Güç bilgi ile korunur

İnsanların millet olabilmeleri için çok uzun zaman ve emek gerekmektedir. Millet olduktan sonra varlığını korumak da güçlü olmayı gerektirmektedir. Çünkü Milletlerin tarih sahnesinde kalmaları güçleri ile doğru orantılıdır.  Gücü istenilen amaca, zamana ve şekle göre en faydalı şekilde kullanmak da takdir edersiniz ki bilgiyle olur. Yüce Allah (c.c.) Zümer Suresi 9'uncu Ayette bilenlerle bilmeyenlerin bir olmayacağı hakkında şöyle buyurarak bilginin önemini işaret etmiştir: "Yoksa o, gece saatlerinde kalkan, secdeye kapanıp, ayakta durarak daima vazifesini yapan, ahireti hesaba katan ve Rabbinin rahmetini uman kimse gibi olur mu? De ki: «Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?» Ancak temiz akıllı olanlar anlar."Bilginin toplumun bütün bireylerine yayılması neticesinde fayda sağlayacağı muhakkaktır. Toplumun bireylerinin eğitimi söz konusu olunca mesele çok daha kapsamlılık arz etmektedir. Bu iş bir o kadar zor, bir o kadar da uzmanlık ister.Milletler kendi fertlerini eğitme uğruna birçok yollar denemişler. Kaynaklar ayırmışlar, çabalar sarf etmişler. Benim en fazla ilgimi çeken Rahmet Peygamberimizin(s.a.a.) savaşta esir alınanların okuma yazma öğretme karşılığında serbest bırakılmalarını emretmeleridir. Ayrıca Hazreti Ali (a.s.)'ın, "Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum" sözü eğitimin önemini çok güzel ifade etmektedir. Her millet için kendi fertlerini eğitmek milli meseleleri olmuştur. Eğitim kurumları oluşturmuşlar, eğitimciler yetiştirmişler. Hiçbir zaman unutmadıkları ve ihmal etmedikleri tek şey millilik olmuştur. Yani eğitimine talip oldukları fertlerin kendi insanı olduklarını hiçbir zaman unutmamışlar. Eğitmek için önce eğiticilerini eğitmişler. Eğitim görenleri savaşa bile götürmemişler.Şimdi bu tahliller doğrultusunda eğitimimize bir bakalım:En az beş bin yıllık tarih birikimine sahip bir milletiz. Dünya tarihinde inancına, kültürüne bu kadar bağlı bir millete rastlamak belki de imkânsızdır.Fakat şimdilerde ulu çınarın üstünde baykuşlar ötmeye başladı. İnancımız, Örfümüz, kıyafetimiz, dilimiz, özümüz, sözümüz bir başka oldu. Biz bize benzemez olduk. Başkalarına benzer olduk. Peki, bu hal kendiliğinden mi oldu? Elbette ki hayır! Vatan evlatları eğitimsiz eğiticilerin, ya da milli olmayan eğitimin kurbanı oldular. Her gelen iktidar eğitim sistemimizi daha gayri milli yapmak için, elinden gelen hiçbir gayreti esirgemedi. Medeniyet batıdadır düsturuyla, batı hayranlığı aşılandı. Batı kültürleri, batı eğitim sistemleri denendi. Gayri milli unsurlar bunu fırsat bilip, eğitim desteği adı altında para ve insan güçlerini devreye soktular. Netice olarak da sözde milli eğitimimiz, gayri milli bir hale dönüştü.Milletimizin bünyesine uymayan, yanlış eğitim, nihayet meyvelerini vermeğe başladı. Öyle ki: Saygısız, sevgisiz, kanaatsiz, zevksiz, merhametsiz bir millet olduk. Her şey menfaat ve çıkar temeline oturdu. Yardımlaşma diye bir terim lügatimizde kalmadı. Her şey menfaat üzerine bina edildi.Eğer tarihteki kudret ve şecaatimizi, dünyaya medeniyet, ilim ve irfan götüren gücümüzü tekrar elde etmek istiyorsak; sözde değil özde milli eğimimizi oluşturmak zorundayız. Çünkü ecdadımız, asırlarca bu milleti en güzel şekilde eğitti. Eğitimli insanıyla dünyaya medeniyet ve insanlık öğretti.