Ayrılık yaman kelime

Ayrılığın insana verdiği bir parçalanmışlık duygusundan bahsediliyor. Yüreğiniz ne kadar parçalanabilirse o kadar iyi, çilenizin bir parçası bu çünkü. Ayrılık acısını tattıran Allah'tır. Buna vesile olan da O'nun yarattığı bir güzel kul belki... Fakat önce sevmeniz gerekiyor. Bir insanı öyle çok seviyorsunuz ki, ondan ayrılık sevginizi arttırıyor. Daha çok seviyorsunuz. Bu sefer ayrılık çok daha acı geliyor. Böylece duygularınızı yaşamayı, duygularınızı anlamayı, başkalarının ilgili ya da ilgisiz duygularını farketmeyi bu farkedişle birlikte yorum yapmayı öğreniyorsunuz. Bu sırada acı çekmeniz genellikle yalnızca sizi ilgilendirir. Bu da çilenin ve dersin bir parçası. Yani bu bir kurgu sevgili okuyucu.Allah insana şunu demek istiyor belki:Ne kadar sevebileceğini bir gör bakalım. Sevgin senin kendini aşmanı, kendinden beklenenin üstüne çıkmanı sağlayabiliyor mu? Bir insana olan sevgin diğer insanlarla olan ilişkilerinde, anlayışını, merhametini, hassasiyetini arttırıyor mu? Yani bu sevgi sana bir şeyler öğretiyor mu? Bu sevginin senden aldıkları gibi sana vereceği güzellikler de var mı? İşte dervişin bu günkü dersiydi bu. Seviyorsan sevginden neler umabileceğini iyi hayal et. Senin sevgin ağaçlara, dallara, yapraklara, kendince bir şiiri olan her şeye bakışında bir duruluk sağladı mı? Yani görebiliyor musun?Denizden semtinize bir martı gelmiş onun da bir derdi var, birşeyler arıyor. Görebiliyor musun? Sen de bu sevgi vesilesiyle öyle bir arayış içindesin ki kendini görmüyorsun. Aradığının ne olduğunu anlamaya, görmeye çalış.Sen "kendini arıyorsun". Belki de bu sevgi sende köklü bir değişimin başlangıcıdır.Belki Yunus'a daha çok yaklaşacaksın, olur ya belki Allah'a daha çok yaklaşacaksın.Sevgiye vesile olan arayış çabayı gerektiriyor, çaba değişimi, değişim gelişimi."Ayrılık yaman kelime" derlerdi de inanır mıydınız?