Düşmanla bir olup dostu düşman yapmak...

Türkiye'nin dış politikasının özeti bu?Düşman dost biliniyor. Düşmanın talimatıyla dostun karşısına geçiliyor.Ve neticede dost düşman oluyor.Son yıllarda ifade ettiğimiz bu gerçekle ilgili birçok örnek verebiliriz ama özellikle gündemde olması hasebiyle Türkiye-İran ilişkilerine değineceğiz.Bugünkü Türkiye-İran sınırı 1639 tarihinde IV. Murat döneminde Osmanlı Devleti ile Safevi Devleti arasında imzalanan Kasr-ı Şirin Antlaşması ile oluşmuştur.O gün bugündür İran ile en ufak bir sınır anlaşmazlığı yaşanmadığı gibi, her zaman dost kalınmıştır.Atatürk ölümünden bir yıl önce, 1937 yılında İran, Irak ve Afganistan'la Sabadat Paktı'nı imzaladı ve bu ülkelerle dostluğu pekiştirdi.Ne hikmettir ki, bu ülkelerden Irak ve Afganistan Türkiye'nin yardımıyla işgal edildi, dördüncüsü de yine Türkiye'nin yardımıyla işgal edilmek isteniyor.Dün kurtuluş mücadelemizde Türk milletine her türlü desteği sağlayan bu ülkelere Haçlı safında yer alarak bir darbe de biz vuruyoruz.İran bize 371 yıldır hiçbir düşmanlık yapmamıştır, bize tehdit içeren bir tutumun içine asla girmemiştir.Hatta son dönemlerde Türkiye-İran çatışmasını arzu eden ABD ve İsrail'e karşı her türlü diplomasiyi uygulayarak kirli planlarını boşa çıkarmıştır.İran'ın silahlanmaya gitmesi gayet doğaldır, çünkü geçmişte bir savaş yaşamıştır. Öyle bir savaş ki sadece Irak'la mücadele etmemiş perde arkasında başta ABD olmak üzere bütün batı ülkeleriyle de mücadele etmiştir. Bu savaş döneminde yaşadıklarından ders çıkararak milli silah üretimine önem vermiştir.Yaptığı nükleer çalışmalar ise hangi amaçla olursa olsun bağımsız bir ülke olarak hakkıdır. Kimsenin sen niye bu çalışmaları yapıyorsun demeye de hakkı yoktur, çünkü yıllardan beri İsrail nükleer bir güç olarak Ortadoğu'da bulunmaktadır. Irak savaşından sonra ikinci nükleer güç ABD de Ortadoğu'ya yerleşmiştir.Durum buyken Türk siyasilerin kalkıp "nükleer bir İran istemiyoruz" açıklamaları abesle iştigaldir.Bugün Türkiye'nin yapması gereken İran'ı yaptığı nükleer çalışmalardan dolayı eleştirmek değil, İran'ın bu konuda uzattığı dost elini tutmak, illaki hesap sormak gerekiyorsa da İran'a değil, nükleer silah kullanan İsrail ve ABD'ye sormaktır.İran nükleer çalışmalar konusunda defalarca Türkiye'ye tekliflerde bulunmuştur. Akıllı siyasetçi milli menfaatler doğrultusunda bu teklifleri asla geri çevirmezdi.İran bize kendi teknolojimizi oluşturmamıza yardım edeceğini belirtirken, bizler bize dost olmayan, üzerimizde hesapları olan birilerinin bu santralleri kurmasına, işletmesine ve de bize pahalı enerji satmalarına kapı açıyoruz.İran'la aramızda sadece sınır komşuluğu yok, aynı inanca, aynı kültüre, medeniyete sahip ülkeleriz.Türkiye ve İran bu coğrafyada sırt sırta verse, hiçbir ülke katliam yapamazdı, işgal edemezdi. Bütün bu gerçekler ortadayken, Türk siyasiler Türkiye'nin de bölünmesini öngören Haçlı senaryosunda İran'a karşı bir figüran olma rolüne soyunmaktadırlar.Batı bu iki kadim dostun birbiriyle kapışmasının anını kollamaktadır, heyecanla ve de iştahla beklemektedir.Dostları hançerlemeyelim, düşmanları da sevindirmeyelim.