Kellikle Mücadelede Bin Yıllık Yolculuk

Saç dökülmesi, yalnızca estetik bir kaygı değil; insanlık tarihinin en eski korkularından biri. Arkeolojik bulgular, binlerce yıl önce Amazon ormanlarında yaşayan kabilelerin saçlarını korumak için hayvan yağları ve bitki özleriyle hazırladıkları karışımları kullandığını gösteriyor. Aynı dönemde Asya'da, saç dökülmesini durdurmak için kafa derisine sıcak taşlarla masaj yapıldığına dair kayıtlar var.
Zamanla bu arayış, mistik ritüellerden bilimsel laboratuvarlara taşındı. Antik Mısır'da firavunlar, saçlarını kaybetmemek için altın tozuyla karıştırılmış reçineler kullanırken; Orta Çağ Avrupa'sında insanlar, saç çıkaracağına inanılan iksirleri içmek uğruna zehirlenmeyi göze alıyordu. Bugün ise lazer tedavileri, kök hücre uygulamaları ve genetik müdahalelerle saç dökülmesine karşı savaş sürüyor.
Ancak yöntemler değişse de temel dürtü aynı kaldı: İnsan, saçını kaybettiğinde yalnızca telleri değil, kimliğini de yitirdiğini hissediyor. Bu yüzden saç, sadece bir biyolojik yapı değil; kültürel bir sembol, kişisel bir ifade biçimi ve insanın kendini yeniden tanımlama çabasında vazgeçilmez bir parça olarak varlığını sürdürüyor.