Peygamberimizin namazda ettiği dualardan

İmam Ali'den (radiyallahu anh); "Peygamber (sallallahu aleyhi ve âlihi) namaza kalktığı zaman şöyle derdi:

'Yüzümü müşriklerden olmayarak hanîf bir hâlde (yani muvahhid olarak), gökleri ve yeri yaratan (Allah)'a yönelttim.

Namazım, ibâdetlerim, ölümüm, hayatım, Âlemlerin Rabbi olan, hiçbir ortağı bulunmayan Allah'ındır. Ben ancak bununla emrolundum ve ben Müslümanlardanım.

Allah'ım! Sen Melik'sin, Senden başka tanrı yoktur. Sen, Benim Rabbimsin, ben Senin kulunum. Kendime yazık ettim, günahımı itiraf ettim. Tüm günahlarımı bağışla! Senden başka günahları bağışlayan yoktur.

Beni ahlâkın en güzeline ilet! Çünkü ahlâkın en güzeline ancak Sen iletirsin. Ahlâkın kötüsünden beni uzaklaştır! Çünkü ahlâkın kötüsünden başkası değil, ancak Sen uzaklaştırırsın. Lebbeyk ve Sa'deyk, yâ Rabbi!

Tüm iyilikler ancak Senin ellerindedir. Şerrin Seninle hiç ilgisi yoktur. Varlığım Seninledir ve Sana aittir. Çok yücesin, çok büyüksün. Sana tövbe eder, günahlarımın bağışlanmasını da Senden dilerim.'

Rükûa vardığı zaman şöyle derdi: 'Allah'ım! Senin için rükûa vardım. Sana iman ettim, Sana teslim oldum. Kulağım, gözüm, beynim, kemiğim ve sinirim hepsi Sana boyun eğdi.'

Başını (rükûdan) kaldırdığı zaman şöyle derdi: 'Allah'ım! Gökler ve yer dolusu ve aralarındaki varlıklar dolusu ve bundan öteye Senin yaratmayı dilediklerinin dolusu hamd Sana mahsustur.'

Secdeye vardığı zaman şöyle derdi: 'Allah'ım! Senin için secde ettim, Sana iman ettim, Sana teslim oldum. Yüzüm, kendisini yaratıp şekillendirene, kulağını ve gözünü yaratana secde etti. Yaratıcıların en güzeli olan Allah ne yücedir!'

Teşehhütle selâm arasında son okuduğu dua şu olurdu: 'Allah'ım! Önceden yaptıklarımı, sonraya bıraktıklarımı, içimde gizlediklerimi, açığa vurduklarımı, aşırı davranışlarımı ve Benim hakkımda Benden daha iyi bildiklerini ne olur Benim için bağışla! Başa geçiren de, sona bırakan da Sensin. Senden başka tanrı yoktur.'"  

Âişe'den, "Peygamber (sallallahu aleyhi ve âlihi) rükû ve secdesinde şöyle derdi: Subbûhun, Kuddûsun, Rabbü'l-melâiketi verrûh/Münezzehsin, mukaddessin, meleklerin ve Rûh'un Rabb'isin." 

Ebû Hureyre'den, "Peygamber (sallallahu aleyhi ve âlihi) secdesinde şöyle derdi: Allah'ım! Günahlarımın tümünü; küçüğünü, büyüğünü, ilkini, sonunu, gizlisini, açığını bağışla!"

Ebû Hureyre'den, "Peygamber Efendimiz buyuruyor ki: Biriniz teşehhüdde oturduğu zaman, dört şeyden Allah'a sığınarak şöyle desin: Allah'ım! Cehennem ve kabir azabından, hayatın ve ölümün fitnesinden, Deccâl'in fitnesinin şerrinden Sana sığınırım." 

İbn Mes'ûd'dan, "Peygamber (sallallahu aleyhi ve âlihi) onlara teşehüdden sonra şu duayı öğretirdi:

Allah'ım, kalplerimizi hayır üzere telif et, aramızı bul, bizi selâmet yollarına ilet ve bizi karanlıklardan kurtarıp nura kavuştur! Açık-gizli tüm hayâsızlıklardan bizi uzaklaştır! Kulaklarımızı, gözlerimizi, kalplerimizi ve hanımlarımızı bizim için mübarek eyle! Tevbelerimizi kabul eyle! Sen tevbeleri çokça kabul eden, esirgeyensin. Bizi nimetlerine karşı şükredenler kıl, bize bolca verip nimetlerini tamamla!" 

