Bazı ayetleri tefekkür

Kimi zaman şükredecek ne kadar çok nimetlerin, hallerin, halet-i ruhiyelerin içindeyiz diye düşünürüm. Bunları daha önceleri niye fark edemedim diye eksiklenir, üzülür tedirgin olur insan. Kısacası neden daha sık şükretmeyi akledemiyorum sorusu önemli bir sorudur. Çünkü Kur'an-ı Kerim'de bu hallere ilişkin ayetler var, bunu uzun zamandır biliyoruz.
İnsanoğlu bazı değil birçok nimetin farkında değil ancak kaybedince anlıyor, sanırım hastalıklar biraz da bu nedenle vardır. O zaman hastalıklar da birer nimettir. Bu konuda ek bir açıklama yapmayı düşünmüyorum çünkü hepimiz zaman zaman hastalanıyor ve ne yaşadığımızı kendimiz biliyoruz.
Halet-i ruhiye dedik ruhsal hastalıkların bedensel hastalıklardan daha zor olduğunu düşünürüm. Sizler bu konuda ne düşünürsünüz, tartışmaya açık bir konu. Şu an sizinle dertleşiyoruz, farkında mısınız? Yazılarla kendi içinize doğru bir yolculuk yapmanızı murat ediyorum. Öyle ki iç dünyanızdaki bilinmeyenleri ve güzellikleri keşfedebilesiniz. İnsanlar kimi zaman kendilerini daha iyi tanımak için başkalarını tanımaya ve sevmeye ihtiyaç duyarlar. Bazı şeyleri anlayabilmek ve okuyabilmek için bir başkasını izlemek, gözlemlemek ve davranışlarını tefekkür etmek gerekebilir.
Kimi zaman uzaktan tanıdığı bazı insanlar hakkında fazlaca zanda bulunmaktan korkmalı insan çünkü bu konuda da ayetler var. Murakabemizi her zaman diri tutabilmek ve gönlümüzden geçenleri sorgulamak kolay değildir. Yeni insanlarla tanışmak ve onların hayata bakışlarını, kendilerini yargılama ve doğruyu bulma yeterliliklerini fark etmek isterim. Ve insan kendini yeterli bulduğu bazı konularda etrafındaki insanlara yardım edebilmeyi akletmelidir. Ancak insanlara öğüt verirken çok dikkatli olmalıyız çünkü herkes öğüt dinlemek istemez o zaman başka yollarla anlatmaya çalışmalı.
Bazı duygular kelimelere sığmıyor, farkındayım,kimi zaman duyguları kelimelere sığdırmak için çok çaba sarf ederiz, oysa bazen sadece susmak öyle güzel anlatır ki bazı duyguları.