Allah’ın “köpeğe” benzettiği insan (!) modeli

Kendimden başlayarak konuya geleyim. Her gün gazetemizi alır, sondan başlayarak okurum. Köşe yazılarının tamamını, Hocamın yazısını illaki, iman ve insan sayfasını yine aynı şekilde okurum. Sizde okuyorsunuzdur.
İman ve insan sayfasının sağ üst bölümünde her gün bir ayet yayınlanır. Haliyle zaten her gün okumamız gereken Allah’ın ayetlerini, o günde okudum. Dikkatimi çekti; Allah–u Teala ayette bir insan tipi çiziyor ve onu “soluyan bir köpeğe” benzetiyor ve bizlerin bu kıssadan hisse almamızı emrediyor.
Haliyle “soluyan köpek” olma vasfına düşen insan kimdir? Onu hangi halleri, hangi fikirleri, hangi davranışları, hangi duruşları, olaylar karşısında hangi tarafı seçişi vs. onu bu hale (soluyan köpek haline) düşürdü.
Merak ettim. Tefsirci değilim. Alim değilim. Arif değilim. O zaman internete müracaat edelim, bakalım ne çıkacak. Yazdım. Elmalılı ve Taberi tefsirlerinden ve bir iki kaynaktan daha bu sure ve ayetlerin tefsirine baktım.
Tabi tahmin edeceğiniz gibi görüşlerde, kaynaklarda çok ve haliyle oldukça detaylı. Alim ve ravilerin çoğunluğu; Allah–u Teala’nın (c.c), Peygamberimize (sav) kıssasını anlat, dediği şahsın Hz. Musa (a.s) döneminde yaşayan Bel’am isimli, manevi bilgisi çok ve etkin bir zat olduğu görüşündeler.
Şimdi; kimdir bu Bel’am? Ne yapmıştır? Nasıl bir duruş, tutum ve taraf seçmiştir ki, Allah onu “soluyan köpeğe” benzetmiştir? Artı mahlukatın efendisi olarak yaratılan insan, nasıl bir anda aşağıların aşağısına düşmüştür. Artı Yüce Yaratıcının haber verdiği bu düşüşü, zamanındaki insanlar ve şimdi de bizler anlayabildik mi? Aldığım notlardan kısaca bir bakalım. Önce ayetleri bir daha hatırlayalım;
“(Ey Muhammed) Onlara, kendisine ayetlerimizi sunduğumuz o adamın kıssasını da anlat; ayetlerden sıyrılıp çıktı, derken onu şeytan arkasına taktı, en sonunda da helak olanlardan oldu.
Ve eğer dileseydik onu o ayetlerle yüceltirdik, fakat o alçaklığa saplandı kaldı ve kendi keyfinin ardına düştü. Artık onun ibret verici hali o köpeğin haline benzer ki, üzerine varsan da dilini uzatır solur, bıraksan da solur. İşte bu, ayetlerimizi inkâr eden kavmin misalidir. Bu kıssayı iyice anlat, belki biraz düşünürler.” (Araf Suresi 175, 176)
Bel’am’ın kavmi, zamanın peygamberi (Hz. Musa) ve ona tabi olanların kendi memleketlerine doğru geldiklerini haber almış ve telaşlanmışlar. Hak yoldaki Allah’ın peygamberi ve ona tabi olanlara karşı Bel’amdan yardım istemişler, onlara beddua etmesini talep etmişler.
Bel’am hemen atlamamış. “Ben, Rabbimle istişare edeyim ondan sonra” demiş. İstişare sonucu Allah–u Teala, Bel’ama açık, net ve kesin bir biçimde şöyle buyurmuştur; “Onların aleyhine dua etme. Onlar benim kullarımdır. İçlerinde de kendilerinden peygamberleri bulunmaktadır.”
Bel’am kavmine dönerek Hz. Musa (a.s) ve ona tabi olanlar hakkında beddua etmesinin kendisine yasaklandığını bildirmiştir. İşte filmin kopma anıda burası.
