Bid'at sahibinin ameli kabul olmayacaktır

Peygamberimiz (s.a.a.) kendinden sonra sapıklık ve delalete düşmememiz ve için Veda hutbesinde şöyle buyurmuştu: "Size iki emanet bırakıyorum. Onlara yapışırsanız asla sapıtmazsınız. Bunlardan biri, Allah'ın yüce kitabı Kur'an-ı Kerim, diğeri ise Ehl-i Beyt'im, ıtretimdir" (Müslim, Sahih, Fedail'us-Sahabe, 36; Darimî, Sünen, II/431-432; Ahmed b. Hanbel, Müsned, III/14, 26, 59).Ehl-i Beyt'e sahip çıkmakta tereddüt etmeden sımsıkı sarılmamız için de şöyle buyurmuştu: "Benim Ehl-i Beyt'imin sizin içinizdeki misali, Hz. Nuh'un kavmi içerisindeki Hz. Nuh'un gemisi gibidir. Kim gemiye binerse necat bulur, kim binmezse helak olur." (Suyuti, Tefsir-i Hulafa, s.573; Taberani, Mu'cem'ül Kebir, s. 78).Peygamberimiz (s.a.a.) kendinden sonra velayet ve hidayet yolu Ehl-i Beyt yoluna tâbi olmadığımız takdirde bid'atlere düşeceğimizden endişe ettiği için önceden uyarılarını yapmıştı. Buna rağmen Peygamberimizin(s.a.a.) sözlerini gerektiği gibi tutmayan ümmet bid'at yollara düştü ve gelinen nokta meydandadır. Bid'atlerden uzaklaşıp, hidayet ve velayet yolu Ehl-i Beyt yoluna dönebilmek için öncelikle bid'at konusuna açıklık getirelim.Hz. Peygamber dönemlerinde görülmeyip onunla amel edilmeyen, hatta bir benzeri olmayan ve İslâm'dan olmadığı halde sonradan ortaya çıkan; ibadet kabul edilen görüş ve amellere, sünnete aykırı davranışlara bid'at denir.Resûlullah (s.a.a.), şu hadislerinde bid'atin tarifini yapmıştır: "Sonradan ortaya çıkan her şey bid'attir; her bid'at sapıklıktır ve her sapıklık insanı ateşe sürükler." (Müslim, Cumua, 43; Ebû Davud, Sünnet 5; Nesâî, lydeyn, 22; İbn Mâce, Mukaddime, 7).Huzeyfe b. el-Yamân'ın rivayet ettiği bir hadis-i şerifte: "Allah bid'at sahibinin orucunu, namazını, sadakasını, haccını, umresini, cihadını, sarfını (maddi yardımını), şahadetini kabul etmez. O, kılın yağdan çıktığı gibi İslâm'dan çıkar. " (İbn Mace, Mukaddime, 7/49). Bid'at ehlinin amellerinin kabul olmayacağı hakkında da çarpıcı bir ikaz vardır.  Abdullah b. Abbâs (r.a.)'dan rivayet edilen bir hadiste şöyle buyrulur: "Allah, bid'at sahibinin amelini, bid'atından vazgeçinceye kadar kabul etmez." (İbn Mâce, Mukaddime, 7/50).Bid'at'ın kapsamı konusunda âlimler, sonradan ortaya çıkıp Kur'ân ve Sünnet'e muhalif olmayan şeylere bid'at-i hasene (güzel bid'at); muhalif olanlara ise, bid'at-i seyyie (kötü bid'at) ismini vererek açıklık getirmişler:Bid'atlar alanları itibariyle de kısımlara ayrılmaktadır. İtikadi konularla ilgili olanlara "itikadi bid'atler", iş ve hareketle ilgili olanlara da "ameli bid'atler" denilmiştir.Kur'ân-ı Kerim'i bir Mushaf içinde toplamak, hadis kitapları yazmak da sonradan olmuş şeylerdir; bunlar bid'at-i hasenedir (güzel bid'at); caizdir. Yemekte çatal, kaşık, masa kullanmak, unu elekten geçirmek, otomobile ve uçağa binmek de sonradan çıkmış şeylerdir; fakat bunlar dünya hayatı ile alâkalı mübah bid'atlerdir ameli bid'at kapsamına girer, dinle imanla, ibadetle, günah ve sevapla alâkası yoktur. Bu bilgiler ışığında konuştuğumuz sözlere, yaptığımız işlere dikkat etmek zorundayız. Aksi takdirde farkında olarak ya da olmayarak bir bid'atın başkalarına taşımasına sebep olursak, altından kalkamayacak bir vebale ortak olabiliriz. Bu konuda bize ölçü olabilecek bir hadisi şerifle konumuzu bitirelim:"Kim İslâm'da güzel bir çığır açarsa ona bunun ve bununla amel edenlerin ecri kadar sevap vardır. Hiçbirinin sevabı da noksanlaşmaz. Kim de İslâm namına kötü bir çığır açarsa, hiçbirinin günahı eksilmeden, bu çığırı açan üzerine, hem yaptığı günah, hem de onunla amel edenlerin günahı yazılır." (Riyâzu's-Salihîn, 19, bab. 172. hadis, s. 158 Müslim'den).Bid'at'e düşmemenin en emin yolu Ehl-i Beyt'in yoludur. Çünkü Peygamberimizden(s.a.a.) alınan söz ve filleri, nefislerinden bir katkı sağlamadan, kıyamete kadar taşıyacak O'nlardır. Onların yolu da Kur'an ve Sünnet yoludur.