Abdullah b. Mübarek hazretleri kötü huylu biriyle yolculuk yapmıştı. Yolculukları bitip ayrıldıklarında Abdullah b. Mübarek ağlamaya başladı.... - Neden mahzunsun?Diyenlere şu cevabı verdi:- Maalesef, o biçarenin halini hiç değiştiremedim. Ona hiç faydalı olamadım. Demek ki noksanlık bana aitmiş!..Ayağını UzatmadıDavud Tâî şöyle anlatmıştır:"Yirmi yıl Ebu Hanife ile birlikte bulundum. Bu zaman zarfında dikkat ettim, ne yalnızken, ne de yanında birileri varken başı açık olarak oturduğunu ve istirahat maksadıyla ayaklarını uzattığını hiç görmedim. Kendisine: - Yalnızken ayağını uzatmanda ne mahzur var?Dediğimde: - Cenab-ı Hak karşısında edebli olmak daha efdaldir,Demişti.
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.