Kontrolü elinize alın

"… Ülkü abla, sinirlenince ne yaptığımı bilmiyorum, sevdiğim insanları kırıyorum. İşten yorgun gelmişim, beni idare etmek yerine üstüme üstüme geliyorlar. Ben de onlara patlıyorum. Çoluk çocuk benden nefret etmesin, beni sevsin istiyorum, bana yardımcı olur musun, bundan kurtulmanın bir duası yok mu?"***Peygamberimizin (s.a.v.) buyuruyor ki: "İnsan bir alemdir."Nasıl içinde her rengi barındırıyorsa alem, insan da öyle. Sevgi, aşk, öfke, nefret, sadakat, bazen korku, bazen cesaret, hepsi onun gönül dünyasında mevcut. Bu duyguların hiçbiri boşuna değil, muhakkak bizim için vazgeçilmez faydaları var. Fakat kontrolü elinizde olursa… Düşünün ki bir atınız, bir köpeğiniz, bir keçiniz, bir horozunuz, bir eşeğiniz var. Ama hiçbirini eğitmediniz. Atın üstüne binebilseniz sizi taşıyacak ama binemiyorsunuz, eşeğe yükünüzü yükleyemiyorsunuz, köpek sizi korumak yerine sevdiklerinizi ısırıyor, keçiyi sağamıyorsunuz süsüyor, horozu tutamıyorsunuz kaçıyor…  Öyle bir hal ki onlar bizim emrinizde olacağına biz onların esiri olmuşuz. Onları eğitmeliyiz, tasavvufta buna nefis terbiyesi denir.Gelelim kardeşimizin sorusuna… Peygamberimiz buyuruyor ki: "Pehlivan rakibini değil, öfkelendiğinde kendi nefsini yenendir." İşyerinde her şey ters gitti, eve geldiniz, herkes sizden bir şey istiyor sizi hiç anlamadıklarını düşünüp öfkelendiniz başladınız bağırıp çağırmaya. "Herkes sizi de biraz anlasın, bilmiyorlar mı ne çok çalıştığınızı, nasılsın diye soran yok…"  Şeytan dolduruyor, nefis boşaltıyor. Az sonra ekşi bir pişmanlık hissi geliyor ama ne fayda, etrafta kimse kalmamış, herkes sizden kaçıp, bir kenara sinmiş. Halbuki o ilk anda derin bir nefes alıp bir de "euzübillahimineşşeytanirracim bismillahirrahmanirrahim" desek şeytan aleyhillane bizden uzaklaşır, hiçbir şey o kadar kötü gözükmez gözümüze. Ve yine Peygamberimizin (s.a.v.) nasihatine uyup ayakta isek oturmalı, oturuyorsak kalkmak yerine uzanmalıyız, vücut-kalp sakinleşmeli ki elimizden bir kaza çıkmasın… Yani karşımızdakini değil kendi kötü arzularımızı durdurmalıyız önce. Sakinleyince de konuşup anlatalım halimizi, işyerindeki sıkıntıları, bütün gün nasıl koşuşturduğumuzu… İşte o zaman sevdiklerimiz bizi anlar, bize dua eder. Kaldırmakta güçlük çektiğimiz yükü sevdiklerimizle beraber sırtlanmanın güven hissi, yalnız olmadığımızı bilmek bizi mutlu eder ve bu güzel aileyi bize verdiği için Allah'a şükrederiz…Umarım senin için de böyle olur, güzel kardeşim.