Çuvallamaktan bıkmadınız değil mi?

"Çok değil, Tramvay Şirketinin bir kusuru var; yanlış bir kanaatten doğma tek kusur, ki düzeltilecek olursa şirketle halk arasındaki her türlü anlaşamamazlığın önüne geçilecektir.O kusur da şu: Tramvay Şirketi İstanbul halkının insan olduğunu henüz kabul etmiş değildir. Bizi kereste, çuval, talaş veya gaz sandığı cinsinden, aksülamelsiz, duygusuz ve cansız bir eşya sanıyor. Bir kömür deposunun önünde, çuvallar ve keresteler, yağmur altında birbiri üstüne yığılarak uzun zaman kendilerini bir yerden öteki yere taşıyacak olan yük arabalarını nasıl beklerlerse biz de öyle tramvay bekliyoruz ve araba gelince tıklım tıklım, üst üste içine dolduruluyoruz. Öyle ki, ezilmek itibariyle bazan tramvayın içinde bulunmak, altında kalmaktan daha az felaket değildir ve çok defa tramvaya binenler, kereste, çuval veya gaz sandığı cinsinden birer eşya olmaya can atacak derecede razıdırlar.Ne diyorsunuz? Elbette ki çuval pek çok defalar, tramvay yolcusundan daha bahtiyar bir nesnedir: Evvela, yük arabalarına hamallar tarafından intizamla istif edilir, halbuki tramvaylara halk, rastgele tıkılır. Sonra çuvallar arabalara sayıyla konur, halbuki Tramvay Şirketine halk, sayıyla verilmemiştir: Yolcular nizami haddi ekseriya aşarlar. Nihayet çuvalların bir sahibi vardır. Malının hırpalanmasına, yırtılmasına, örselenmesine müsaade etmez. Halbuki tramvayda çektiklerimizin hesabını soran yoktur. En mühim noktayı unutmayalım: Çuvallar gayet ucuz seyahat ederler. Bu hususta da bizden bahtiyardırlar. İçleri mücevherlerle dolu olsa, Beyazıt'la Sirkeci arasında, beheri 19 buçuk kuruşa gidip gelen çuvallardan mürekkep bir arabaya tesadüf edemezsiniz.İşte, bence Tramvay Şirketine İstanbul halkından bir tanesini göstererek demeliyiz ki:- İki gözüm, bu gördüğün nesne insandır, insan! Bak; saçları var, gözleri, burnu, ağzı var; elleri ve ayakları var; duyar, düşünür, söyler, gider, gelir. Bu nesneye çuvaldan daha fazla itibar etmek boynunun borcudur.Şirket, her şeyden evvel, insanı öteki varlıklardan ayıran böyle bir tabiat dersi almaya muhtaçtır.Ve Tramvay Şirketi'yle yeniden yapılmasını şart telakki ettiğim mukavelenin birinci maddesi şöyle olmalıdır: Şirket, İstanbul halkının da, öteki milletler ahalisi gibi insan olduğunu tereddütsüz kabul eder."Bu satırlar 1940'lı yıllarda Server Bedi tarafından kaleme alınmış.Yeri gelmişken; Server Bedi, Peyami Safa'nın müstear ismidir.Neyse konumuz bu değil...Şimdi sizden bir ricam var; yazıda geçen "tramvay" kelimesinin yerine "metrobüs"ü koyun ve yazıyı tekrar okuyun.* * *Okudunuz mu?* * *Tanıdık geldi değil mi?"Hakikaten, biz insanız ya insan! Kulağımız, ağzımız, gözlerimiz var. Neden çuval muamelesi görüyoruz?" diyenleriniz oldu, duyabiliyorum.Ama bir kısmınız oralı bile olmuyor. Onu da hissedebiliyorum. Nedenini biliyorum çünkü...Kaç dönemdir ısrarla oy vererek iktidarda tuttuğunuz partiyi "Görmüyor musunuz, yol yaptılar, köprü yaptılar, havaalanı yaptılar, üstüne üstlük İstanbulumuza metrobüs getirdiler" diye kutsayanlar sizlersiniz çünkü. Oy verme ve oy toplama gerekçenizin nasıl bir keşmekeşi, nasıl bir fecaati de beraberinde getirdiği gerçeğiyle yüzleşemiyorsunuz çünkü."Yahu savaş sonrasıydı, 1940'ta tramvayların düştüğü hali anlayabiliyoruz ama yıl 2015; her alanda teknolojinin geldiği nokta ortada, İstanbul trafiğini böyle mi rahatlatacaksınız" diyemiyorsunuz.Metrobüste itiliyorsunuz, eziliyorsunuz, çiğneniyorsunuz, hakarete uğruyorsunuz ama oy verdiğiniz partiye toz kondurmuyorsunuz.Öyle bir tehlikeli hastalıkla malülsünüz ki, vatanı, devleti, bayrağı, milleti ezdiriyorsunuz, çiğnetiyorsunuz ama adeta tapındığınız partinize tek laf ettirmiyorsunuz.Öyle ya, metrobüsler çalışıyor çuval yerine konsak da...Devlet yerinde maşaallah; başına çuval geçirilmiş olsa da...