Siz hiç çöpte yemek arayan bir anne gördünüz mü?

Üzülüyorum, hatta kahrediyorum kendimi.

Siz hiç çöpten ailesine yemek götüren bir anne gördünüz mü?

Bir ara siyasetin de gündemine gelmişti ama bir günde eriyip giden bir konu oldu.

*

İstanbul Küçükçekmece'de E-5'in hemen yanında bir çöp konteynırı.

Yayaların nadir geçtiği kuytu bir nokta.

Bir anne, yanında dünyalar tatlısı küçük kızı ile acaba bir lokma ekmek bulabilir miyim diye uğraş veriyor.

Karşı kaldırımdan geçerken beni fark ettiler, çöpten ellerini çekip, başları önde uzaklaşmaya çalıştılar.

Muhtemeldir ki yaptıklarından utanıyorlardı.

Onlar mıydı utanması gereken, onların çaresizliğini görmeyen yakınları mı ya da daha da doğrusu onları bu çaresizliğe sürükleyen düzen/yetkililer mi?

*

Yine soğuk bir kış günü.

Yine Küçükçekmece Sefaköy.

Karanlık basınca yine kuytu bir noktada, yine bir çöp konteynırını karıştıran bir kadıncağız.

Beni fark etmesi ile koşarak kaçması bir oldu.

Yüreğime oturdu gördüklerim.

Lüks bir hayat yaşamasam da evime gittiğimde sıcak bir ortam, birkaç kap yemek karşılıyor beni.

Çorbaya kaşığı daldırdığımda ağzıma götüremedim, çöpteki o manzara gözümün önünden gitmiyordu.

Yemek yedirmeyen bu düşünce gece de gözüme uyku sokmadı.

Benim de bir sorumluluğum yok muydu o kadıncağızın çöpten yemek aramasında?

*

Ve daha nice örnekler...

Gördüklerim, görmediklerim...

Kağıt-plastik toplayanlar değil kastım.

Onlarınki çok kıymetli bir uğraş, onlar baş tacı, onlar geri dönüşümün kahramanları.

Benim derdim ne yazık ki canım ülkemde her gün bilmem kaç kişinin çöplerde karnını doyurma umudu/umutsuzluğu.

O iğrenç kokunun içinde çöpleri karıştırmak elbette onların da hoşuna gitmiyor, elbette bir işleri olsa kadın-erkek çalışırlardı.

Onlara bir işin kapısını açamayanlar bir kap aş da mı veremiyordu?

Sosyal devlet bu demek değil miydi?

Baba devlet olmak bunu gerektirmiyor muydu? 

*

En sevmediğim kelimedir "keşke"

Ama burada kullanmak zorundayım.

Keşke milletimiz asgari ücreti 10 bin TL yapacağım diyen Haydar Baş Hoca'yı dinleseydi.

Keşke milletimiz her ev hanımına 1500 TL vereceğim, her vatandaşıma 1000 TL vatandaşlık maaşı vereceğim diyen Baş Hoca'yı dinleseydi.

Hayatınızda "keşke"leriniz olmasın, "iyi ki"leriniz olsun.

Umarım bir gün "İyi ki Hüseyin Baş'ı seçtik" derseniz.