Zeyd b. Erkam'dan, "Peygamber (sallallahu aleyhi ve âlihi) her namazın ardından şöyle derdi:

Bizim ve her şeyin Rabbi olan Allah'ım! Senin Rab olduğuna, bir olduğuna, ortağın bulunmadığına şahidim. Bizim ve her şeyin Rabbi olan Allah'ım! Muhammed'in (s.a.a.) Senin hem kulun, hem de resûlün olduğuna tanığım.

Bizim ve her şeyin Rabbi olan Allah'ım! Kullarının hepsinin kardeş olduğuna da şahidim.

Bizim ve her şeyin Rabbi olan Allah'ım! Beni ve ailemi dünya ve âhiretin her ânında Sana ihlaslı (ve itaatli) kıl! Ey Celâl ve ikrâm sahibi! Duy ve kabul eyle!

Allah en büyüktür, en büyüktür. Allah göklerin ve yerin nurudur. Allah en büyüktür, en büyüktür! Allah Bana yeter, ne güzel vekildir O! Allah en büyüktür, en büyüktür." 

Ukbe b. Âmir'den, "Peygamber (sallallahu aleyhi ve âlihi), bana her namazın ardından Muavvizât'ı (Felak ve Nâs sûrelerini) okumamı emretti."

Enes'den, "Peygamber (sallallahu aleyhi ve âlihi) selâm verdiği zaman şöyle derdi: Allah'ım! Ömrümün sonunu hayırlı eyle! Amelimin sonlarından hoşnut ol! Allah'ım, Sana kavuşacağım günü, en iyi günüm eyle!"

İbn Abbâs'dan, "Peygamber (sallallahu aleyhi ve âlihi), gece teheccüde kalktığı zaman şöyle dua ederdi:

Allah'ım, Rabb'imiz! Hamd Sana özgüdür. Sen yer ve göklerin ve içinde bulunanların ayakta tutanısın. Hamd yalnız Sana özgüdür. Sen göklerin ve yerin ve içinde bulunanların nurusun. Hamd yalnız Sana özgüdür. Sen Hak'sın, vaadin de haktır. Sana kavuşmak haktır. Sözün haktır. Cennet haktır, Cehennem de haktır. Peygamberler haktır, Muhammed de (s.a.a.) haktır. Kıyâmet de haktır.

Allah'ım! Sana teslim oldum. Sana inandım. Sana güvendim. Sana yöneldim. Hasmıma karşı Senin ile mücadele ettim. Hakkımı aramada Senin hâkimliğine başvurdum. Önden gönderdiğim ve arkada bıraktığım hataları affet! Gizli işlediğim, açıktan yaptığım, Benim bilmeyip Senin daha iyi bildiğin hatalarımı da affet! Mukaddim'sin, Muahhir'sin. Senden başka ilah yoktur."

Âişe'den, "Peygamber gece kalktığı zaman namazına şöyle diyerek başlardı:

Allah'ım! Ey Cibrîl, Mîkâîl ve İsrâfîl'in Rabbi! Ey göklerin ve yerin yaratıcısı! Ey gizliyi ve âşikârı bilen! İhtilâf ettikleri meselelerde kulların arasında Sen hüküm vereceksin. Beni, kendisinde ihtilâfa düşülen hakka izninle hidâyet et! Şüphesiz Sen dosdoğru yol üzerindesin." 

Şurayk el-Hevzenî'den, "O, Âişe'ye, 'Peygamber (sallallahu aleyhi ve âlihi) gecenin bir kısmında uyandığı zaman (ibâdete) ne ile başlardı?' diye sordu.

Âişe de şöyle dedi: 'Bana bugüne kadar hiç kimsenin sormadığını sordun. On kere Allahüekber, on kere Subhâne'l-Meliki'l-Kuddûs', on kere Estağfirullah, on kere Lâ ilâhe illallah derdi. Sonra on kere de Allahümme innî eûzü bike min dıykı'd-dünyâ ve dıykı yevmil-kıyâmet/Allah'ım! Sana dünya ve âhiret sıkıntısından sığınırım, derdi. Ondan sonra namaza (teheccüde) başlardı.'"  (Prof. Dr. Haydar Baş Dua ve Zikir eserinden)