Resulüllah’ın dilinden Hz. Ali -7

171- İbn-i Abbas'tan rivayetle Resulüllah buyurdu ki: "Ali hak ile birliktedir. Hak da O'nunla... Benden sonra imam ve halife O'dur. Kim O'na sarılırsa, hedefe ulaşır ve kurtulur.

Kim de O'ndan ayrılırsa yolunu kaybeder ve şaşkın kalır. O Benim gusül ve kefenleme işimi üstlenir. Borcumu eda eder. O iki torunum Hasan ve Hüseyin'in babasıdır..."

172- Hz. Ümmü Seleme'den: Resulüllah'ın şöyle buyurduğunu duydum: "Hiç şüphesiz Ali, hak ile beraberdir. Hak da onunla... Onların bu beraberliği havuz başında Bana ulaşıncaya kadar asla bozulmaz."

173- Ammar b. Yâsir'den: Resulüllah'ın Ali'ye şöyle buyurduğunu duydum: "Ya Ali, Sen hak üzere olduğun halde, çok geçmeden azgın bir çete Seninle savaşacaktır. Kim o gün Sana yardım etmezse Benden değildir."

174- "Ali, Kur'an'la birliktedir. Kur'an da Ali'yle..."

175- Zeyd b. Sabit'ten: Resulullah buyurdu ki: "Hiç şüphesiz Ben, sizin aranızda iki halife bırakıyorum. Allah'ın Kitabı'nı ve Ali b. Ebi Tâlib'i. O sizin için Allah'ın Kitabı'ndan daha önemlidir. Zira Allah'ın Kitabı'nda olanları da size açıklayacak olan O'dur."

176- Bir gün Resulüllah'la birlikte, O'nun kapısında oturuyorduk. Birden Fâtımâ'yı, Hasan'ı taşıdığı halde gördük ki şiddetle ağlıyordu.

Allah Resulü O'nu karşılayıp, "Allah gözlerini ağlatmasın, neden ağlıyorsun?" buyurdu. Ve Hasan'ı O'nun elinden aldı.

Fatıma şöyle dedi: "Ya Resulullah, Kureyş kadınları Beni ayıplayıp şöyle dediler. 'Baban seni malsız mülksüz bir fakirle evlendirdi.'

Bunun üzerine Allah Resulü şöyle buyurdu: "Seni Ben değil, Yüce Allah, semada evlendirdi. Ve buna Cebrail, Mikail ve İsrafil'i şahit tuttu.

Ey Fatıma, bil ki, Allah Teala yeryüzüne teveccüh edip oradan Babanı seçti. Ve O'nu peygamber olarak gönderdi. Sonra ikinci defa teveccüh etti. Ve bu sefer yaratıkların arasından eşin Ali'yi seçti. Ve O'nu da vasi olarak kararlaştırdı.

Ardından Seni yedi göğün üstünden Ali'yle evlendirdi. Bana da Seni O'nunla evlendirmemi ve O'nu kendime vasi ve vezir olarak seçmemi emretti.

Evet, Ali, kalbi en şecaatli olan, insanlardan en çok ilme sahip olan, insanlardan en güzel hüküm verebilen, insanlar içinden en önce iman eden, onların en cömerdi olan ve onlar içinden en güzel ahlaka sahip olan kimsedir."

177- İmam-ı Cafer-i Sadık'tan şöyle nakledilmiştir: "Eğer Allah, Emirü'l-mü'min'in Ali'yi, Fâtımâ için yaratmasaydı, Adem'den tutun aşağıya doğru insanlardan hiç kimse Fatıma'ya eş olamazdı."

178- İmam Hüseyin babası Ali b. Ebi Tâlib'den şöyle nakletmiştir: Resulullah Bana buyurdu ki: "Sen Cennete ilk girecek kimsesin." "Ya Resulallah" dedim, "Ben Senden de mi önce gireceğim?" "Evet" buyurdu.

"Sen Benim ahiretteki sancaktarım olacaksın, nasıl ki dünyada sancaktarımsın. Sancağı taşıyan ise önde hareket eder."

179- "Ya Ali Sen ve Senin yârenin Cennettesiniz. Sen ve Senin izleyicilerin ya Ali, Cennettesiniz."

180- Resulullah buyurdu ki: "Kıyamet günü olduğunda Benim için Arş'ın sağ tarafında kırmızı yakuttan bir çadır kurulacaktır. İbrahim için Arş'ın sol tarafında yeşil bir çadır dikilecektir.

Bizim aramızda ise Ali b. Ebi Tâlib için beyaz inciden bir çadır kurulacaktır. İki halilin arasında yer alan habib için ne dersiniz?"

181- "Ya Ali, Sen Cennette Benim sarayımda kızım Fâtımâ ile birlikte olacaksın, O, Senin dünya ve ahirette eşin olacaktır, Ben de Senin arkadaşın."

Ardından Resulüllah şu ayeti okudu: "Köşkler, divanlar üzerinde karşı karşıya oturan kardeşler olacaklardır." (Hicr: 47). Onlar Allah için birbirlerini sevdikleri halde, birbirlerine bakacaklardır."

182- Resulullah Ali'ye hitaben: "Senin Cennetteki yerin, Benim evimin karşısında olacaktır."

