Bu günlerde yazdığımız yazılarda insan-ı kamil'den, insan-ı kamil olma niyetinde ve gayretinde olanlardan, onların hallerinden ahvallerinden bahsedeceğiz, inşaallah hakkımızda hayırlı olur, yazan bizim elimizdir de murad eden kimdir? Hem sevgili bu vesileyle neyi murad eder? Hep anladıklarımızdan, düşündüklerimizden, farkettiklerimizden bahsediyoruz ama bir de hissettiklerimiz var. İlmel yakinden daha öteye geçebilmek için yani bir şeyi, bir kavramı bilmekten, görerek anlamaya, anlamaktan yaşamaya geçerken hissettiklerimize değer vermemiz gerekiyor. Çünkü halis niyetlerle donanmış bir kalbin hissettikleri, aldanışların ötesine geçebilir. Ancak hislerin ilimle desteklenmesi gerekiyor, önce itikadımızın Ehl-i Sünnet vel Cemaat ölçülerinde olması bu konudaki esasların iyice bellenmesi, sonra İslam'ın şartları ile amel etmemiz gerekiyor. Ancak böyle olunca kalbimize doğanları, içimizi aydınlatan ilhamları dikkate alabiliriz, değer verebiliriz ancak yine de bir yanılma payı olabilir.Kesin bilgiye ulaşma yolunda giderken yani yakinimizi artırmaya çalışırken yanılgılarla karşılaşabiliyoruz. Fakat bu yanılgılar ileride daha sağlam adımlar atmamıza yardımcı oluyor. Demek istediğimiz yaşadıklarımızın hiç biri boşa değil, onlara yeterince değer verebiliyor, kötü de olsa ders çıkarabiliyor, hafızamızda diri tutabiliyorsak. Kalbimize doğan ilhamları iyi değerlendirmek için bir kamil insanın rehberliğine muhtacız, nasıl karanlıkta lambasız adım attğımız yeri göremiyorsak, rehbersiz hakikati görmek zordur. İşin güzel tarafı kamil insan mana aleminde bizim duygularımızı, düşüncelerimizi değerlendirmemizde, yorumlar yapmamızda ve sonuçlara varmamızda bize yardım eder, biz belki yardım eden iradeyi sonraları farkederiz. Eğer kamil insana kalben bağlılık duyuyorsak, onu gerçekten Eşref-i Mahlukat olarak görüyor ve Allah'ın (cc) nelere kadir olabileceğini biraz olsun hayal edebiliyorsak bizim için gerçekten ümit var demektir, düşünüyoruz en doğrusunu Allah (cc) bilir.Belki kalbimize doğan ilhamlardan daha önemli olan samimiyete (içtenlik anlamında) ve ruh güzelliğine ulaşabilmektir. Kamil insan olma yolundakiler, dünyanın nefsi azdıran yönlerini terk edip güzel taraflarını aldıkları için dünya ehlini üzen bazı durumlar onları üzmez, çünkü onlar "Bu da geçer ya Hu" cümlesine itibar ederler. Onların gözleri artık daha keskin görmeye başlamıştır, düşünce sistemleri "hikmet" kavramından yeterince nasiplendiği için karanın ardındaki akı seçebilirler, halkı aradan çıkarırlar. Nefsine teslim olmaya çalışan, Rabb'ine teslim olur yani Müslüman olur.
