Bu ne perhiz, bu ne turşu?

İslamcı diye bilinen bir gazetenin İslamcı bilinen bir yazarı 'Papa ölecek, Haçlı birliği dağılacak, İsrail yok olacak!' diye bir yazı yazdı. Kehanetlerden, kahinlerden yola çıkarak yazdığı yazıda kıyamet alametlerinden ve Türkiye'ye yansımalarından da bahisle yazıyı şöyle bağlıyor:
'2023 bizim için bir sıçrama zamanı olacak diye bekliyoruz, ama batı dünyası ve onunla birlikte hareket edenler için felaketin başlangıcı? 
19. yy'da 1. Dünya Savaşı yıllarında, kapitalizmin, komünizmin ve faşizmin gölgesinde oluşan kavramlar ve kurumlarla 21. yy'ı açıklamak mümkün değil. 2. Dünya Savaşı sonunda faşizm çöktü. 1990'ların başında komünizm çöktü ve soğuk savaş sona erdi. Bugünkü kriz kapitalizmin ve Siyonizm'in krizidir. 
2017, batının çirkin yüzünün bütün çirkinliği ile ortaya çıktığı bir yıl oldu. 2018 bu gerçeklerin daha açık bir şekilde gün yüzüne çıktığı bir zaman olacak. Avrupa'da daha sağcı, daha ırkçı, İslam ve yabancı düşmanlığı yükselecek.
Bakalım Papa ne zaman ölecek! Bakalım Vatikan için yolun sonu mu? Bana kalırsa, kehanetler bir yana, Vatikan ve İsrail için gerçekten yolun sonu! Kapitalizm ve Siyonizm için de! Selam ve dua ile.'
Vatikan dağılacak, Papa ölecek, Katolik Kilisesinin sonu gelecek demek kolay da kendi öz kızını Vatikan'ın okulunda okutmuş birinin bu sözlerindeki samimiyete inanmak zor. 'Bu ne perhiz, bu ne turşu?' derler adama.
2. Dünya Savaşı sonunda faşizm, 1990'larda komünizm çöktü demek doğru da 2000'lerin başında da kapitalizm çöktü, Milli Ekonomi Modeli geldi diyememek samimiyet mi? Tarafsız gazetecilik mi? 
Siyonizm için de yolun sonu demek güzel bir öngörü ya da temenni ya da kehanet de hala BOP eşbaşkanlığı devam ederken, Kudüs konusunda kayda değer hiçbir gelişme sağlanamamışken, Arap Baharı bütün İslam alemini kasıp kavururken ve bunun sebebi İsrail ve Amerika iken, İsrail ile her türlü ticaret devam ederken, hiçbir yaptırım uygulanmazken bunu neye dayanarak söylediğini anlamak zor. 
Papa ölecek derken araya Suriye diktatörü deyip Esad'ı da katmak Esed'den Esad'a dönme konusundaki samimiyete şüphe düşürmüyor mu? Bilinçaltındaki Şii-Sünni ayrımını ima etmiyor mu? Bu şartlar altında 2023 hedeflerinden bahsetmek nasıl mümkün olabilir? Bu ülkede ve tüm İslam aleminde birliği beraberliği sağlamadan 2023'teki büyük Türkiye'den bahsetmek mümkün mü? 
Haçlı birliği dağılacak öngörüsünde bulunmak güzel de Avrupa Birliği'ne girme sevdasını ne yapacağız? O konuda da bir öngörüde bulunmak gerekmez mi? Dış borcun tavan yaptığı, dövizin zirvede olduğu bir dönemde batan Haçlı birliği ile beraber bizim de batışımızı engellemenin tek  yolunun Milli Ekonomi Modeli olduğundan bahsetmemek samimiyet mi?
Avrupa'da İslam düşmanlığı yükselecek demek iyi de bu konuda ne yapmak lazım, bunu körükleyenleri nasıl engellemek lazım konusunda da bir çözüm üretmek gerekmez mi? 
Ülkemizde agnostiklerin sayısının arttığı, intiharların çoğaldığı tespiti doğru da nedeni ne? Vatikan'dan bahsederken dinlerarası diyalogla insanların İslam'dan soğutulduğunu, hoca geçinenlerin İslam diye anlattıklarının insanların maneviyatını bitirdiğini, üstüne eklenen geçim sıkıntısı, işsizlik gibi faktörlerin de son noktada kişileri intihara sürüklediğini ve bunun son 15 yıl zarfında yoğunlaştığını yazmamak samimiyet mi? 
Sonuç olarak kehanetlerle bir yere varamayız. Ama akıl ve samimiyetle durumu değerlendirip, doğruyu yanlışı görüp, bir mümine yakışır şekilde çözüm odaklı hareket etmemiz gerekir. Zaman ne gösterir bilemeyiz ama olanı biteni, yanlışları ve sorumlularını görmek samimi bir mümin için zor değil. Son bir hatırlatma:
"De ki: Göklerde ve yerde Allah'tan başkası gaybı bilmez." (Neml, 65).