Fuzûlî’nin şaheseri “Leylâ ve Mecnun” yeni bir sadeleştirmeyle okurla buluşuyor

VakıfBank Kültür Yayınlarının (VBKY) klasik kitaplığı, söz ustası Fuzûlî'nin yazdığı "Leylâ ve Mecnun" eseriyle genişlemeye devam ediyor. VBKY, Türk edebiyatının en büyük isimlerinden biri olan Fuzûlî'nin klasikleşmiş eserlerini, uzman edebiyatçılar tarafından titizlikle sadeleştirip günümüz Türkçesine aktararak yedi ciltlik bir külliyat hâlinde bugünün diline kazandırıyor. Bu külliyat, şairin derin mısralarını anlaşılır kılarak çağın okuyucusuna ulaştırmayı ve bugünün idrakine taşımayı amaçlıyor.

Külliyatın ilk cildi ise M. Fatih Köksal'ın yayına hazırladığı "Leylâ ve Mecnun" eseri. Bu önemli eser, vücut bulmadan önce, meşhur bir aşk hikâyesi olarak Anadolu'da Türk şiirinin kuruluş çağlarında anlatılmaya başlanmış, Arap, Türk ve İran edebiyatlarında büyük ilgi görmüştür. Şüphesiz, bu hikâyeyi en güzel ve en dokunaklı şekilde terennüm eden ise Fuzûlî olmuştur. Olay kurgusundan geçişlere, hikâyenin tamamını kuşatan lirizmden gazellerin akıcılığına, konuyu bütünlemesine, alegorik sahnelerin parlaklığından diyalogların tabiiliğine, dil hâkimiyetinden aruz tasarruflarına, canlı tasvirlerden ruh tahlillerine kadar her yönüyle okuyanda eksik bir yer kalmadığı intibaını uyandıran bir şaheserdir. Türk mesnevi edebiyatının zirvesinde yer alan Fuzûlî'nin ölümsüz eseri "Leylâ ve Mecnun" şimdi sizleri bekliyor.


Fuzûlî kimdir?

Türk edebiyatının en büyük şairlerinden biri olan Fuzûlî'nin asıl adı Mehmed, babasının adı Süleyman'dır. Ne zaman ve nerede doğduğu kesin olarak bilinmese de Irak coğrafyasında doğup yaşadığı kesindir. 15. yüzyıl sonlarına doğru doğduğu düşünülmektedir. Nasıl bir eğitim aldığı bilinmiyorsa da Arapça ve Farsçayı bu dillerde eser verecek ve şiir söyleyebilecek kadar iyi bildiği açıktır. Kanûnî Sultan Süleyman 1534'te Bağdat'ı fethedince, "Geldi burc-ı evliyâya pâdişâh-ı nâmdâr" tarih mısrasını da ihtiva eden meşhur kasidesiyle beraber padişaha yaklaşmak ve böylece çok arzu ettiği İstanbul'a gitmek istedi ancak bu emeline nail olamadı. Kendisine evkaftan maaş bağlanacağına dair söz verilip çok az bir meblağ layık görülmesi, Şikâyetnâme'sini kaleme almasına yol açtı. 1556 yılındaki büyük veba salgını sırasında -muhtemelen Kerbela'da- vefat etti. Türkçe eserlerinden "Dîvân" ve "Leylâ vü Mecnûn" mesnevisi en önemli iki eseridir. Diğer manzum Türkçe eserleri 440 beyit tutarındaki "Beng ü Bâde" ve "Tercüme-i Hadîs-i Erbaîn"dir. Ona aidiyeti kesin olmayan 200 beyitlik Sohbetü'l-esmâr da eserleri arasında anılır. Kerbela vakasının edebiyatımızda en güzel anlatımı olan "Hadîkatü's-suadâ" ise mensur tek eseridir. Farsça manzum eserleri "Dîvân", "Heft Câm", "Enîsü'l-kalb"; mensur eserleri "Risâle-i Mu'ammeyât", "Rind ü Zâhid" ve "Sıhhat ü Maraz"dır. "Matla'u'l-i'tikād" aldı mensur eserini Arapça yazan Fuzûlî'nin 470 beyit tutarındaki Hz. Ali övgülerinden oluşan Arapça şiirleri Arapça Dîvân olarak da kabul edilir.