Onların, cenaze namazını kılmalarına izin vermedi

"Emirü'l-Mü'minîn Ali hakkında Allah'ın ve Peygamberin ahdini bozan, hakkımdan dolayı Bana zulmeden, mirasımı gasp eden, Babamın Bana yazdığı Fedek'in malikiyet senedini yakan ve tanıklarımı yalanlayan kimseler Bana namaz kılmasınlar.

Allah'a and olsun ki, o tanıklar Cebrail, Mikail, Emirü'l-mü'minin Ali ve Ümmü Eymen'di.

Bize yardım edilmesi gerektiğinde onlar (ashab) evlerine çekildiler. Oysa Emirü'l-Mü'minîn Ali, Beni, Hasan ve Hüseyin'le birlikte gece ve gündüz onların (Muhacir ve Ensar'ın) evlerine götürüyordu.

Allah'ı, Peygamberi onlara hatırlatıyordum; 'Biz Ehl-i Beyt'e zulmetmeyin, Allah'ın bize verdiği hakkı gasp etmeyin' diyordum.

Gerçi; 'Size yardım edeceğiz' diye olumlu cevap veriyorlardı ama gündüz olunca bize yardım etmekten vazgeçiyorlardı.

Nihayet bizim eve saldırdılar, kapımızın önüne yığınla odun topladılar, o odunları yakarak bizi yakmak İstediler. Böyle bir ümmet mi Bana namaz kılacak!" 

Bu konuda Sünni ve Ehl-i Beyt âlimleri arasında ihtilaf vardır.

Sünni kaynaklar Hz. Fâtıma'nın miras meselesi ve diğer konular sebebiyle Ebu Bekir ve Ömer'e bir kırgınlığının olmadığını, hakkını helal ederek bu dünyadan ayrılmış olduğunu yazmaktadırlar.

Ancak, Hz. Fâtıma hakkını helal etmemiş ve namazını kılmalarını istememiştir. Bu sebeple Hz. Fâtıma'nın namazını Hz. Ali yalnız başına kılmıştır.

Hz. Ali'ye vasiyeti

"Ya Ali! Ben öldüğümde Sen, Bana cenaze guslü ver, kefenleme işlerimi Sen üstlen, (cenaze) namazımı Sen kıl, Beni kabrime koyarak defnet, kabrimin üzerindeki toprağı dümdüz et, yüzüme taraf baş ucumda otur, çok Kur'an ve dua oku.

Çünkü bu anlar, ölünün dirilerle üns etmeye (birlikte olmaya) muhtaç olduğu anlardır. Ben Seni Allah'a ısmarlıyor, evlatlarım hakkında güzel davranmayı ise Sana tavsiye ediyorum." 

Yazılan vasiyetname:

Hz. Fâtıma (a.s.) vefat ettikten sonra Hz. Ali (a.s.) camiden gelerek, O'nun yüzündeki örtüyü açınca baş ucunda bir mektup gördü; o mektupta (vasiyetnamede) şöyle yazılmıştı:

"Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla. Bu, Resûlullah'ın kızı Fâtıma'nın vasiyetnamesidir.

O (Fâtıma), Allah'tan başka bir ilahın olmadığına, Muhammed'in O'nun kulu ve elçisi olduğuna, cennet ve cehennemin hak olduğuna, kıyamet gününün geleceğine ve onun gelmesinde bir şüphe olmadığına ve Allah'ın kabirdekileri dirilteceğine tanıklık ediyor.

Ya Ali! Ben Muhammed'in kızı Fâtıma'yım, dünya ve ahirette Seninle olmam için Allah Beni Seninle evlendirdi. Sen başkalarından Bana daha yakınsın.

Geceleyin cenazemi yıka, secde uzuvlarıma hanut koy ve Beni kefenle. Geceleyin (cenaze) namazımı kıl ve hemen defnet, kimseye de haber verme. Seni Allah'a ısmarlıyorum; kıyamet gününe dek evlatlarımı selamlıyorum."  

Hz. Fatıma'nın vefatı

Allah Resulü'nün vefatından sonra Hz. Fâtıma oldukça sıkıntılı günler geçirdi. Çoğu zaman Resûlullah'ın kabrini ziyaret ederek, hüngür hüngür ağlardı. 

Öyle ki, Hz. Ali, Bâki Kabristanı'na Fâtıma için Beytü'l-Ahzan (Hüzünler Evi) olarak anılan çardağı yapmak zorunda kalmıştı.

Hz. Fâtıma her gün erkenden yanına Hasan ve Hüseyin'i de alarak oraya gider, akşama kadar kabirlerin arasında dolaşarak ağlardı. Akşam olunca İmam Ali gider ve onları eve getirdi. Hz. Fâtıma hastalanıncaya kadar bu böyle sürdü. 

Hz. Fâtıma bir yandan Allah Resulü'nden ayrılmanın ıstırabı, diğer yandan yaşadığı sıkıntı ve eziyetler sebebiyle yatağa düştü. Hicret'in on birinci yılında, cemaziyülevvel ayının 13'ünde veya cemaziyülahir ayının 3'ünde Allah Resulü'nün vefatından 75 veya 95 gün sonra dünyadan göçtü.

Hz. Ali O'nu defnederken şunları söylemiştir:

"Ey Allah'ın Resulü! Benden ve yakınına inecek, Sana yetişmekte acele eden Kızından Sana selam olsun. Ey Allah'ın Resulü! Seçkin Kızın için sabrım azaldı. O'nun için tahammülüm kalmadı.

Ancak Senden ayrılığın büyüklüğü ve musibetinin ağırlığının tesellisi, bu üzücü olay için Bana sabır kaynağıdır. 'Biz Allah'a aidiz ve O'na döneceğiz.' 

Emanet iade edildi, rehin geri alındı. Allah, Senin ikamet ettiğin yurdu, Benim için seçinceye kadar hüznüm sonsuz, gecem uykusuzdur. Kızın Sana, ümmetinin zulme yardımcı olduğunu haber verecek.

O'na sor ve durumu O'ndan öğren. Üstelik bu, çok zaman geçmeden, Senin anılman daha sona ermeden meydana geldi..." (Prof. Dr. Haydar Baş Hz. Fatıma eserinden)