Doğru düşünmek, zihinleri karıştırmaya yerini bırakınca, birtakım tutarsızlıkların belirmesi kaçınılmaz olur. "Diyalog" süreciyle orta yere konan tutarsızlıklardan biri de ayetleri konjonktüre göre yorumlamak olmuştur.
Bir ayetin manası çarpıtılırken diğer ayetlerle çelişmesi, İslam'ın hükümlerine ters düşmesi, akait ölçülerine uymaması önemli değil.
Bu köşeyi takip edenler hatırlarlar, ayetlerin çarpıtılması konusunu değişik zamanlarda misalleriyle vermiştim.
Şeytanın bile aklına zor gelecek bir başka hileye dikkatinizi çekmek isterim.
Öncelikle Ankebut Suresi 46. ayet bu hile konusunda bolca servis edildi.
Neymiş efendim, ayette; "Bizim ilâhımız da, sizin ilâhınız da birdir" geçiyor. Allah bile ehl-i kitapla aynı Allah'a inandığımızı beyan ediyor. Allah buyuruyor işte, sizin de bizim de Allah'ımız aynı. Allah'ı bizimle aynı olan, inanana biz nasıl kafir diyebiliriz.
Mantığa bakın Allah aşkına.
Siz söyleyin böylesi bir mantık şeytanın bile aklına gelir mi? Gelmez.
Allah, sadece ehl-i kitabın değil dünyada ne kadar insan varsa hepsinin Allah'ıdır. Bütün insanların, canlıların, nebadatın, melaikenin, cinnin, her şeyin Allah'ı birdir.
Peki sıkıntı ne?
Sıkıntı işte O her şeyin Allah'ı olan zat-ı vacibül vücuda inanıp inanmamaktadır.
Müslüman işte O Allah'a O'nun isteyip emrettiği şekilde inanan, O'nun gönderdiği bütün peygamberlere, kitaplara aralarında hiçbir ayrım yapmadan iman eden insandır.
Bu iman Müslüman için şarttır da ehl-i kitap veya diğer inançlara sahip insanlar için niye şart olmuyor?
Yani bir Müslüman, Müslüman olabilmesi için Hz. İsa'nın, Hz. Musa'nın (aleyhimüsselam) Allah'ın peygamberi olduğuna iman etmek zorunda, ama bir İsevî'nin, bir Musevî'nin Muhammed'in (as) peygamber olduğuna iman etme zorunluluğu yok, böyle bir mantıksızlık olur mu?
Kur'an'ın bir çok ayetinde "herkesin ilahının, her şeyin rabbinin bir olduğunu" beyan eden ayetler var.
Bunun böyle olması kurtulmuşluk için yeterli bir ölçü olsaydı, devam ayetlerde Allah niye bu kurtulmuşların küfrünü, sapıklığını, dalalette olduğunu, hakkı inkar ettiği beyan etsin ki?
Mesela Hz. İlyas (as) peygamber olarak gönderildiği Ba'le halkına; "Sizin de Rabbiniz, daha önceki atalarınızın da Rabbi bulunan Allah" derken bu mantığa göre Ba'le halkı Müslüman mı olmuş oluyor? Kaldı ki, Ba'le halkı ehl-i kitap da değildir.
İşte ayetin tamamı.
"Şüphesiz İlyas da gönderilen peygamberlerdendir.
Hani o kavmine: "Siz Allah'tan korkmaz mısınız? Yaratanların en güzeli olan, sizin de Rabbiniz, daha önceki atalarınızın da Rabbi bulunan Allah'ı bırakıp da "Ba'l'e" (Ba'l ismindeki puta) mi yalvarıyorsunuz?" dedi.
Fakat onlar, onu yalanladılar. Bu yüzden onlar mutlaka (cehennemde) hazır bulundurulacaklardır." (Saffat 37/123-127)
Bu manaya gelen ayetler okunduğunda çok rahalıkla anlaşılacak ki, "Sizin de bizim de" kaydı, bir kurtuluş ölçüsü değildir.
İşte bu manaya gelen ayetlerin bir kısmı.
"Önümdeki Tevrat'ı doğrulayıcı olarak ve size haram kılınan bazı şeyleri helal kılmak için (geldim) ve Rabbiniz tarafından size bir mucize getirdim. Artık Allah'tan korkun da bana uyun".
"Şüphesiz Allah, benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. Onun için hep O'na kulluk edin! İşte bu, doğru yoldur".
İsa onların inkârlarını hissedince: "Allah yolunda yardımcılarım kim?" dedi. Havariler: "Allah yolunda yardımcılar biziz. Allah'a iman ettik. Şahit ol ki, biz muhakkak müslümanlarız" dediler. (Al-i İmran, 3/50-52)
***
Eğer onlar da sizin iman ettiğiniz gibi iman ederlerse doğru yola girmiş, hidayeti bulmuş olurlar. Yok eğer yüz çevirirlerse onlar sadece ve sadece didişmenin içindedirler. Allah onlara karşı sana yeter. Ve O, işitendir, bilendir.
Allah'ın boyasına bak, (vaftiz nolacak?) Kim, Allah'dan daha güzel boya vurabilir ki? İşte biz O'na ibadet edenleriz.
De ki: "Allah hakkında bizimle didişmeye mi gireceksiniz? Oysa O, bizim de Rabbimiz, sizin de Rabbinizdir. Bizim amellerimiz bize, sizin amelleriniz de size. Şu kadar var ki, biz O'na ihlas ile sarılıyoruz." (Bakara, 2/137-139)
***
"Şüphesiz benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz Allah'tır. O halde ona ibadet edin, işte dosdoğru yol budur." (Meryem 19/36)
***
İçlerinden zulmedenleri bir yana, ehl-i kitapla ancak, en güzel yoldan mücadele edin ve deyin ki: "Bize indirilene de, size indirilene de iman ettik. Bizim ilâhımız da, sizin ilâhınız da birdir ve biz O'na teslim olmuşuzdur." (Ankebût, 29/46)
***
Andolsun o saf bağlayıp duranlara.
O haykırıp da sürenlere.
Ve o yolda zikir okuyanlara.
Ki sizin ilâhınız birdir.
O, göklerin, yerin ve aralarındakilerin Rabbidir, bütün doğuların da Rabbidir. (Saffat, 37/1-5)
(devam edecek)