Bel’amın yanındakiler, adamları vs. Bel’ama hediyeler vermişler, ikramlarda bulunmuşlar ve bir daha “Hak yolda” olanların aleyhine dua etmesini istemişler.
Bel’am aldığı açık emre rağmen, o dünyalıklara kanmış “Ben bir daha Rabbimle istişare edeyim” demiş ama Rabbi onu muhatap almamıştı.   
Bel’am; “Ben istişare ettim ama bana bir şey emredilmedi.” demiştir. Bu defa kavmi; “Şayet Rabbin, onların aleyhine dua etmeni istememiş olsaydı ilk istişarende yasakladığı gibi bu istişarende de yasaklardı.” Diyerek iyice gazı arttırmışlar ve bunun üzerine Bel’am İsrailoğulları’nın aleyhine dua etmeye başlamış. Fakat onların aleyhine her dua ettikçe, dili tersini söyleyerek, kendi kavmi aleyhine dua etmiş, kavminin muzaffer olması için dua ettiğinde de, Musa (a.s.) ve ordusunun galip gelmesi için dua etmiştir.
Bunun üzerine Bel’am’ın adamları: “Görüyoruz ki sen bizim aleyhimize dua ediyorsun” demişler. Bel’am da: “Dilim buna dönüyor. Musa’nın aleyhine dua etsem de duam kabul edilmiyor. Fakat ben size, onların helak olacakları ümidini veren bir hususu öğreteyim. O da şudur; Allah, zinaya buğz eder. Eğer onları zinaya düşürecek olursanız umarım ki, Allah onları helak eder. Kadınlarınızı gönderin onları karşılasınlar. Onlar, sefer halindeki insanlardır. Umulur ki zinaya düşer helak olurlar.” dedi.
Bel’am’ın adamları, onun söylediklerini yaptılar. Kadınları gönderip onları karşıladılar. İsrailoğulları zinaya düştüler. Bunun üzerine Allah, onlara taun hastalığını musallat etti. Onlardan yetmiş bin kişi öldü.
Bel’am, eşeğine binerek onlara doğru gitmek istedi. Eşek gitmiyordu. Bel’am onu ağır şekilde dövünce eşek: “Önümde olanı görmüyor musun? Niçin beni dövüyorsun?” dedi.
Eşeğin önünde şeytan bulunuyordu. Bel’am eşeğinden inip ona secde etti. Bu sebeple Allah Teâlâ onun hakkında “Şeytan onu peşine taktı.” buyurdu… (Geniş bilgi için; Ebu Cafer Muhammed b. Cerir et–Taberi, Taberi Tefsiri, Hisar Yayınevi: 4/149–153.)
Anladığım kadarıyla anlatayım; dünyalık hırs, menfaat, koltuk, iktidar, güç vs. gibi dünyalık ve nefsani arzu ve isteklerin bir simgesi olmuştur Bel’am. Çünkü o, saydığım gelip, geçici hedef ve hevesler uğruna Allah’ın emrine karşı gelmiş, Allah’ın hükmünü hiçe saymış, bugün kapitalizm, emperyalizm, Siyonizm vb. diye adlandırdığımız küfür sistemleri ve kâfir yöneticilere yaranmak için Allah’a karşı gelenlerin, Hakkı çiğneyenlerin, Allah’ın hükümlerini asıl gayesinden saptırmaya çalışanların simgesi haline gelmiştir.  
Yani o zaman Bel’am bir taneydi. Şimdi ise onu simge kabul edip, Allah’ın yasakladığı küfür sistemlerine ve kâfir yöneticilere yaranma gayretinde olanların, başımıza küresel bir felaket gelmesinden korkuyoruz, diyerek batıldan yana duruş gösterenlerin, İslam’dan başka din arayışına girenlerin, İslam’ı ılımlaştırma çabasında olanların vs. sayısı bir değil, bin değil milyonlara vardı. O Bel’am öldü ama torunları içimizde, yanımızda, sağımızda, solumuzda.