Hepimiz kınalı Ali'yiz

"Bize ne oluyor? Nereye gidiyoruz? Ne zaman bu gidişe 'DUR!' diyeceğiz..." gibi sorular bugünlerde herkesin birbirine yönelttiği sorular. İnsanımız bir arayış içinde. Bu girdaptan biran önce çıkması gerektiğini bilen insanımız biraz kafasını çevirse kendisine uzatılan eli görecek.Bize uzanan o el, yıllar önce Irak'ın üçe bölüneceğini, Güneydoğu Anadolu Bölgemizi de içine alan sözde Kürdistan ama esasen Büyük İsrail'in kurulacağını; bütün bu oyunların İsrail'in "Kutsal Topraklar (Arz-ı Mev'ud)" planının bir parçası olduğunu söylemiş ve bizi ikaz etmişti. Bugün bakıyoruz yüz yıllardan beri gerçekleştirmeye çalıştıkları bu hedeflerini Ak Parti Hükümeti zamanında hızlandırarak gerçekleştiriyorlar. En acısı da film izler gibi izliyor bu durumu.Vay efendim kan dökülmesinmiş... Siz nasıl bir zihniyete sahipsiniz soruyorum? Atatürk'ü anlamaktan yoksun o insanlara Atamızın şu sözünü hatırlatmakta yarar görüyorum: "Vatanın her karış toprağı kanla sulanmadıkça düşmana terk edilemez." Biz Türk anası olarak evladımızı bu duygu ve düşünceyle yetiştirmedik mi? Askere gönderdiğimiz evladımızı tam da bu sebepten kınalayıp yollamadık mı? Kınalı Ali'yi, annesinin onu neden kınaladığını anlatan mektubu okurken gözyaşları içinde kalmadık mı? Şimdi canını bu ülke için feda eden evlatlarımız boş yere mi kanlarını döktüler?! "İki evladımı bu topraklar uğruna şehit verdim. Şimdi bir oğlum daha var. O da feda olsun" diyen anaların seslenişleri size bir şey ifade etmiyor mu? Vatan uğruna dökülen kanlar hiçbir zaman boşa dökülmemiştir. Boşa olan, hükümetin insanımıza Türklüğünü ,milli, manevi duygularını ,şehitlik makamının kutsallığını ,vatanın bölünmez bir bütün olduğunu ve bunun için canların düşünmeden feda edilebileceğini unutturma çabasıdır.Aziz Türk milletine TÜRK kimliğini kazandıran Hünkar Hacı Bektaş Veli ve erenlerinin maneviyatları bu topraklardadır. Sizin mücadeleniz onların maneviyatının karşısında bir hiçtir. Türk milleti düştü denildiği anda ayağa kalkmasını bilmiş ve vatan hainlerine gereken dersi her zaman vermiştir. Atatürk'ün kazandığı zafer bunun bir kanıtıdır. O gün Atatürk'ü Aleviler yalnız bırakmamış ve bu mübarek mücadelede maddi manevi yer almışlardı. Aleviler bugün de Baştürk Prof. Dr. Haydar Baş'ın yanında yer alıyor. ÇÜnkü biliyorlar ki Hacı Bektaş Veli'nin maneviyatı o gün Atatürk ile beraberdi bugün de Prof. Dr. Haydar Baş ile beraberdir. O yüzden hükümetin Aleviler üzerinde oynadığı oyunlar da boşadır. Hak ve hakikat ortadır. O gün nasıl ki Atatürk her türlü zorluğa rağmen, imkansız görünmesine rağmen yılmamış ve ona inanan vatansever Türk evlatları, Türk gençleriyle bu vatana sahip çıkmışsa; bugün de Baştürk Prof. Dr. Haydar Baş Bey ve kadrosu, İcmal gençliği vatanına sahip çıkıyor. Şu gerçeği görelim ve gösterelim: Prof. Dr. HAYDAR BAŞ bizlere Hünkar Hacı Bektaş Veli'nin eli oldu, Ehli Beyt'in özü oldu. Ve nihayet Atatürk'ün sözü oldu: NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE...Gelin bize uzanan bu eli tutalım. Bize sahip çıkan bu lidere sımsıkı sarılalım ve eskiden olduğu gibi, tv'de İstiklal Marşı okunurken evinde saygı duruşuna geçen bir millet hassasiyetine yeniden kavuşalım. Yarın çok geç olabilir. Bu kararı bugün verelim. Bu milleti gerçek liderine kavuşturalım.Bize uzanan bu el Prof. Dr. Haydar Baş Bey'in herkesin birliğini sağlayacak, bizi dünya lideri yapacak, ekonomik krizden kurtaracak ve dinimizi hakkıyla yaşatacak tek eldir. Bugün yaşanan olayları görüp de çözüm yok, güvenecek kimsemiz yok diyenlerin artık yönünü bu tarafa çevirmesi zaruridir. Diyarbakır'da yaşanan o acı tablo artık bir an önce Prof. Dr. Haydar Baş'ın etrafında toplanmamız gerektiğinin bir kanıtıdır. Gelin Kınalı Ali'yi bir kez daha hatırlayalım ve ağlayalım. Ağlayalm ki gözyaşlarımız kurtuluş vesilesi olsun. Ve unutmayalım hepimiz KINALI ALİ'YİZ! Üsteğmen Faruk cepheye yeni gelen askerleri kontrol ediyor, bir taraftan da onlarla lâflıyordu; "Nerelisin?" gibi sorular soruyordu. Bir ara saçının ortası sararmış bir çocuk görür. Bunun üzerine merakla, "Adın ne senin evlâdım?" der. Çocuk "Ali" diye cevap verir. "Nerelisin?" der. Ali, "Tokat, Zile'denim" diye cevaplar. "Peki evlâdım bu kafanın hâli ne?" diye sorar. Ali, "Anam cepheye gelirken kına yaktı, komutanım!" der. "Neden?" der komutan. Ali, "Bilmiyorum, komutanım" der. "Peki, gidebilirsin Kınalı Ali" der komutan. O günden sonra herkes ona Kınalı Ali der.Herkes kafasındaki kınayla dalga geçer. Kısa sürede cana yakın ve cesur tavırlarıyla tüm arkadaşlarının sevgisini kazanır. Bir gün ailesine mektup yazmak ister, "Sevgili anne, babacığım; ellerinizden öperim. Ben burada çok iyiyim. Beni merak etmeyin. Anacığım, kafama kına yaktın; burada komutanlarım ve arkadaşlarım benle hep dalga geçtiler. Sakın kardeşim Ahmet'e de yakma! Onunla da dalga geçmesinler" der, "Ellerinden öptüm" diye bitirir. Bu mektuptan sonra Ali şehit düşer. Sonra mektubuna cevap gelir. Mektubu komutanı okur: "Oğlum Ali, yazmışsın ki, kafamdaki kınayla dalga geçtiler, kardeşime de yakma, demişsin. Kardeşine de yaktım. Komutanlarına ve arkadaşlarına söyle senle dalga geçmesinler.Bizde üç şeye kına yakarlar: Gelinlik kıza; gitsin ailesine, çocuklarına kurban olsun diye. Kurbanlık koça; Allah'a kurban olsun diye. Askere giden yiğitlerimize; vatana kurban olsun diye? Gözlerinden öper, selâm ederim. Allah'a emanet olun."Mektubu okuyan Ali'nin komutanı ve diğerleri hıçkıra hıçkıra ağlamaktadırlar?