Kerbela hakkında bilinmesi gerekenler -4-

İmam Hüseyin (a.s.) bilerek şehadete gitti

Bazı Sünnî eserlerde İmam Hüseyin'in (a.s.) tüm bu gelişmeleri bildiği hâlde, bilerek ölüme gittiğinden bahsedilmektedir. Resulullah (s.a.a.) tarafından buyrulan ve kendisinin de vâkıf olduğu hadislere göre, öldürüleceğini bildiği hâlde, hayatını korumaya çalışmak yerine, neden ölümü tercih ettiği tartışılmaktadır. İmam Hüseyin'in (a.s.) bilerek ölüme gitmesi eleştirilmektedir.

Prof. Dr. Haydar Baş Hocamız eserinde bu eleştirilere şu cevabı vermiştir

"Buna cevap olarak deriz ki, evet, İmam Hüseyin (a.s.) Ehl-i Beyt'in içinde öldürüleceği ceddi Resulullah (s.a.v.) tarafından haber verilmiş bir İmam'dır.

Kerbela olayında gâye, hakkı hâkim kılmaktır. Hz. Hüseyin (a.s.) ilayi kelimetullah için ölümü göze almıştır. Gerekirse şehit olacaktır. Bu her cihatta böyledir.

Kendisinin ölümünden haberdar olması, yaşayacağı kaderi bilerek ona boyun eğmesidir ki, bu tarifi imkânsız bir teslimiyettir.

Kaldı ki, 12 masum İmam'ın kendi ağzından, imamlığın bir vasfının öleceği zamanı bilmek olarak aktarılır. Yani hüccet sahibi gerçek olan imam, öleceği zamanı bilir. Bu imametinin bir gereğidir.

Câfer Sâdık (a.s.) buyurdu ki: "Bir İmam başına nelerin geleceğini ve sonunun nereye varacağını bilmiyorsa o, Allah'ın kulları üzerinde hücceti değildir."

İmam Hüseyin (a.s.) 'ın şehitliği İslam tarihi için çok önemli bir dönüm noktasıdır. Çünkü öleceğini bildiği hâlde vazgeçmediği bu kıyam, halifenin yanlışlarının çıkması, ümmetin ayıkması ve Kur'an çizgisine geri dönüşün başlangıcıdır.

Bu yüzden Asr-ı Saadet'ten itibaren onun şehadeti ve nasıl katledileceği haber verilmiş, bu zamana dikkatler çekilmiştir. Kıyamla ortaya çıkan süreç, karanlıkların aydınlanma sabahıdır ki, İmam Hüseyin (a.s.) canını bu uğurda esirgememiştir."  (Prof. Dr. Haydar Baş / İmam Hüseyin (a.s.) /sayfa 439-477)

Tasua günü ve gecesi nedir bilir misiniz?

Tasua günü denilen gün, Aşura gününden, Kerbela faciasından bir gün önceki gündür. Bugün önemli gelişmeler yaşanmıştır.

İmam Câfer Sâdık bugünle ilgili olarak şöyle buyuruyor: "Tasua, Hüseyin (a.s.)'ın kuşatma altına alındığı gündür." (Prof. Dr. Haydar Baş / İmam Hüseyin / sayfa 515)

Tasua hadisesinin hikmetlerini Prof. Dr. Haydar Baş'tan okuyalım:

İmam Hüseyin (a.s.), Tasua Günü'ne kadar geçen yolculukları boyunca yanında yer alan ailesini ve yakın dostlarını defalarca başlarına gelecek akıbet konusunda uyarmıştır.

Ancak Tasua günü ve gecesinde yaptığı konuşmalar artık onların üzerinden biatini kaldırdığı ve ölmemek için terk etmeleri şeklinde idi.

Burada müthiş bir incelik vardır. İmam (a.s.) yanındaki ashabına karşı indallahda, "Ben bunları ikaz etmiştim" diyebilmek için son âna kadar onları serbest bırakmıştır.

Ölüme giden bu insanlar şehadet şerbeti ile şereflenecek de olsa, İmam Hüseyin (a.s.) onlara karşı zerre vebal almamak için defalarca ashabını yanından ayrılması ve bu akıbetten kurtarmaları için ikaz etmiştir.

Buradaki ikinci bir nükte de İmam (a.s.) karşısındaki on binlerce kişilik orduya karşı 72 kişilik ashabı ile kendini müdafaa edecek olmasıdır.

Bu az insanların arasında kendine yardımı olmayacakların şimdiden yanından ayrılmasını istemekte idi. Bu cesarette ve kararlılıkta olmayanların ertesi gün faydası olmazdı. Israrla, 'öldürüleceksiniz, gidin' demesinin bir nedeni de budur." (Prof. Dr. Haydar Baş / İmam Hüseyin(a.s.) / sayfa 523)

İmam'ın orada bulunanları serbest bırakmasına rağmen kimse gitmedi. Birbirine benzer ifade kullanarak "Canımız sana feda olsun. Ellerimizle ve yüzlerimizle seni koruyacağız. Senin önünde öldürüldüğümüz zaman, Rabbimize verdiğimiz sözü yerine getirmiş ve sorumluluğumuzun gereğini yerine getirmiş oluruz." Dediler.

Hz. Hüseyin ve yanındakiler Tasua akşamında herkes yarın şehadet mertebesine erişmenin heyecanı içindeydi. Öleceğini bilerek savaşacak, kanlarının son damlasına kadar Resulullah'ın oğlum dediği Hüseyin'i korumaya çalışacaklardı. (Sayfa/531)

İmam Hüseyin ve yanındakiler geceyi ibadetle geçirdiler. Bütün gece namaz kıldılar. Kur'an okudular ve Allah'a dua ettiler. Bu manzaradan etkilenen otuz kişi Ömer bin Sad'ın ordusundan ayrılarak İmam Hüseyin'in saflarına katıldılar. (sayfa /535)

Şu nasibe bakar mısınız? Son anda şehadete koşmak ve Allah'ın hidayetinden nasiptar olmak böyle bir şeydir.

(Devam edecek…)