Hicret

"Asıl hicret kalbi hastalıklardan kurtulup selim kalbe erişmektir" der Tasavvuf yolunda ilerlemiş olanlar. Bu ne huzur, bu ne güzellik, bu ne hoşluktur, Allah (c.c.) bizlere de nasip etsin.Kimi zaman belki ulaşamayacağımız, ulaşmakta zorlanabileceğimiz hallerden bahsediyoruz, bunun nedeni o hallere özenmemizdir. En azından sözünü ederek o hale aşinalık duyalım istiyoruz.Günler öyle bir hızlı akıyor ki; son nefesimize doğru hızla ilerliyoruz, son nefes anı geldiğinde biraz ürperebiliriz, korkabiliriz Allah (c.c.) bu anı bütün müminlere kolaylaştırsın. Bir yakınımı son nefes anında gördüm; gözlerini bir noktaya dikmişti, yüzü terlemişti ve biraz korkmuştu. Okuyabildiğimiz Yasin 'in yarısı ona nasip oldu, mekanının cennet olmasını gönülden diliyorum. Bizim de arkamızdan Fatihalar, Yasinler okuyacak müminler olacak mı acaba? Ölüm de bir hicret değil midir? Hem de bazılarına göre hicretlerin en sonuncusu ve en güzeli?Rüzgarlar hicret eder, bulutlar hicret eder, akarsular, dereler, ırmaklar? Her an bir hicrette. Ben de sık sık yazının mutfağına hicret edip, iç huzuru arıyorum ve çoğu zaman da buluyorum diyebilirim. Mutfak öyle ahım şahım güzel bir mutfak değil fakat verdiği huzur bize yetiyor. Hangi mekanda olduğumuz da çok önemli değil aslında, önemli olan iç huzuru, kalp güzelliği. İnsanın kalbi ne kadar temiz ise içi de o kadar huzurlu olur, sakin olur diye düşünüyoruz. Her şey kalpte olup bitiyor sanki, kalp denen organ sakinse, huzurluysa bütün organlar sakin ve huzurlu oluyor. "Allah'ım kalplerimizi temizle, özlerimizi Sana yaklaştır" duasını hatırlıyorum. Nefs-i emmareden nefsi Mutmainneye hicret etmeyi gönülden diliyorum. Tabii ki ölmezden evvel.