Pazara da çıkmıyor değiliz ya!

Aylardır Türkiye'nin hem siyasi, hem ekonomik durumunun iyiden iyiye çıkmaza girdiğini söyleyen birçok siyasetçi, stratejist ve yazar var. Aslında bu gidiş yıllar öncesinden belliydi ama istikrar dendi, komplo teorisi yazmayın dendi ve gelinen noktada öngörü sahipleri maalesef haklı çıkıyor gibi görünüyorlar.
Halkımızın eğitim seviyesi malum. Ne yazık ki hala olması gereken seviyeye ulaşamadık, ulaşamıyoruz. O yüzden dış politikada yapılan yanlışlar, BOP'a ortaklık, Suriye ile iletişimsizlik ve mülteci sorunu, AB, ABD ve Rusya ile ilişkiler, hukuk alanındaki gidişat, basın-yayın özgürlüğü, özelleştirmeler, madenlerin yabancılara verilmesi ve daha pek çok konu vatandaşımızı direkt olarak etkilemediğinden, ya da ne gibi sonuçlar doğuracağını tam olarak idrak edemediklerinden birçoğunun pek de umurlarında olmadı.
Zira biz hep halkın içindeyiz, bunları anlattık, yanlış yapıldığını söyledik ama pek bir tepki alamadık. AB'ye girme uğruna zina ile ilgili yasa çıkarılmaması, domuz etinin kasaplık et olması bile 'Ben yapmam, ben almam, ben yemem.' gibi basit tepkilerle karşılaşmamıza sebep olmuştu. Elbette ki hiçbir Müslüman gidip de kasaptan bilerek isteyerek domuz eti satın almaz ama farkında olmadan şarküteri ürünlerinin, döner, hamburger gibi hazır gıdaların içinde, çikolatadan, yoğurda kadar birçok yiyeceğin içinde kıvam arttırıcı jelatin olarak bilmeden tükettiğimiz bugün artık uzmanlar tarafından itiraf ediliyor. Allah (c.c.) affetsin hepimizi. 
Olayın ekonomi ile ilgili kısmına gelince; bir istikrar teranesidir tutturulmuştu. "Koalisyon dönemleri daha kötüydü", "yol yapıyorlar, köprü yapıyorlar, yatırım yapıyorlar" gibi cümleler duyardık. Köprülerin yapılış yöntemleri itibariyle ekonomiye nasıl bir zarar olduğunu ancak görmeye başladık. Ömründe belki bir kez bile Osman Gazi Köprüsünden geçmeyecek olan bir Hakkarilinin bile ödediği vergilerle o köprünün geçiş teminatını ödediğini belki de hala bilmeyenler vardır. Çünkü bu bilgileri öyle her haberde, her gazetede okuma şansımız da yok maalesef.
Ama en azından herkes pazara çıkıyor. Bütün bu olan bitenin hiçbirini anlamasa bile pazardan ne kadar alışveriş yapıp ne kadar yapamadığını herkes görüyor. Elmanın kilosunun 5 lira, portakalın 4, muzun 10 lira olduğu, pişirdiğinizde tüm ev halkının burun kıvırdığı karnabaharın bile 8 lira olduğu, domatesin 5 lira, ıspanağın 6 lira olduğu bir pazardan 100 TL ile gitseniz, bir haftalık sebze, meyve alışverişinizi yapamıyorsunuz.
Et deseniz, artık bayramlarda bile zor girer eve. Kuzu kuşbaşı etin 60 lira olduğu, kıymanın 40 lira olduğu bir zamanda eti ancak rüyalarında görür insanımız.
Bakliyatla açığı kapatalım deseniz, kilosu ortalama 10 liradan aşağı olan bir bakliyat yok. Peynir ekmek, zeytin ekmek yemeye kalksanız, lor peynirinin bile kilosu 10 lira. 20 liradan aşağı zeytin yok. Asgari ücretli "çoluğuma çocuğuma etini, sütünü, sebzesini, meyvesini yedireyim" dese bütün maaşını da verse yettiremez. Nerde bunun faturası, kirası, yol parası, üstü başı? 
Artık insanları söylenirken, veryansın ederken görmeye başladık. Çünkü dış politikadaki durum, ya da özelleştirme, hatta Afrin'de askerimizin mücadele veriyor olması bile bir yere kadar ilgilendiriyor onları. Onları asıl ilgilendiren akşam eve ekmek götürmek, çocuklarına bir tas çorba kaynatıp yedirebilmek. Ve bu artık her geçen gün zorlaşmaya başladı. O yüzden de şikayetler, serzenişler başladı. Etrafta eleştirenleri, konuşanları duyar olduk. Esnaf siftah yapmadan kapattığını söyler oldu ne yazık ki.
Ancak şu durumda diyecek bir şey yok. Milli Ekonomi Modeli'ni iktidar etmediniz; bolluğu, bereketi elinizin tersiyle ittiniz. Bu duruma kendi kendinize geldiniz aslında. Bu kadar uyarıyı dikkate alsaydınız, sizi Prof. Haydar Baş ve kadrosundan başka kimsenin refah içinde yaşatamayacağını görseydiniz, şimdi bir eliniz yağda, bir eliniz balda olurdu.
Gelinen bu nokta sadece iktidarın suçu da değil. Mevcut alternatiflerden biri başa gelse pek de bir şey değişmez. Çünkü yine kapitalist sistem, yine AB, yine ABD politikaları devam edecek. Farklı bir çözümü olan sadece ve sadece bir kişi var. Sadece Haydar Baş. Ve unutmayın hala bir şansınız var. Yeter ki bunu anlayın...