Umre: Bedel bir ömre

Geçmişe bir yolculuk

Ya da başa dönersek

Şu an yerel saatle saatimiz 03:30 ve biz başta Muhterem Prof. Dr. Haydar Baş hocam, Hayri Baş, Bilal Karamus, Dr. Ahmet Hamdi Kepekçi, Hüseyin Çamurdan ve ben, Mescid-i Nebevî'ye elli metre uzaklıkta, Tayba-Dallah oteldeyiz.

Allah kabul etsin, muhterem hocamla geceyi, "Kadir Gecesini" ihya babından bir müddet ibadet, dua ve niyazda bulunduk.

Aziz milletimize, vatanımıza, bütün İslam alemine, insanlığa ve siz değerli arkadaşlara bolca dualar ettik.

Yolculuğa çıkarken hususi dua isteyen arkadaşları da unutmadığımızı ekleyeyim.

Bu benim müstakil ilk umrem.

Hac ile beraber yaptığımız umre hariç yani.

Bu açıdan önemli olmakla beraber, bu umremin Muhterem Hocamla olması en büyük zevk.

Mescid-i Nebevi'nin avlusunda yapılan iftarlardan hiç olsun birine iştirak etmenizi isterdim.

Kutlu şehrin kutlu insanları ellerindeki leziz hurmalardan hiç olsun bir tane size sunmak için seferber olmuşlar.

Herkeste, mümin kardeşim orucunu benim ikramımla açsın telaşı.

Pazarcı arkadaşlardaki müşteri kapma yarışı gibi.

Yalnız bu farklı bir müşteri.

Ya da satıcı deyelim.

"Tafaddal ya hacı/buyur hacı."

Bir hurma da bizden alın.

Öyle satılmayanlarından değil, en iyi cinsinden.

Hani Allah'ın ifadesiyle; "En iyisinden infak etmedikçe iyilik yapma şerefine ulaşamazsınız" ayeti var ya, işte ondan.

Her yer iftar sofrası ve her kes, bir Müslüman kardeşine bir şey ikram etme telaşında.

Kalabalığın o manevi havası fazla bir şey yemenize gerek bırakmıyor.

Medine'de iftar dendi mi akla hurma gelir.

"Buranın iftar sünneti hurmadır" dedi hocam.

Hurma ve zemzem.

İftar programından sonra akşam namazı ve bir müddet istirahattan sonra yaklaşık iki saat süren teravih namazı.

Yanlış duymadınız, iki saat. yani 120 dakika.

Burada, namazı yüzüne gözüne bulaştıran "jet", "torpido" unvanlı imamlardan yok.

Biraz daha ibadeti şov olmaktan çıkarsalar çok iyi olacak ama...

Tatili erkanın bu derecesi insanı namazdan uzaklaştırıyor aslında.

Oysa namazı uzatmamak, kısa tutmak Hz. Peygamber (as)'ın emri.

Yüce Peygamber (as)'ın misafiri olarak teravih kılmak, dünya zevklerinin en yücesi.

Tabi eğer benim gibi çatlayacak düzeyde bir baş ağrınız yoksa.

"Ramazan Bereketi."

Program hayli yormuştu zaten, iki gün uykusuz bir halde buraya gelirseniz ve bir de soğuk almışsanız, yanmışsınız demektir.

Allah'tan yolculuğumuz ve diğer işlemler yolculuk başlarken rahattı.

Aynı rahatlığı, dönüşte Cidde'de çok aradık.

Cidde tam bir korkaklar mevzuatı doluydu.

Herkes potansiyel suçlu.

Oysa Usame bir Türk vatandaşı değil, bir Suudi idi.

Salı günü saat 12:30 Ankara'dan güzel başlayan yolculuğumuz 2 saat 30 dakika aynı güzellikte sürdü.

Bu benim hocamla dördüncü "mukaddes belde" yolculuğum.

Diğer yıllar da vardı ama bu yıl kadar hocama insanımızın ilgisinin yoğunluğuna ilk şahit oluyordum.

Görmeliydiniz.

Uçağın bir bölümüne, hocamın oturduğu bölüme yığılan özellikle de gençler, kabin görevlisine zor anlar yaşattı.

Son çare, "uçakta ani bir basınç düşüklüğü oluşursa, oksijen maskeleri size yetmez," diyerek, uçak yolculuğu açısından çok önemli bir riske işaret ederek kalabalığı dağıtmak istemesi de işe yaramadı hostes hanımın.

Çok güzel şeyler konuşuldu.

Bir o kadar güzellik de gençlerin konuşulanları, hocamın olaylara getirdiği kendine has güzel yorumlara gösterdikler candan ilgiydi.

Bu konuşma esnasında, ülkenin değişik yörelerinden, yaşları farklı, kadın-erkek bir çok insanın, kandil tebriki ve dua taleplerinde bulunmak istekleri de hiç kesilmedi.

Güzeldi yolculuk.

Hedeflenen yerin güzelliği gibi.

Daha başka yazacak şeyler yok mu derseniz, buraya gelmeniz gerekir, diğer güzellikleri görmeniz için derim.

Kandilinizi tebrik ederek bitireyim.

Görüşmek üzere.

(Not: Bu yazı Kadir Gecesi kaleme alınmıştı.)