Çocuklarda özgüven

Psikolog Nilüfer ŞİŞMANÖzgüven kendimize yönelik iyi duygular geliştirmemiz sonucu, kendimizi iyi hissetmemiz demektir. Kendimiz olmaktan memnun olmak ve bunun sonucu olarak kendimiz ve çevremizle barışık olmaktır. Kendimize yönelik iyi duygularımız bebeklik döneminde gelişmeye başlar. Hatta bazı düşünürlere göre özgüven anne karnındayken başlamaktadır. Şöyle ki, annenin bebeğiyle kurduğu ilk iletişim bebeğin kendine olan özgüven duygusu geliştirmesine yol açmaktadır.Kendisi için bir takım şeyler yapıldığını anneyle olan iletişimi sayesinde anlayan bebek kişilik yapısının ilk temellerini anne karnında atmaktadır. Daha sonraları ilk bebeklik dönemlerinde çocuğa gerekli olan öz bakımı doğru bir şekilde uygulamak, en temel gereksinim olan sevgiyi doğru ve dozunda vermek, çeşitli aktivitelerle (jimnastik, müzik) onunla iletişim kurmaya çalıştığınızı göstermek, bebeğe onun önemsendiği ve dikkate alındığı duygusunu aşılamaktadır. Erken çocukluk dönemlerinde hem anne hem de babanın çocuğun kişilik gelişiminde çok büyük sorumlulukları ve etkileri vardır. Hem anne hem baba hem de evde yaşayan diğer bireyler, çocuğa onunda evin bir üyesi olduğunu çeşitli yolardan hissettirmeli ve göstermelidirler. Çocuktan gündelik yaşamla ilgili alınacak en ufak fikrin bile çocuğun kimlik ve kişilik gelişiminde çok büyük önemi vardır.Günümüzde başarılı kişilere bakıldığında başarılarının en önemli faktörlerinden birisinin aile desteği olduğu görülmektedir. Fırsat verilen çocuk kendini ifade edebilmektedir. Herhangi bir yolla, ister sanatın bir dalı, ister spor ya da herhangi dikkat çekici bir faaliyet çocuk tarafından keşfedildiğinde aile bunu desteklemelidir. Çocuğa hangi renk giymek istediği, ne yemek istediği, ne görmekten, ne izlemekten hoşlanacağını sormak küçük şeyler gibi gözükse de aslında onun kendine güven duygusu geliştirmesini sağlayacak en büyük katkılardan biridir. Çocuk her şekle girmeye hazır bir hamur gibidir. Vereceğiniz her bilgiyi, konuşulanı, tartışılanı hemen alır ve sentezler. Bu yüzden çocuklarla fikir paylaşımı yapılmalı, onların zevk alabileceği, başarılı olabileceği alanlar ortak olarak keşfedilmelidir. Ne yapacağını, neden zevk aldığını gören ve hedefleri olan çocuklar kendilerine güven sorunu yaşamazlar. Ailelerin yapması gereken çocuklarının başarılarında başarısızlıklarında onların arkalarında durmaları ve çocuklarına, onları koşulsuz sevdiklerini göstermektir. Bir çocuk ancak ve ancak sevildiğini görür ve anlarsa, kendi geleceği için önemli adımlar atabilir ve karşılaşacağı gündelik sorunlar ya da büyük problemler karşısında kendisine olan özgüveni sayesinde çeşitli problem çözme yöntemleri geliştirebilir. Kendimize yönelik iyi duygularımız bebeklik döneminde gelişmeye başlar. Hatta bazı düşünürlere göre özgüven anne karnındayken başlamaktadır. Şöyle ki, annenin bebeğiyle kurduğu ilk iletişim bebeğin kendine olan özgüven duygusu geliştirmesine yol açmaktadır. Kendisi için bir takım şeyler yapıldığını anneyle olan iletişimi sayesinde anlayan bebek kişilik yapısının ilk temellerini anne karnında atmaktadır. Daha sonraları ilk bebeklik dönemlerinde çocuğa gerekli olan öz bakımı doğru bir şekilde uygulamak, en temel gereksinim olan sevgiyi doğru ve dozunda vermek, çeşitli aktivitelerle(jimnastik, müzik) onunla iletişim kurmaya çalıştığınızı göstermek, bebeğe onun önemsendiği ve dikkate alındığı duygusunu aşılamaktadır. Erken çocukluk dönemlerinde hem anne hem de babanın çocuğun kişilik gelişiminde çok büyük sorumlulukları ve etkileri vardır. Hem anne hem baba hem de evde yaşayan diğer bireyler, çocuğa onunda evin bir üyesi olduğunu çeşitli yolardan hissettirmeli ve göstermelidirler. Çocuktan gündelik yaşamla ilgili alınacak en ufak fikrin bile çocuğun kimlik ve kişilik gelişiminde çok büyük önemi vardır.Günümüzde başarılı kişilere bakıldığında başarılarının en önemli faktörlerinden birisinin aile desteği olduğu görülmektedir. Fırsat verilen çocuk kendini ifade edebilmektedir. Herhangi bir yolla, ister sanatın bir dalı, ister spor ya da herhangi dikkat çekici bir faaliyet çocuk tarafından keşfedildiğinde aile bunu desteklemelidir. Çocuğa hangi renk giymek istediği, ne yemek istediği, ne görmekten, ne izlemekten hoşlanacağını sormak küçük şeyler gibi gözükse de aslında onun kendine güven duygusu geliştirmesini sağlayacak en büyük katkılardan biridir. Çocuk her şekle girmeye hazır bir hamur gibidir. Vereceğiniz her bilgiyi, konuşulanı, tartışılanı hemen alır ve sentezler. Bu yüzden çocuklarla fikir paylaşımı yapılmalı, onların zevk alabileceği, başarılı olabileceği alanlar ortak olarak keşfedilmelidir. Ne yapacağını, neden zevk aldığını gören ve hedefleri olan çocuklar kendilerine güven sorunu yaşamazlar.Ailelerin yapması gereken çocuklarının başarılarında başarısızlıklarında onların arkalarında durmaları ve çocuklarına, onları koşulsuz sevdiklerini göstermektir. Bir çocuk ancak ve ancak sevildiğini görür ve anlarsa, kendi geleceği için önemli adımlar atabilir ve karşılaşacağı gündelik sorunlar ya da büyük problemler karşısında kendisine olan özgüveni sayesinde çeşitli problem çözme yöntemleri geliştirebilir.