183- Resulullah Ali'nin elinden tutarak şöyle buyurdu: "Ya Ali, Cennetteki menzilin, Benim menzilimin karşısında olmasına razı değil misin?" Hz. Ali, "Evet razıyım. Anam babam Sana feda olsun Ya Resulallah" deyince şöyle buyurdu: "Hiç şüphesiz Senin Cennetteki menzilin, Benim menzilimin önünde olacaktır."

184- Hz. Zeyneb, annesi Hz. Fâtımâ'dan şöyle naklediyor: Allah Resulü, Ali'ye baktı ve şöyle buyurdu: "İşte bu Cennettedir."

185- "Ya Ali, Sen Cenneti ve (Cehennem) ateşini bölensin; Senin muhabbetinle iyiler kötülerden ayrılır, hayır ve şer ehli insanlar, mü'minlerle kafirler birbirinden ayrılır."

186- "Ya Ali, Sen Cennet ve Cehennem ateşini bölensin."

187- "Ya Ali, Sen kıyamet günü Cenneti ve (Cehennem) ateşini bölecek kimsesin. Ateşe şöyle hitap edeceksin: Bu senindir, bu da Benim."

188- Ebu Said, Resulullah'tan şöyle rivayet etmiştir: "Kıyamet günü olduğunda Cennetle görevli Rıdvan'a ve Cehennemle görevli olana, "Anahtarları Ali'ye verin" diyeceğim."

189- Abdullah b. Abbas Resulüllah'ın kendisine hitaben şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

"Ey İbn-i Abbas, Ali'den asla ayrılma, hiç şüphesiz hak O'nun dilinde ve kalbindedir. O Cennetin ve Cehennemin kilidi ve anahtarıdır. O'nunla (insanlar) Cennet ve Cehenneme gireceklerdir."

190- "Ya Ali, Sen (Cehennem) ateşini ve Cenneti bölensin. Sen Cennet kapısını çalıp sevenleri sorgusuz bir şekilde ona sokacaksın."

191- Hz. Aişe'den rivayetle Resulüllah şöyle buyurdu: "Ali hakkında Bana eziyet etme: Zira hiç şüphesiz o Müminlerin emiri ve Müslümanların efendisidir. Allah kıyamet gününde O'nu -Sırat'ın üstünde- oturtacaktır. Böylece O, dostlarını Cennete ve düşmanlarını da (Cehennem) ateşine sokacaktır."

192- İmam Bakır, babalarından Resulüllah'ın şöyle buyurduğunu nakledilmiştir:

"Ya Ali, nasıl olacaksın? Cehennem kenarında durduğunda ve Sırat'a geldiğinde (o gün) insanlara 'geçin' denilecek ve Cehenneme şöyle hitap edeceksin: Bu senin, bu da Benim."

Hz. Ali, "Ya Resulallah, 'bunlar benim' diyeceğim, o kimseler kimlerdir?" diye sorduğunda, şöyle buyurdu: "Onlar Seni takip edenlerdir. Sen nerede olursan onlar da Seninle olacaklardır."

193- Resulüllah buyurdu ki: "Kıyamet günü Allah Bana ve Ali b. Ebi Tâlib'e şöyle buyuracaktır: 'Sizi sevenleri Cennete ve size buğzedenleri (Cehennem) ateşine sokun.' Allah Teala'nın, Kur'an'daki, 'Atın her inatçı kâfiri Cehenneme' (Kaf: 24) sözü de bunu ifade etmektedir."

194- İbn-i Abbas'tan: "Kıyamet günü olduğunda, Allah, Cebrail'e Cennetin kapısında oturmasını ve ancak Ali b. Ebi Tâlib'den aldıkları berat belgesini taşıyanları Cennete sokmasını emredecektir."

195- Resulüllah şöyle buyurdu: "Ali b. Ebi Tâlib, Cennet kapısına asılmış bir halkadır. Kim O'na tutunursa Cennete girer."

196- El-Menakıb kitabında, Hatib-i Bağdadi vasıtası ile Resulüllah'tan şöyle nakledilmiştir:

"Cennet kapısının halkası, altın yüzeyler üzerine yerleştirilmiş, kırmızı yakuttan olacaktır. Halka kapıya değdikçe 'Ya Ali, Ya Ali' diye seslenecektir."

197- "Sen, Kâbe gibisin. (Kâbe'ye olduğu gibi) Sana gelinir, Sen kimseye gitmezsin. Eğer şu topluluk, Sana gelir de hilafeti teslim ederlerse kabul et. Ama onlar gelmezse, Sana gelinceye kadar Sen onlara gitme."

198- "Ya Ali, Sen (mü'minlerin istikametini tayin etmede) Kâbe yerindesin."

199- Ebuzer Gıfari'den: "Ali'nin misali, sizin aranızda veya ümmet arasında (tereddüt Ebuzer'dendir) Kâbe-i Müşerref'e gibidir. O'na bakmak ibadettir. O'nun ziyaretine gitmek bir vecibedir."

200- "Ben ve Ali bu ümmetin iki babasıyız." (Kaynaklar için bakınız Prof. Dr. Haydar Baş İmam Ali eseri)