Cennette çok sevinirler ve gülerler

OKAN EGESEL

Kur'an'da şöyle buyurulur: "Süleyman, onun sözüne hafifçe güldü ve 'Rabbim! Bana ve ana-babama verdiğin nimete şükürde, hoşnut olacağın işi yapmakta beni muvaffak kıl. Rahmetinle, beni iyi kullarının arasına koy' dedi." (Neml, 19).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Peygamberin (s.a.v) gülmesi tebessümdü. Bir gün sohbet eden ve kahkaha ile gülen Ensar'ın yanından geçti ve şöyle buyurdu: Ey sizler! Arzusu kendisini kandıran ve hayır işinde ameli kendisine ihmalkârlık ettiren sizden her biriniz mezarlığa başvursun, ölülerin dirilişinden ibret alsın ve ölümü hatırlasın ki ölümü hatırlamak lezzetleri yerle bir eder." (Emali et-Tusi, 522/1156).
İmam Hasan (a.s) dayısı Hind'den naklen şöyle buyurmuştur: "Peygamber (s.a.a) sevinince gözlerini aşağıya salıyordu, gülmesi genellikle tebessümdü. Öyle ki dişleri dolu taneleri gibi gözüküyordu." (Mekarim'ul Ahlak, 1/58/44).
İmam Ali (a.s), mü'minlerin niteliği hakkında şöyle buyurmuştur: "Mü'min gülünce gülme sesi kulağından öteye geçmez." (Metalib'us Suul, 54).
İmam Bakır (a.s) şöyle buyurmuştur: "Kahkaha atınca ardından hemen şöyle de: Allah'ım! Bana gazap etme." (el-Kâfi, h.13).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "En güzel gülme tebessümdür." (Gurer'ul Hikem, 4964).
Ebu Derda şöyle diyor: "Resûlullah (s.a.a) bir söz konuştuğunda, konuşmasında tebessüm ederdi." (Mekarim'ul Ahlak, 1/58/46).
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Her kim kardeşinin yüzüne tebessüm ederse o tebessüm kendisi için iyilik olur." (el-Kafi, 2/206/1).
İmam Bâkır (a.s) şöyle buyurmuştur: "İnsanın kardeşinin yüzüne tebessüm etmesi iyiliktir. Bedeninden bir diken alması da iyiliktir." (a.g.e., s.188/2).
Hz. Davud (a.s), Süleyman'a (a.s) şöyle buyurmuştur: "Oğulcağızım! Çok gülmekten sakın. Çünkü çok gülmek kulu kıyamet günü hakir (fakir ve muhtaç) kılar." (Kurb'ul Esnad, 69/221).
Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Çok gülmekten sakın! Çünkü çok gülmek kalbi öldürür." (Mean'il Ahbar, 335/1).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Her kim çok gülerse heybeti ortadan kalkar." (Tuhef'ul Ukul, 96).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Her kim çok gülerse kalbi ölür." (Gurer'ul Hikem, 7947).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "Çok gülmek arkadaşı ürkütür ve reisi ayıplı kılar." (a.g.e., 7115).
İmam Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: "İnsanın çok gülmesi vakarını ortadan kaldırır." (a.g.e., 7099).
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Nice kimseler boş yere çok gülerler ve kıyamet günü çok ağlarlar. Nice kimseler de günahlarına çok ağlarlar ve korkarlar ama kıyamet günü cennette çok sevinirler ve gülerler." (Uyun-u Ahbar'ir-Rıza (a.s), 2/3/6).
Resûlullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: "Eğer benim bildiğim şeyleri siz de bilseydiniz kesinlikle çok ağlar ve az gülerdiniz." (Nur'us Sakaleyn, 2/249/261).
Resûlullah (s.a.a), Hz. Musa'nın suhufundan naklen şöyle buyurmuştur: "Ölüme yakîn eden kimsenin neden sevindiğine ve cehennem ateşine yakîn eden kimsenin neden güldüğüne şaşarım." (Mean'il Ahbar, 334).
Mirac hadisinde şöyle yer almıştır: "Benim kendisinden hoşnut olup olmadığımı bilmediği halde gülen kuluma şaşarım." (İrşad'ul Kulub, 200). (Muhammed Muhammedî Reyşehrî, Mizanu'l-Hikmet).