'Ben huzurunda duran kulunum'
İmam Sâdık (a.s.) buyurmuştur ki: "Babam gece yarılarında Allah'a yalvarıp yakarışlarında şöyle diyordu: Ey Rabbim, emrettin bana ama ben emre uymadım; neyhettin beni ama ben sakınmadım. O halde, ben huzurunda duran kulunum ve özür belirtmiyorum"
28.02.2014 00:00:00
Ebu Hamza rivayet eder:"Ebu Câfer'e (Muhammed Bâkır Aleyhisselâm) dedim ki: 'Vefa gösteren İbrahim?" ifadesinin anlamı nedir?'Buyurdu ki: 'Bunlar, İbrahim'in (Aleyhisselâm) çokça söylediği, sürekli tekrarladığı sözlerdir.'Dedim ki: 'Neydi bu sözler?'Buyurdu ki: 'Sabah uyandığında üç kere, 'Sabahladım ve benim Rabbim övülmüştür. Sabahladım, O'na hiçbir şeyi ortak koşmam. O'nunla beraber başka bir ilâha dua etmem. O'ndan başkasını dost edinmem', akşam olunca da bu sözleri üç kere tekrar ederdi. Bu yüzden yüce Allah, Kitabında, 'Vefa gösteren İbrahim' ayetini nâzil etmiştir.'Dedim ki: 'Allah'ın Azze ve Celle, Nuh (Aleyhisselâm) ile ilgili, 'O çok şükreden bir kuldu' ayetinin anlamı nedir?'Buyurdu ki: 'Bundan maksat, Nuh'un çok tekrarladığı bazı sözlerdir.'Dedim ki: 'Bunlar hangi sözlerdir?'Buyurdu ki: 'Sabah vakti uyandığında, 'Sabahladım, şahitlik ederim ki, sahip olduğum bütün nimetler, âfiyet, din ve dünyalık sadece Sendendir, Senin ortağın yoktur. Bundan dolayı Sana hamd olsun. Sana çok şükürler olsun' derdi. Bunu sabah vakti ulaştığında üç kere, akşam vakti de üç kere söylerdi.'Dedim ki: 'Allah'ın (Azze ve Celle), Yahya (Aleyhisselâm) hakkındaki, 'Katımızdan ona bir kalp yumuşaklığı, bir temizlik ihsan ettik' sözünün anlamı nedir?'Buyurdu ki: 'Yahya yakarışlarıyla Allah'ın merhametini celbederdi.'Dedim ki: 'Allah'ın ona yönelik merhametinin derecesi neydi?'Buyurdu ki: 'Yahya (Aleyhisselâm), 'Yâ Rabbi!' dediğinde, Allah Azze ve Celle, 'Lebbeyk, yâ Yahya' derdi." İmam Sâdık (a.s.) buyurmuştur ki:Babam gece yarılarında Allah'a yalvarıp yakarışlarında şöyle diyordu: Ey Rabbim, emrettin bana ama ben emre uymadım; neyhettin beni ama ben sakınmadım. O halde, ben huzurunda duran kulunum ve özür belirtmiyorum." İshak b. Ammar, Ebu Abdullah'tan Sâdık (a.s.) şöyle rivayet eder:"Babamın yatağını hazırlar, o gelinceye kadar beklerdim. Babam, yatağına girip uyuyunca, ben de yatağıma giderdim. Bir gece babam gecikti. Onu aramak üzere mescide gittim. Bütün insanların evlerine çekilip, ortalığın sessizliğe büründüğü bir vakitti. Baktım, babam, mescidde secdeye kapanmış. Ondan başka kimse de yoktu orada. İniltilerini duydum. Şöyle diyordu secdede: Sen her türlü noksanlıktan münezzehsin Allah'ım! Benim gerçek Rabbim Sensin. Kulluğumun ve köleliğimin ifadesi olarak Sana secde ettim ey Rabbim! Allah'ım! Benim amelim zayıftır, onu benim için katlayarak arttır. Allah'ım! Kullarını dirilteceğin gün beni azabından koru. Tevbemi kabul et. Çünkü Sen tevbeleri çok kabul eden ve çok esirgeyensin."
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.