"Tabib olmayana yaran sardırma"

Öylesine derindi ki yaramız, öylesine derinden yaralanmıştık ki, elinde bir sargı bezi ile, bir paket pamuk ile dolaşan herkesi tabib zannederek teslim ettik yaramızı. Yaraya bakışında, yarayı sarışında çok açık acemilikler hissetsek bile; "el vurup yaramı incitme tabip" diyemedik, ya da "yaramı sarmaya yar kendi gelsin" tavrını koyamadık. Daha doğrusu yar kim, ağyar kim, yahşi kim, yaman kim noktasında zihin berraklığına ulaşamadık bir türlü.

Her "doktorum" diyene uzattık elimizi, kolumuzu, teslim ettik başımızı ve doktora teslim olmuşluğun rehaveti içinde beklemeye koyulduk. Yıllar uç uca eklendi on yıllar oluştu, on yıllar birbirini kovaladı çeyrek asırlar ve nice çeyrek asırlar geçti ki beklediğimiz şifa bir türlü kapımızı çalmadı.

Tabip olmayana yaramızı sardırdığımızı fark ettiğimizde, geçen yıllarımıza, acılar içinde heba olan on yıllarımıza yandık ve her defasında yeni tabipler aramaya koyulduk. Yaralarımız ağırlaşmış, dertlerimiz birikmiş olarak tabib arayışımızı sürdürürken daha önce yaramızı kangren yapan sahte tabipler de yeni yüzlerle, yeni imajlarla karşımıza çıktılar ve her defasında bizi kandırmaya başardılar.

Yıllar var ki; tabip olmayanlara yaralarımızı sardırmaya devam ediyoruz ve devam ettiğimiz için de yaralarımız azmaya, azmanlaşmaya devam ediyor. Yaramızı sarmaya talip olan tabipler, öncekilere küfrederek, "bu yarayı saran baytar bile olamaz" demek suretiyle, anlık güvenimizi alıyor ve o dahi baytarlığını sürdürüyor.

Dedemin devri böyle geçmiş, babamın ömrü de böyle geçti, iyi biliyorum. Yaşadığımız ortamı, zamanı da bilmem anlatmaya gerek var mı?

Şimdi millet olarak koro halinde şu mısraları terennüm ediyoruz:

"Sayın vekil şartnameye uymadın

Aldığın vekaleti geri ver

Oturdun koltuğa unuttun bizi

Aldığın emaneti geri ver."

Kars/Arpaçaylı seksen bir yaşındaki Aşık Mustafa Akyol amcanın şiiri böyle başlıyor ve devam ediyor ve biz de sesine ses katarak terennüm ediyoruz. Tabii bu sesine ses katma meselesi, Nasreddin Hoca'yı Timur'un kapısında yalnız bırakan köylülerin tutumuna benzemedi.

Seçim vakti gece gündüz bağırdın

Mangallarda kül koymadın savurdun

Bütçemize büyük darbeyi vurdun

Çalışmadın kefaleti geri ver

Bir gün olsun güldürmedin mazlumu

Her hususta destekledin zalimi

Hele seyret memleketin halini

Kızdırmadan bu milleti geri ver

Hani edecektin millete hizmet

Refah bulacaktı bütün memleket

Sabrımızı taşırdınız nihayet

Yürütmedin adaleti geri ver

Herkese aş herkese iş dediniz

Yeşil kartla anahtarlar verdiniz

Yemin edip oyumuzu aldınız

Mustafa der emaneti geri ver.