"Ey Türk istikbalinin evladı!.."

İnsanların varacağı hedefler, ideallerinin niteliğine göre şekillenmektedir. Büyük buluşların, büyük fetihlerin, büyük devletlerin temelinde yatan en önemli sebep; kurulan hayallerin ve ideallerin büyük olmasındandır. "Gök kubbe çadırım, güneş bayrağımdır!" deyip, kuracağı imparatorluğun büyüklüğünü hayal ederken, onu korumanın yolunun da cesaretten geçtiğini; "Ulu Allah'ım! Ne kadar korkak Türk varsa hepsini helak et!" sözleriyle dile getiren Oğuz Kağan gibi?"Ey Türk! Üstte mavi gök çökmedikçe, altta yağız yer delinmedikçe senin ilini ve töreni kim bozabilir?!" diyen Bilge Kağan gibi?"Ya İstanbul beni alır, ya ben İstanbul'u" diyen Fatih Sultan Mehmet Han gibi?"Bağımsızlık benim karakterimdir" deyip, "Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!" parolasıyla, işgal olmuş ve bitap düşmüş bir milleti ve devleti ayağa kaldıran Mustafa Kemal Atatürk gibi? Büyük ideallere ve dolayısıyla hedeflere sahip liderlerle bu güne kadar geldik. Asırlara dayanan bir geçmişten bu güne kadar gelen Büyük Türk devletlerinden, son kalemiz Türkiye Cumhuriyeti Devletini, "AB'siz olmaz, biz bize bir şey yapamayız" diyerek, düşmanlarımızla stratejik ortaklıklar kurarak, milli hedeflerden uzaklaşarak, korumada sıkıntı çeker bir vaziyet aldık.Mustafa Kemal Atatürk, henüz işgalden yeni kurtulmuş ve Cumhuriyetimiz yeni  kurulmuş olmasına rağmen gelecek için endişelerden kurtulamamış, milletimizin asla rehavete kapılmaması gerektiğini işaret ederek, "Nutuk"ta bakın nelere değinmişti;"Saygıdeğer Efendiler,Sizi günlerce işgal eden uzun ve teferruatlı nutkum, nihayet geçmişe karışmış bir devrin hikâyesidir. Bunda milletim için ve gelecekteki evlâtlarımız için dikkat ve uyanıklık sağlayabilecek bazı noktaları belirtebilmiş isem kendimi bahtiyar sayacağım.Efendiler,Bu nutkumla, millî varlığı sona ermiş sayılan büyük bir milletin, istiklâlini nasıl kazandığını, ilim ve tekniğin en son esaslarına dayanan millî ve çağdaş bir devleti nasıl kurduğunu anlatmaya çalıştım.Bugün ulaştığımız sonuç, asırlardan beri çekilen millî felâketlerin yarattığı uyanıklığın eseri ve bu aziz vatanın her köşesini sulayan kanların bedelidir.Bu sonucu, 'Türk gençliğine emanet ediyorum.Ey Türk gençliği!Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyeti'ni, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir.Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek dahilî ve harici bedhahların olacaktır. Bir gün, istiklâl ve Cumhuriyet'i müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerâit, çok namüsait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklâl ve Cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler.Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri, şahsî menfaatlerini, müstevlîlerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.Ey Türk istikbalinin evlâdı!İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi vazifen, Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!"Şimdi herkesin, elini vicdanına koyarak ciddi bir muhasebe yapması gerekmektedir. Ya ideallerimizi büyütüp, büyük hedeflere varmak için; milli bir oluşa, milli bir duruşa, milli bir ekonomiye yöneleceğiz. Ya da küçük ve basit hayallerin batağında boğulup, sahte dostlarımızın tuzağında yok olup gideceğiz. Son söz, Hazreti Mevlâna'mızın olsun; "Can konağını aramadaysan, cansın. Bir lokma ekmek arıyorsan, ekmeksin. Şu nükteyi biliyorsan işi biliyorsun demektir: Neyi arıyorsan o'sun sen".