Gazetenin reklam servisinden Ahmet kardeşim sekiz sayfalık bir çalışma getirdi bana.
ABD'li imiş çalışmayı yapan.
Kadıköy'deki bir kitapçıya bırakıyormuş bu çalışmasını.
Çalışmanın muhtevası şu;
İncil ve Kur'an'da ortak ayetler.
Evet bir ABD'li ve mutlaka etrafında yüzlerce yerli, toplanmışlar ve Kur'an'da ve İncil'de var olan benzer ayetleri çıkarmışlar.
Bu kadar zahmete ne gerek var, iman et Hz. Muhammet'in (as) getirdiklerine iş olsun bitisin. Tabi eğer derdin hakkı bulmaksa?
Kur'an'ın o insanı aciz bırakan o doyumsuz "icazına" karşın İncil ayeti diye yazılan metin sıradan ifadelerle dolu.
Bunun yanında insanın cevap aradığı bazı başlıklar var.
Öncelikle şunu yazmakta fayda var.
Kur'an'da ve İncil'de bazı ortak ifadelerin olabileceğini Hz. Peygamber de ifade etmiyor mu?
Şu hadis-i şerifler de bu manada bize çok şey öğretir:
Buhari Ebu Hureyre (ra)'dan şöyle rivayet etti: "Ehl-i kitap Tevrat'ın İbranecisini okuyup Müslümanlara Arapça tefsir ederlerdi. Bu gören Hz. Peygamber (as): "ehl-i kitabın söylediklerini ne tasdik edin, ne de yalanlayın" buyurdu".
Abdullah İbni Mesut (ra)'dan gelen rivayette Hz. Peygamber (as) şöyle buyurdu: "Ehl-i kitaba hiçbir şey sormayın! Çünkü onlar sapıttıkları için size hiçbir zaman doğru yolu gösteremeyeceklerdir. (Şayet onlara her hangi bir şey sorarsanız) ya bir doğruyu yalanlamış ya da bir yanlışı tasdik etmiş olursunuz".
Yani ehl-i kitapla iman konusunda tartışmaya, cebelleşmeye kalkışmayın.
Bütün bunların yanında yukarıdaki ayetin Tevbe Sûresi 29 ayetle mensuh/artık hükmü geçersiz olduğu görüşünde olanlar da var.
"Kendilerine kitap verilenlerden oldukları halde Allah'a ve ahiret gününe inanmayan, Allah'ın ve Resulünün haram ettiğini haram tanımayan ve hak dini (İslam'ı) din edinmeyen kimselerle, alçalmış oldukları halde cizyeyi kendi elleriyle verinceye kadar harp edin". (et- Tevbe, 9/29)
"İncil ve Kur'an'ın ortak ayetleri" çalışması ABD'li vatandaşın yaptığı çalışmadan ibaret değil.
Yerli teologlardan da bu sevdaya kapılanlar var.
Ne ilginçtir ki, bütün bu tip çalışmalar "Dinlerarası diyalog" sürecinden sonra alenileşti.
Bana ulaşan metnin özeti Hz. İsa, Hz. İbrahim'den ibaret.
Mesela, namaz, oruç, hac, zekat, Muhammet'e iman gibi konularda da İncil ile Kur'an ayetleri aynı mı acaba?
Müslüman'a günde beş vakit namazı emreden Allah, teknolojiyle uğraştığı için yoğun olan Batılıyı muaf mı tuttu?
Yılda bir ay oruç bize farz da Hıristiyan değil mi?
Herkes Mekke-Medine'ye giderse izdiham olur, Muhammet'e iman edenler Hicaz'a, İsa'ya iman edenler Efes'e, Sümelaya, Yalvaç'a gitsin, böylece ekonomisi çöken Türkiye'ye de döviz bırakırlar mı demiş Tanrı?
Müslüman'a alkolün damlası haram da Hıristiyan'a torpil mi geçilmiş.
Ve diğer haramlar ve helaller.
Yeryüzünde bütün dinlerin ortak gibi görünen yanları vardır.
Bütün dinlerde bir "üst iradeye iman ve ona ibadet zorunluluğu" vardır.
Bütün dinlerde o "üst iradeden korkmak" da vardır.
Bütün dinlerde o "üst iradenin her şeye gücünün yettiği inancı" da vardır.
Peki fark nerededir?
Fark o "üst iradenin" "keyfiyetinde ve ibadet etme şeklindedir."
İslam ve Kur'an aracılığıyla Allah, işte bu farkı beyan edip, bu farkın sahibine imanı, evet sadece ona iman etmeyi, ona hiçbir şeyi ortak koşmamayı emrediyor.
Gelen 104 kitap ve 224 bin peygamber sadece bunun için gelmiştir.
"Üst iradeyi" doğru tarif etmek ve insanların ona iman etmesini sağlamak.
Eğer İncil ve Kur'an aynı idilerse İslam'ın Kur'an'ın ve son elçi Hz. Muhammet (as)'ın gönderilmesine ne gerek vardı?
Çok iyi biliyoruz ki, bir çok peygamber bir önceki peygamberin getirdiklerini insanlara iletmiş, yeni bir kitapla gelmemiştir.
Hz. Muhammet'e (as) yeni bir kitap verilmesinin yanında, bu yeni kitap önceki kitapların ve o kitaplara inandığını söyleyenlerin batılda, yanlışta ve küfürde olduklarını ifade eden yüzlerce ayetle doludur.
