Kerbela hakkında bilinmesi gerekenler -12-

Âlemlere Rahmet Hz. Muhammed (s.a.a.) "Kim kötü-çirkin bir iş görürse onu eliyle düzeltsin; eğer buna gücü yetmiyorsa diliyle düzeltsin, buna da gücü yetmezse, kalben karşı koysun. Bu da imanın en zayıf derecesidir." (Müslim, Îmân, 78; Ebû Dâvûd, Salât, 248).

Bu hadisi şerifin içerdiği mana çok tehlikeli bir ikazı haber verir. İmanın en zayıf halkasında olmayan, imanın dışına çıkar anlamındadır.

Bu katliama ve katliamın arkasındaki çete (Muaviye-Yezid) ve bu soya karşı kalbinizde besleyeceğiniz muhabbet, ya da onları suçsuz gibi göstermek sizi hesap günü sıkıntıya sokabilir. Onları lanetlemek Allah için sevmek Allah için buğz etmek düsturunun gereğidir. Ben nefsimin arzusunu değil imanımın gereğini yerine getiriyorum. Sevilmesi farz olanlara düşmanlık edip onlara en ağır işkenceleri yapanlara, soylarını kurutmaya çalışanlara lanet okuyorum.

Şura suresi 23. ayetinde yüce Allah; "De ki, ben bu (peygamberliğimi tebliğime) karşılık yakınlarıma sevgiden başka sizden hiçbir ücret istemiyorum." Buyurmuştur.

Bizden hatırlatması. Hidayet edici yalnızca Allah'tır.

İMAM HÜSEYİN'İN DAVASI, KIYAMI ANLAŞILMIŞ MIDIR?

Bunu analiz etmeye çalışalım. Sonra da kendimizle yüzleşip hangi konumda olduğumuzu idrak edelim.

En azından bunu gönül dünyanızda belli edin, çünkü bu bir iman meselesidir.

Gerek Kerbela gerek Gadr-i Hum Bayramında, gerek İmam Ali'nin (a.s.) velayet ve imamet noktasında her ne sebeple olursa olsun, gasp edilen hakları konusunda her önüne gelen kafasınca maslahat yaparak işi rayından çıkartmıştır.

İşin en acı tarafı Hüseyin'i(a.s.) sevdiğini iddia edenler, Hüseyin'in (a.s.) düşmanlarına buğz dahi edemiyorsa onların imanı Allah katında makbul iman değildir.

İşte uyarıcı ayeti kerime:

"Sabah akşam Rablerine, O'nun rızasını dileyerek dua edenlerle birlikte ol. Dünya hayatının ziynetini arzu edip de gözlerini onlardan ayırma. Kalbini Bizi anmaktan gafil kıldığımız, boş arzularına uymuş ve işi hep aşırılık olmuş kimselere boyun eğme." (Kehf, 28).

Peygamber evlatlarını ve onun mübarek soyunu yok etmek için aşırılıkta ileri giden Yezit-Muaviye ve onların taraftarı, olanlardan daha aşırı giden olmuş mudur? Bunu tefekkür ediniz lütfen!

Bir hadisi şerif paylaşalım: "Bir kimsede üç özellik tam olarak bulunursa imanın tadını tadar. Allah ve Resulünü herkesten fazla sevmek, sevdiğini Allah için sevmek, Allah kendisini küfürden kurtardıktan sonra tekrar küfre dönmeyi ateşe atılmak gibi istememek, tehlikeli görmek." (Buhari, Müslim'den, Hadis: 376).

Peygamber evlatlarına ve onun mübarek soyuna bu zulmü reva görenlerden ve onların görüşlerinden, sevgisinden, ateşten kaçar gibi kaçmayanların haline düşmekten korkmuyorsanız, size hiçbir söze hacet yok; tercih kişinin kendisine aittir. Bu konumda olanlar İmam Hüseyin'in ne davasını ne de kıyamını anlamamıştır. Herkes kendi tercihinin bedelini Allah'ın huzurunda ödeyecektir.

KIYAM VE KERBELA HAKKINDA FARKLI GÖRÜŞLER

Müslümanlar bu konuda 3 farklı görüştedir:

1-Kerbela'da ve İmam Hüseyin davasında haklıdır.

Onu hilafet uğruna katleden, başta Yezit ve ona bu imkânı hazırlayan babası Muaviye Allah'ın lanetine layık ve mutlak cehennemdedirler.

İmam Hüseyin(a.s.) Allah'ın ve Resulünün davasında bile bile şahadete koşmuştur.

Onun safında olanlar kurtulmuş, onun bırakın karşısında olmayı gönül olarak onu desteklemeyenleri bile mahşerde Allah yalnız bırakacağına inanmak şarttır. Bu sebeple hayatın her anında Hüseyin'e sevgi besleyenler, matemini ölünceye kadar sürdürecekler, düşmanlarına lanet okumaktan çekinmeyenler.

İşte gerçek Ehl-i Beyt taraftarları bunlardır. Dünyada Nuh'un gemisi hükmünde olan Ehl-i Beyt yolunu ve sevdasını tercih ettikleri için kurtuluşa erenlerden olacaktır. İnşallah.

2- Yezit ile İmam Hüseyin arasındaki dava hilafet davasıdır.

İmam Ali ve Muaviye arasında olan savaşlara sözüm ona ihtiyatla yaklaşıp "Yezit şüpheli ama Muaviye sahabedir ona rahmet okunur".

"Yezit hatalı ama gene de bu işe karışmamak lazım" diyenler.

Bu görüş sahiplerinin davranışı ne dünya hukuk sistemlerinde ne de Allah'ın sisteminde geçerli değildir. Mesela bizdeki hukuk sisteminde kamu davası denen bir dava vardır. Bazı suçlarda taraflar davasından vazgeçse bile sistem kamu davası olarak suçluyu mutlaka cezalandırır.

Şeri hukukta 4 şahit huzurunda cereyan eden suçlarda taraflar inkâr bile etseler, ceza mutlaka verilir. Hele de işin içinde ölüm varsa, kısas hükmü uygulanır.

Ehl-i Beyt evlatlarından ve taraftarlarından şu ana kadar hiçbir kimse yapılan zulmü affetmemiş, haklarını kıyamete kadar haykıracaklarına göre, bu dava kıyamete kadar dava edilmeye devam edecektir.

(Devam edecek…)