ABD-İsrail, arz-ı mev’ud’un taşlarını döşüyor

İsrail, ABD'nin siyasi ve askeri desteğiyle, dini adıyla arz-ı mev'ud projesi, siyasi tanımıyla büyük İsrail devleti projesi kapsamında Ortadoğu'da yayılmacı politikalarına adım adım devam ediyor.

Bu hedefe ulaşmak için bazen işgal, savaş, kaos, karmaşa yöntemlerini kullanıyorlar, bazen de dost görünümlü, kuzu postuna bürünmüş tilki misali, sözde anlaşmaları, işgal edecekleri ülkelerin gardını düşürecek adımları hayata geçiriyorlar.

Savaş da yapsalar, anlaşma da yapsalar esasen hedefledikleri aynı…

Tabi şu da bir gerçek, İsrail ile anlaşma yapmak, İsrail'in şerrinden emin olmak anlamına gelmiyor. Örneğin, Arap dünyasında İsrail ile ilk anlaşmayı yapan ülke 1979 yılında Camp David Anlaşması ile Mısır idi. Mısır bu anlaşmayla İsrail'i devlet olarak tanıyan ilk Arap ülkesi olmuştu.

Bugün İsrail'in Arap ülkelerini bir bir anlaşmaya oturtma gayretlerini gördüğümüzde bu ilk anlaşmanın ve ilk tanımanın İsrail için ne anlama geldiğini tahmin etmek hiç de zor değil…

Mısır, İsrail'e böylesine büyük bir kapı açmasına rağmen, hatta o günden sonra da İsrail neyi istediyse yapmasına rağmen yine de yaranamadı.

Ve görünüşte Amerikan Baharı olarak ifade edilen esasen İsrail Baharı olan Arap Baharı kasırgasının hedefinden kurtulamadı.

Bugünü anlamak için Camp David Anlaşması'nın biraz detaylarına inelim.

Önce 17 Eylül 1978'de Mısır Devlet Başkanı Enver Sedat ile İsrail Başbakanı Manahem Begin arasında, ABD Başkanı Jimmy Carter'ın gözeteminde Camp David Sözleşmesi imzalandı. Bu sözleşme Camp David Anlaşması'nın temelini oluşturdu.

Anlaşma ise, 26 Mart 1979'da imzalandı. Camp David Anlaşması'na göre:

* İsrail, Sina Yarımadası'ndan çıkacak, buna karşılık Mısır İsrail'i resmen tanıyacak ve diplomasiye başlayacak.

* Gazze ve Batı Şeria'da yaşayan Filistinlilere Mısır ve Ürdün'ün belirleyeceği şekilde özerklik verilecek.

* Üç yıl sonra Mısır-Ürdün-İsrail-Filistin arasında Batı Şeria ve Gazze statüsünü belirlemek için tekrar görüşme yapılacak.

* İsrail-Ürdün arasında barış görüşmeleri başlayacak.

* İsrail Filistin'de asker sayısını azaltacak.

Bu anlaşmadan sonra 1980'de ilişkiler sözde "normal"e döndü, ticari ilişkiler canlandı, Mart 1980'de havayolu taşımacılığı başladı, Mısır İsrail'e petrol satışına başladı, İsrail Altı Gün Savaşı ile ele geçirdiği Sina Yarımadası'nı Mısır'a iade etti… Anlaşmayı imzaladıkları için Manahem Begin'e ve Enver Sedat'a 1978 yılı Nobel Barış Ödülü verildi. Peki, sonuç? 

İsrail'in Filistinlilere zulmü artarak devam etti, yayılmacı politikaları devam etti, Filistin toprakları üzerinde BM'nin de kabul ettiği gibi hukuksuz yerleşim birimleri kurmaya devam etti, Kudüs'ü başkent ilan etti, Golan Tepeleri'ni işgal etti ve daha nice zulümleri hayata geçirdi.

Yani anlaşmanın, özellikle de Filistinlilerle ilgili olan hiçbir maddesi uygulanmadı.

Ama İsrail, "bir daha geri adım atılmayacak şekilde" Mısır tarafından resmen tanınmış oldu. Bu manada İsrail ile yapılan anlaşmaların bir tuzak olduğunu net olarak ifade edebiliriz.

1994'te İsrail'i anlaşma yaparak tanıyan ikinci Arap ülkesi Ürdün oldu.

13 Ağustos 2020'de ABD Başkanı Trump, ABD'nin arabuluculuğuyla İsrail ile Birleşik Arap Emirlikleri'nin (BAE) anlaştıklarını duyurdu ve yine Camp David Anlaşması'nda ifade edilen ama asla uygulanmayan gerekçelerin benzerleri sayıldı.

Ardından Bahreyn İsrail ile anlaşarak İsrail'i tanıyan dördüncü ülke oldu.

Sırada Suudi Arabistan ve Umman gibi ülkelerde olduğu ifade ediliyor.

ABD Başkanı Trump, İsrail ile barış anlaşması yapmak isteyen en az 4-5 ülke daha olduğunun altını çizmişti. Trump'ın Özel Kalemi Mark Meadows, dün yaptığı açıklamada, "5 ülke daha İsrail'le ilişkilerini normalleştirmeyi ciddi şekilde düşünüyor, bunların üçü bölgeden, ikisi ise bölge dışından" dedi.

Gördüğünüz gibi ABD-İsrail ikilisi Arap ülkelerini bir bir büyük İsrail potasına sokuyor.

İsrail ile normalleşmek, anlaşma imzalamak Mısır'ı Arap Baharı'ndan kurtarmadığı gibi, bu Arap ülkelerini de İsrail'in yayılmacı ve işgal politikalarından asla kurtarmayacak.

Bu gelişmeler, Türkiye'yi oldukça yakından ilgilendiriyor, çünkü Prof. Dr. Haydar Baş'ın ifadesiyle "BOP'un asıl hedefi Türkiye…"

Prof. Dr. Baş, Sosyal Devlet Milli Devlet tezinde, dış politika anlayışının temeline "Üzerimizde hesabı olmayan ülkelerle ilişkilerimizi geliştirmeliyiz" ölçüsünü koymaktadır.

Görünen o ki, Arap ülkeleri, bu ölçünün tam tersine, kendi kaderlerini cellatlarına teslim ediyor. Maalesef Türkiye'nin yıllarca uyguladığı ABD güdümlü, AB hedefli bağımlı dış politika anlayışı da bu anlayıştan farklı değil. 

Ayık olmalıyız ve geleceğimiz için yanlışlardan acilen dönmeliyiz.