'Borç, geceleri üzüntü kaynağı, gündüzleri ise zillet vesilesidir'

İmam Cafer-i Sadık buyurdu ki; "Kim, zalim sultandan bir şey talep eder de ondan kendisine bir bela ulaşırsa, o belaya karşılık, kendisine bir sevap verilmeyeceği gibi, ona karşı sabretme nimeti de kendisinden esirgenir.

Allah bazı kavimlere nimet verir; şükretmeyince o nimetler kendileri için azap olur. Bazı kavimleri de musibetlere duçar kılar; sabredince o musibetler kendilerine nimet olur.

İnsanlarla yaşama ve muaşeretin düzene girmesinin üçte ikisi, zekiliğe ve üçte biri de görmezlikten gelmeye bağlıdır.

Zayıftan intikam almak, ne de kötüdür!

İmam aleyhi's-selâm'a: "Mertlik nedir?" diye sorduklarında: "Allah'ın nehyettiği yerde seni görmemesi ve emrettiği yerde de seni kaybetmemesidir." buyurdu.

Sana iyilikte bulunan ve ihsan eden kimseye, teşekkür et. Sana teşekkür eden kimseye de, bağışta bulun. Çünkü nimet, şükretmekle yok olmayacağı gibi nankörlükle de baki kalmaz. Şükretmek nimetin çoğalmasına sebep olur ve insanı fakirlikten korur.

İhtiyacın karşılanmaması, ehli olmayan kimseden istemekten daha hayırlıdır. Musibetten daha çetini, ondan dolayı kötü ahlâklı (ve tahammülsüz) olmaktır.

Bir adam, İmam'dan kendisini dünya ve ahiret hayrına ulaştırabilecek kısa bir düstur öğretmesini istedi. İmam aleyhi's-selâm: "Yalan konuşma" diye buyurdu.

"Belagat nedir?" dediklerinde şöyle buyurdu: Kim bir şeyi iyi bilirse onun hakkında az konuşur. (Çünkü uzun uzadıya konuşmak meseleyi, iyice kavramamaktan ileri gelir.) Bir kimseye belagatli( ) denilmesinin sebebi de, kolay bir ifadeyle maksadını anlatabilmesindendir.

Borç, geceleri üzüntü kaynağı, gündüzleri ise zillet vesilesidir.

Dünya işlerin düzeldiğinde, dininden kork.

Babalarınıza iyilik edin ki, çocuklarınız da size iyilik etsinler. Halkın hanımlarına karşı iffetli davranın ki, hanımlarınız da iffetli olsunlar.

Kim, hain birisinin yanına bir emanet bırakırsa, Allah onu korumaya kefil değildir.

İmam Sadık aleyhi's-selâm Humran İbn A'yen'e( ) şöyle buyurdu: "Ey Humran, kendinden aşağı olanlara bak; üstün olanlara değil. Çünkü bu amel, kısmete razı olmak ve nimetin çoğalmasına müstahak olmak için daha uygundur.

Bil ki, yakin üzere sürekli yapılan az amel, Allah indinde, yakinsiz yapılan çok amelden daha üstündür.

Yine bil ki, haramlardan kaçınmaktan, müminlere eziyet etmemekten ve gıybetlerini yapmamaktan daha faydalı bir verâ, güzel huydan daha tatlı bir hayat, yeterli gelen az şeye kanaat etmekten daha yararlı bir mal ve bencillikten de daha zararlı bir cehalet yoktur.

Hayâ iki çeşittir: Biri zaaf ve güçsüzlükten, diğeri ise kuvvet, İslâm ve imandandır. (Soru sormama ve konuşmama gibi utangaçlıktan kaynaklanan hayâ ve çekingenlik, zaaf ve noksanlıktır. Ama haramları işlemek hususunda çekingen olmak, şeref ve imanın kuvvetli oluşundandır.)

Başkalarının haklarını riayet etmemek aşağılıktır; bu amel insanı (özür dilemek için) yalan konuşmaya mecbur eder.

Toplumdan bir kişinin selâm vermesi, o toplum için yeterlidir. Onlardan bir kişinin cevap vermesi de yine aynı şekildedir.

Selâm vermek müstehaptır; almak ise farzdır.

Kim selâm vermeden önce konuşursa, cevabını vermeyin.

Yerliyle en mükemmel selâmlaşmak, el vermektir; yolcuyla en mükemmel selâmlaşmak ise görüşmektir.

Birbirinizle tokalaşın. Çünkü tokalaşmak kini yok eder.

Az da olsa, Allah'tan çekinin. Kendinizle Allah arasında ince de olsa, bir perde bırakın.

Kim öfke, tamah, korku ve şehvet hâlinde nefsine hâkim olursa, Allah onun bedenine cehennem ateşini haram kılar.

Afiyet, hafif bir nimettir; var olduğunda unutulur, yok olduğunda ise anılır.

Allah, genişlikte ihsanıyla, darlıkta ise (günahlardan) temizlemeyle nimet verir." (Hasan B. Ali el-Harranî Tuheful Ukul eserinden)