Akrep kıskacı

"Mustafa Kemal İngilizleri yenene kadar Tanrı'yı İngiliz zannediyordum."

(Gandi).

"Oradaki son Türklerin nasıl kahramanca vuruştuklarını masanın üstündeki aldığım şifreli telgraftan okudum. Kudüs'ü İsrailoğulları gibi bırakmadık; Türkler gibi bıraktık. Nebi Samoil üstünden Müslüman veya Hıristiyan mabetlere doğru inenler, Türklerin son gününü hatırlayacaklardır. Karargâhın içinde, 'Kudüs düştü!' sözü ölüm haberi gibi yayıldı. Daha şimdiden Beyrut'a, Şam'a, Halep'e gözyaşlarımızı hazırlamak lazımdı." (Falih Rıfkı; Zeytindağı).

Biz Filistin'i böyle terk ettik ama Şerif Hüseyin'le başlayan Arap isyanından otuz sene sonra Filistinliler de bir avuç dolarla avutulup vatanlarını Yahudilere terk ettiler. 1948'de İsrail'in kuruluş ilanından bir gün sonra beş Arap devleti birden savaş açtı. Ürdün ordularının başında İngiliz komutan Glupp Paşa bulunmaktaydı. Irak ordusu 1930'larda yine İngilizler tarafından kurulmuştu ve dönemin ordu standartlarından yoksundu. Zırhlı hiçbir birliği olmadığı gibi çadır ve üniforma temini için bile Britanya'ya bağımlıydı.  Sömürgeci Avrupa ülkelerinin mandasından yeni kurtulan Suriye ve Lübnan ile Mısır için de durum pek parlak değildi. 

Sonuçta İsrail siyasi anlamda beş Arap devletini birden yendi… Lawrence'ın, Gertrude Bell'in cetvelle çizdikleri Ortadoğu'daki devletçikler Yahudilerin işgaline mani olamadılar.

İngiliz altınlarıyla Osmanlıya karşı isyan başlatan Şerif Hüseyin ise, yine İngilizlerin yardımıyla İbn Suud tarafından devrildi. Sürgüne gitti, vatansız gezdi, Ürdün'de oğlunun yanında bir "hain" olarak öldü… Arkasında bıraktığı binlerce Filistinli, 1920'lerde Yahudi zulmünü Mustafa Kemal'in pankartlarıyla protesto ediyordu. 

Kendi döneminde Filistin'deki gelişmeleri yakinen takip eden Gazi Paşa, 1937'de şöyle diyordu: "Oraların Avrupa emperyalizminin oyun sahası olmasına müsaade etmeyeceğiz. Biz şimdiye kadar dinsiz ve İslamiyet'e lakayıt olmakla ittiham edildik. Fakat bütün bu ittihamlara rağmen Peygamberin son arzusu yani mukaddes toprakların İslamiyet hâkimiyetinde kalmasını temin için hemen bugün kanımızı dökmeye hazırız." 

Aslında Atatürk'ün verdiği kurtuluş mücadelesi sadece akrebin kıskacına girmiş mazlum milletlere ışık olmuyor, emperyalizmin planlarını da sekteye uğratıyordu. Filistin'de bir Yahudi devletinin kurulması esasında 1917 Balfour Deklarasyonu ile tasarlanmıştı.  Fakat Sakarya önlerinde "ya istiklal ya ölüm" parolasıyla kazanılan zaferler Çanakkale'den sonra bir kez daha tarihin akışını değiştirdi. 

Halil İnalcık'ın ifadesiyle; "Mustafa Kemal'in emperyalistlere karşı zaferi Batı'yı sarsıyordu. Avrupa'nın sömürge haline getirdiği Hindistan ve Çin bu kahramanın mücadelesini günü gününe izliyorlardı.  … Mustafa Kemal kendi vizyonuyla Asya'yı fethetmişti. Hindistan'ı bağımsızlığa götüren Gandi'nin kahramanı Mustafa Kemal'di. Çin o tarihte kapitülasyonlarla Batı'nın bir sömürgesi haline geldi. Çin, kapitülasyonları Batı'nın yüzüne atma cesaretini ancak Türkiye Cumhuriyeti kurulduktan sonra başardı. O günlerin gazetelerini okursanız göreceksiniz, Avrupa'nın bir kölesi haline getirilen ülkeler Endonezya, Çin, Hindistan, Orta Asya Mustafa Kemal'den cesaret aldılar. Afganistan'da Amanuallah Han, İran'da Şah Rıza Pehlevi Gazi Mustafa Kemal'i örnek aldılar…"

Sonuçta anlaşıldı ki; Batı medeniyeti yenilebilirdi… Eğer bir Mustafa Kemal bulunabilirse!

Atatürk yaşarken İsrail kurulamadı ama vefatından on sene sonra yerine gelenler, Türkiye'nin İsrail'i ilk tanıyan Müslüman ülke olmasını sağladılar. 1958'de ise hükümetin isteği üzerine İsrail başbakanı Ben Gurion ile Adnan Menderes "gizlice" görüştüler. İkili anlaşmalar yaptılar. Tıpkı Erbakan'ın yaptığı gibi… (bkz. Ahmet Davudoğlu, Stratejik Derinlik, Küre yay., 2001, s. 244).

Sonrasını biliyorsunuz…

Bilmediğiniz ise; Ehl-i Beyt nefesini taşıyan biri gelmedikçe bu sorunun çözülmeyeceğidir.