"Körlerin" Mevlana ile "hoşgörü" dansı

Her 17 Aralık gelince Mevlana Hazretlerinin şahsiyeti hakkında "uzmanlarınca" irat buyurulan rutin şeyleri dinlemekten bıktım usandım ben, sizi bilmem.O meşhur "körlerin fili tarifi" darb-ı meselini akla getiren yaklaşımların hiçbiri Mevlana gibi bir şahsiyeti tarife kifayet etmez.Baştan ifade edeyim ki, Mevlana sahip olduğu "farklılıklara" bir başka ifadeyle "üstünlüklere" kullukla ulaşmıştır.Yüce Allah'ın Kur'an-ı Azimüşşan'ında (yani, şanı yüce Kur'an'ında) övdüklerini bu sıfatla anmaktadır; "ni'mel abdü/ne güzel kul."İşte bütün beşeri vasıfların zirvesi bu.Kul olmak.Mevlana Celaleddin-i Rumî'yi de, güzel ülkemizin dört köşesini -birer adsız kahraman gibi- çepeçevre kuşatmış diğer sayısız Mevlana'yı da, çerçeveyi biraz daha genişletirsek yeryüzünde mevcut bütün "mana mimarı" şahsiyetleri de farklı kılan işte bu "kulluk" vasfıdır.Yıllar önce İcmal Dergisi'nde Prof. Dr. Haydar Baş bu hususu şu veciz sözlerle ifade eder:   "Hz. Mevlana? Aşıklar sultanı, marifet nurunun aynası, gönüllerde ebediyete kadar ölmezlik sırrına eren büyük veli, İslam'ın tolerans yönüyle belirdiği mekan, "Kur'an'ın bendesiyim" diyen hakikat kölesi, "Biz ezel ve ebedliyiz" deyip zaman kabuğunu delen, "Ölmeden evvel ölünüz" gerçeğinde öteleri seyreden kamil insan, "Kainatın seyri aşk sarhoşluğuyla Allah'ı arama seferberliğidir" deyip her zerrenin O'na koştuğunu söyleyen arif, herkesi hiçbir fark gözetmeden dergahına davet eden büyük mürşid Hazret-i Mevlana?"Aşıklar sultanı?Marifet nurunun aynası?Büyük veli?Kur'an'ın bendesi/kölesi?Muhammed Mustafa'nın ayağının tozu?Kamil insan?Arif-i billah?Büyük mürşid?Ve bu vasıfların mücessem hali (toplandığı şahsiyet); "kul Hz. Mevlana."Önce şunu ifade edeyim ki, asıl "Şeb-i Arus/düğün gecesi" İsrâ'dır ve Mirac'dır.Mirac'da Hz. Muhammed'in (aleyhisselam) "beden ve ruh" birlikteliğiyle yaşadığı Şeb-i Arus'u/düğün gecesini", Mevlana ancak mahpus/tutsak ruhun beden kafesinden kurtulmasıyla yaşayabilmiştir.Hz. Muhammed (aleyhisselam) bu "Şeb-i Arus" olayında eşsizken, Hz. Mevlana'nın benzeri hayli çoktur.Şeytan karakterli Batı dünyası diğer İslamî değerlerde olduğu gibi Mevlana konusunu da "sulandırmayı" ihmal etmedi.Önce "şeytan karakterini" izah edeyim.Şeytan insanı önce ibadetten engellemeye çalışır.Bunu başaramayınca bu sefer de "gayesinden saptırmayı" hedef seçer.Şöyle ki;Önce insanı namaz kılmaktan alıkoymaya çalışır, uğraşır.Bunda başarılı olamazsa, kılınan namaza "riya, gaflet, unutkanlık, acelecilik, manevî zevkten mahrumiyet" gibi illetleri bulaştırıp namazı asıl gayesinden uzaklaştırmaya çalışır. Aynen Batı dünyası gibi.Hz. Muhammed'e (aleyhisselam) en iğrenç iftiraları reva gören Batılı, O'nun "ayağının tozu" Mevlana'yı yere-göğe sığdıramıyorsa(!) işte buna "İblisî karakter" derim.Peki, Hz. Muhammed'e hakaret etmeyi "en demokratik hak" ilan edenleri NATO Genel Sekreteri (yani dünyanın güvenliğinden sorumlu) yapanların Hz. Mevlana aşkını(!) hangi karaktere benzetmek lazım?Şu hususu da unutmayalım.Makamı ve mevkii, görevi ve yetkisi ne olursa olsun hiç kimse Allah ile "hoşgörü" ve "merhamet" yarışına kalkışamaz."Yaratılmışların efendisi", "mevcudatın övünç kaynağı", "rahmet ve şefaat peygamberi" Hz. Muhammed (aleyhisselam) bile kendisinde bu yetkiyi görmemiştir.Yüce Allah'ın hoş görmediğini hoş görmek, hoş göstermediğini hoş göstermek, azaba layık gördüğüne merhamet taksim etmek, cehennemliktir dediğine cennetten pafta-parsel ayarlamak kimsenin hakkına ve haddine değildir.Kur'an'da "azaptan" bahseden ayetler "rahmet" ayetlerinin iki katıdır.Mevlana'ya ait olup olmadığı bile net olmayan; "gel ne olursan ol" sözüne eğer Kur'an'da geçen "lâ taknetü min rahmetillah/Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin" ayeti delil gösteriliyorsa şunu derim ki o ayetler "Allah'ın kullarını" muhatap alıyor."Ey kendilerine zarar vermede haddi aşan kullarım! Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin!..." (Zümer/53).Gelin kendi son nefesimizin derdine düşelim.Kendi "şeb-i arus" hazırlığımızı yapalım.