Masa başı yorumcular Suriye'de sınıfta kaldılar

Suriye'de sözde halk ayaklanması ve sıcak çatışmaların başlamasından bu yana gerek gazetedeki köşelerinden, gerek TV ekranlarındaki koltuklarından, Suriye yorumu yapanların çoğu iflas ettiler. Özellikle de yandaş medya mensupları! Esad'ın adını Esed, Hizbullah'ın adını Hizbuşşeytan; kan içen katilleri de mücahit yaptılar. Esad ve rejimine günlerle, haftalarla, ömür biçtiler. Şam'da bir hafta sonra Cuma namazı kılmak için abdest alanlar bile oldu... Ama maalesef hevesleri kursaklarında kaldı. Günler, haftalar, aylar ve hatta yıllar geçti, Esad davasında daha haklı ve güçlü konuma geldi. Gitti gidecek dedikleri Esad, neredeyse bütün dünyaya kafa tuttu, gerektiği zaman karşı safta duran; Türkiye'yi ABD'yi İsrail'i bile tehdit etti. Sağduyu sahibi kimseler, sadece Suriye konusunda değil her konuda yaşamadıkları, görmedikleri, doğruluğu kanıtlanmayan hiçbir konuda yazmamalı, konuşmamalıdır. Özellikle medyada görev alanlar, belli bir sorumluluk taşıdıkları için böyle şeylerden kaçınmalıdırlar. Yalan, yanlış, eksik şeylerle milleti yanlış yönlendirmekle büyük vebal altına girmektedirler. Sözümüz sağduyu sahibi, iyi niyetli helal kazanç peşinde olanlaradır. Kazancını yalandan, fitneden, haramdan elde eden; bahtı kara, kalemi ve sözü karalara zaten sözümüz yoktur. Onların hesabı, huzuru mahşerde yüce Rabbim tarafından verilecektir.  Suriye hakkında yorum yapan medya mensuplarının acaba kaç tanesi bölgeye geldi? Kaç tanesi Suriye'ye gitti?  Kaç tane Suriyeli muhacirle görüştü? Şu anda Türkiye'de bulunan mültecilerin kaçı Esad rejiminden yana, kaçı muhaliflerden yana? Evini barkını terk edip sokaklarda, parklarda, camilerde, çadırlarda barınmayı göze alma sebepleri nedir? Çok kimsenin bunları bildiklerini zannetmiyorum. Ben bu bölgenin insanıyım. Gaziantep, Kilis, Hatay, Şanlıurfa, gibi gündemi sıcak yaşayan memleketlerde sürekli olayları gözlemleyen biriyim. Suriye karışmadığı, Sayın Başbakanımızın Esad'a "kardeşim" dediği dönemlerde Suriye'ye gidip gelen biriyim. Suriye'de kargaşa çıktığında da bir anlam verememiştim. Halkın bu kadar refah ve huzur içinde yaşadığı bir dönemde nasıl olur da halk Esad'a karşı ayaklanır diye bunu araştırdım. Karşıma çıkan Suriyeliler hep aynı şeyleri söylüyordu. "Aldatıldık" diyorlardı. "Sokaklarda çatışanlar, başka yerlerden gelen ajanlar" diyorlardı. Dün de böyle diyorlardı, bugün de böyle diyorlar. Suriye'den gelen mülteci sayısı resmi rakamlardan çok daha fazladır. Mültecilerin çoğu Esad rejiminden yanadır, ancak yerlerinin pirelenmesinden korktukları ve gizlenmek istedikleri için muhalif olarak görünmektedirler. Sorduğunuz zaman çoğu "namusunu, çoluk çocuğunu korumak için geldiğini" söylüyor. Nusra ve Kaide çetelerine sözde din adamlarının "kızlarınız ve hanımlarınız onlara helaldir" fetvasını verdikten sonra namusumuza musallat oldular, biz de çareyi kaçmakta bulduk, diyorlar. İş adamları yine "Nusra ve Kaide çeteleri bizi haraca bağladılar, ya onlara yardım ve yataklık edeceğiz ya öleceğiz ya da kaçacaktık. Biz de kaçmayı tercih ettik" diyorlar.Masa başı ve ısmarlama yorumcular, Suriye'de yaşayan halkın büyük bir kısmının Esad'ı desteklediğini dahi bilmiyorlar. Yoksa bu kadar zamandır, bu kadar kargaşaya rağmen ayakta durması mümkün müydü? Velhasıl yandaş medya ve masa başı yorumcular, bu sefer de Suriye'de sınıfta kaldılar.