Libya’da “birleştirici” olmalıyız

Kuzey Afrika'nın parlayan yıldızı Kaddafili Libya, 2011 yılında Büyük Ortadoğu Projesi'nin (BOP) hedefine oturtuldu ve Kaddafi'nin devrilmesiyle de paramparça hale geldi. Kuzey Afrika'nın parlayan yıldızıydı çünkü bir kuruş borcu yoktu. Devletin sunduğu imkanlarla Libyalılar yüksek bir yaşam standardına sahiptiler.

Dünyada bilinen petrol rezervlerinin yüzde 3'ü, yani 7 milyar tonu Libya'da bulunmaktadır. 

Yine dünya doğalgaz rezervlerinin 1,5 trilyon metreküpüne karşılık gelen yüzde 1'i de Libya'dadır. İşte Kaddafili Libya, bu rezervleri milleti için çıkartıp, gelirinin yüzde 90'ından fazlasını milletinin cebine koymaktaydı.

BOP'un sahibi olan emperyalist ülkeler, hem bu enerji kaynaklarını ele geçirebilmek, hem de diğer İslam ülkelerine örnek teşkil eden Kaddafili Libya'yı darmadağın edebilmek için düğmeye bastılar ve maalesef Türkiye'yi merkez üs olarak kullanarak menfur emellerini hayata geçirdiler.

Devrilmesine yardımcı olduğumuz Kaddafi tam bir Türkiye hayranıydı. Bağımsızlık duruşunu Liderimiz Mustafa Kemal Atatürk'ten almıştı. Bu sebeple Türkiye ne zaman sıkışsa, elinden gelen yardımı yapmaya çalışmıştı. Örneğin, 1974 Kıbrıs Barış Harekâtı…

Kıbrıs Barış Harekâtı'nın bir işgal ve ilhak girişimi olduğunu ileri süren İngiltere, ABD ve SSCB gibi büyük devletler, Türkiye'ye karşı tavır aldılar. ABD Kongresi 1975'te Türkiye'ye silah ambargosu konulmasına karar verdi. Harekâtın yapıldığı dönemde ve ilerleyen yıllarda Türkiye dış ilişkilerde izole edilmeye çalışıldı. 

Böyle zor bir dönemde Libya lideri Muammer Kaddafi, Türkiye ile ilişkileri geliştirme politikasının bir sonucu olarak Kıbrıs Barış Harekâtı sonrasında ABD'nin ambargosundan sonra elindeki Amerikan silahları ve uçak yakıtı rezervlerini Türkiye'nin kullanımına sundu.

Konuyla ilgili olarak, Libya devleti ve halkının desteğini iletmek üzere 2 Ocak 1975'te Türkiye'ye gelen Libya Başbakanı Callud yaptığı açıklamada şunları söyledi:

"Bizim Libya Devrim Konseyi olarak ve Libya halkı olarak şu veya bu nedenle kopan tarih bağlarının tekrar birleştirilmesi hususunda ısrarımız vardır. İki ülke arasında köprülerin onarılması için her türlü gayreti göstermeye hazırız. Bu hususta kapıları tamamıyla açık tutuyoruz. Arap milletiyle Türk milletinin bir araya gelmesi büyük bir olaydır."

Bunun ardından 5 Şubat'ta ABD yardımının kesildiği ve Türkiye'ye silah getirmekte olan gemiler geri çevrildiği gün Dışişleri Bakanlığı'nda sessiz bir törenle Türk-Libya Petrol anlaşması imzalandı. 

Anlaşmaya göre, Libya uygun fiyatla 3 milyon ton ham petrol ve 200 bin ton fuel oil vermeyi taahhüt etti. Bunun yanı sıra silah ambargosu sebebiyle bu yöndeki askeri desteği arttıran Kaddafi, savaş uçaklarını ve füzelerini de Türkiye'nin hizmetine arz etti. 

Yapılan askeri yardımlarla ilgili olarak hibe edilen silahlar taşınırken çekilen resimler de basın yayın organlarında yer aldı.

İşte biz bu Kaddafili Libya'nın BOP kapsamında parçalanmasına göz yumduk, hatta desteklerimizi sunduk. Bugün yaşadığımız ve bundan sonra yaşayacağımız sıkıntılar da işte bu yanlışımızın acı faturası…

Peki, bugünkü son durum nedir?

Kaddafi'nin devrilmesiyle birlikte emperyalist Batılı ülkelerin Libya'da her türlü fitne faaliyeti devreye girdi. Önce IŞİD terörü Libya'nın başına musallat edildi.

IŞİD terörü bitince de, bu terörle mücadele eden silahlı güçler birbirlerine karşı kışkırtıldı. Şu anda Libya'da iki ayrı oluşum var; bir tarafta Hafter öncülüğündeki Libya Ulusal Ordusu, diğer tarafta ise başkenti Trablus olan Ulusal Mutabakat Hükümeti (UMH)…

Başkenti Tobruk olan Hafter güçlerini, Rusya, Mısır, BAE ve Fransa destekliyor. UMH ise; BM, bazı AB ülkeleri, Türkiye, Katar tarafından destekleniyor.

Hafter'e bağlı güçlerin askeri kapasitesi şöyle: 30 bin asker, 63 eğitim uçağı, 20 savaş uçağı, 20 saldırı uçağı, 20 askeri helikopter, 7 saldırı helikopteri, 5 kargo uçağı, 530 zırhlı askeri araç, 300 tank, 155 obüs/top, 75 mobil fırlatıcı, 1 fırkateyn ve 4 devriye gemisi…

UMH'nin ise askeri kapasitesi Hafter'den çok zayıf; 17 binden fazla savaşçıya sahip olan Misrata Tugayları UMH'yi destekliyor.

ABD ve İtalya gibi ülkeler ise ikili oynuyorlar. Gerçi İtalya, Türkiye'nin asker göndermesine tepki gösteriyor. ABD'nin ikili oynamasının nedeni ise BOP planı… İki taraftan birisinin galip gelmesi ABD'nin işine gelmiyor. Çünkü BOP, İslam ülkelerinin rejimlerinin ve sınırlarının değiştirilmesi demek yani ülkelerin küçük parçalara bölünmesi demek… ABD, Kaddafi'yi bu sebeple devirdi, şimdi Libya'da bütünlüğü sağlayan bir lider neden istesin?

Türkiye'nin Libya'ya UMH'yi destekleyecek şekilde asker göndermesine gelince, bu, Libya'da barışın gelmesine değil, ABD'nin BOP planına hizmet eder.

Türkiye'nin yapması gereken Mustafa Kemal Atatürk'ün yaptığı gibi Libya'da birleştirici olmasıdır. 

Gazi Mustafa Kemal'in 1911'de yaptığı şey, Libya halkını tek bilek tek yürek yapıp, işgalci İtalyanlara karşı mücadele vermelerini sağlamaktı.

Bugün biz bir tarafı tutar, Libya'nın yüzde 90'ına sahip olmuş olan bir iradenin karşısına geçersek, bu Libya'nın birliğine değil, ayrışımına sebep olur. 

Zaten ABD de bunu istiyor.  

Dış politikada doğru ve milli bir adım atmak istiyorsak, önce Prof. Dr. Haydar Baş'ın Milli Ekonomi Modeli ile ekonomik bağımlılıklardan kurtulmamız ve de bundan sonra da dış politikada hem milletimizin menfaatine, hem de bölge ülkelerinin menfaatine olacak birleştirici adımlar atmalıyız.