Sakifenin düşük çocuğu: MUAVİYE

220 Ehl-i Sünnet kaynağında ifade edilen ve de Allah'ın emriyle Peygamber Efendimizin İmam Ali'nin velayetini, vasiliğini, hilafetini, hidayet önderliğini, Kendinden sonra müminlerin emiri olduğunu ilan ettiği Gadir-i Hum hadisesinden çok kısa bir zaman sonra ilk fitne ateşi Sakife'de ateşlenmişti.Bu noktada gazetemizde 20 Şubat 2015 tarihinde yayınlanan Prof. Dr. Haydar Baş'ın "İslam tarihinde ilk fitne" yazısını tekrar tekrar okumalıyız ve arşivlemeliyiz.Sayın Baş, yazısında şu tespiti yapmaktadır:"Altının çizilmesi gereken husus, İslam'da halifeliğin ümmet reyi ile belirlenemeyeceği konusudur. Halifenin seçimi nas iledir. Cenab-ı Hakk'ın emri ile işaret edilir ve Resulünün sünneti ile seçim gerçekleşir. İmamı seçen ve işaret eden Allah ve Resulü'dür."Maide Suresi'nin 67. ve 3. ayetlerinin Gadir-i Hum ile ilgili indiği ve Gadir-i Hum hutbesinde Allah Resulü 6 farklı yerde imamet ve hilafet konusunda İmam Ali'yi işaret ettiği mütevatir olarak yüzlerce kaynak tarafından aktarılmasına rağmen, bu kesin emir ve ilan göz ardı edilmiş; Sakife'de toplanan bir grup, Peygamberin naşı daha defnedilmeden, yangından mal kaçırırcasına kendi reyiyle halife tayin etmiştir.Sakife'de temeli atılan ve Allah'ın ve Peygamberinin emirlerini devre dışı bırakan bu maslahat hastalığının sonraki dönemlerdeki yıkıcı etkisi dalga dalga büyüyecektir ve Muaviyelerin, Yezitlerin ve onların izini takip ederek din adına İslam dünyasını kan gölüne çevirenlerin zuhuruna neden olacaktır.Eğer Sakife'deki o sapma yaşanmasaydı, her şey Allah ve Resulü'nün emrettiği çerçevede olsaydı, Cemel vakası, Sıffin Savaşı gibi savaşlar olmayacak, Muaviyeler aradan sıyrılıp hilafet makamına göz dikemeyeceklerdi; Yezitler Peygamber evladı Hüseyinleri katledemeyecekti.Ümmet, Sakife'deki sapmayla beraber maslahat hastalığına yakalanınca, ileride Muaviyelere, Yezitlere karşı üretebileceği bir argüman, bir savunma kalmıyordu.Muaviye gibi maslahat uzmanları(!) ise İslam'ı istedikleri gibi yorumlayacak, gasp ettikleri hilafeti de kendi şahsi çıkarları için diledikleri gibi kullanacaklardı.Sakife'den sonra zuhur eden İmam Ali'yi ve Ehl-i Beyt'i gizleme faaliyetleri, Muaviye döneminde apaçık bir düşmanlığa ve zulme dönüşmüştür.Bunu Muaviye'nin valilerine gönderdiği mektuplarda açıkça görebilmekteyiz.Taberi şöyle rivayet etmektedir:"Hicret'in 41. yılında Muaviye, Muğiyre b. Şube'yi Kufe valiliğine atayınca, yanına çağırarak ona şöyle dedi: Sana bir şey hakkında tavsiyede bulunmak istiyorum. Fakat onların tümünü kendi iş becerine bırakıyor ve söylemiyorum. Ancak şunu hatırlatmadan geçemeyeceğim. Ali'yi kötülemekten ve hakkında çirkin şeyler söylemekten, Osman hakkında ise rahmet ve mağfiret dilemekten gaflet etme. Ali dostlarının kişiliğini kırmayı, Osman taraftarlarını ise yüceltmeyi ve onları kendine yaklaştırmayı unutma?"( Tarih-i Taberi, c.2, s.111,113; İbn-i Esir, c.3,s.102; İmam Ali, Prof. Dr. Haydar Baş, s.179)  Medaini, Ehdas adlı kitabında şöyle yazıyor: "Muaviye, amu'l cemaa'dan sonra (Hz. Hasan'la Muaviye'nin sulh yılı) valilerine ve amirlerine gönderdiği şöyle yazdı:'Ben, Ebu Turab'ın (Hz. Ali) faziletiyle ilgili hadis rivayet edenlerden beriyim. Ve onları düşman bilmekteyim.'Muaviye'nin bu emri uygulanırken Kufe halkı büyük felaketlere uğradılar?" (İbn-i Ebi'l Hadid, Şerh-u Nehc'l Belağa, c.3, s.15,16; İmam Ali, Prof. Dr. Haydar Baş, s.180)Muaviye'nin bu emri üzerine sahabenin büyüklerinden olan Hucr b. Adiyy ve arkadaşlarının elleri bağlanarak boyunları vuruldu. Ruşeyd Haceri ve Meysem-i Temmar darağacına asılarak öldürüldü.Muaviye'nin cinayetleri elbette ki bunlarla sınırlı değil? Gerçekleri öğrenmemiz açısından zaman zaman yazılarımızda bunları aktarmaya devam edeceğiz. İmam Ali ve Ehl-i Beyt'in çektiği çileleri görmemiz için Sayın Baş'ın Ehl-i Beyt Külliyatı'nı mutlaka okuyun.Şura Suresi 23. ayette şöyle buyrulmuştur: "De ki: Ben bu peygamberliğimi tebliğime karşılık sizden yakınlarıma sevgiden başka hiçbir ücret istemiyorum." İbn-i Abbas (r.a) naklediyor: Bu ayet-i kerime indiği zaman, bazıları, 'Ya Resulallah, sevmemiz vacip olan bu yakınlarınız kimlerdir?' diye sordular; Efendimiz (s.a.v), 'Ali, Fatıma ve onların çocukları Hasan ile Hüseyin' buyurdu. (Taberânî, el-Kebîr, No: 2641; Heysemî, Mecmauz-Zevâid, IX, 168)Resulullah (s.a.v) Efendimiz, Hz. Ali'ye hitaben, "Ya Ali, seni ancak mümin olanlar sever; sana ancak münafıklar buğzeder" buyurmuştur.(Müslim, iman, 131; Tirmizî, Menâkib, 20; Nesâî, iman, 19)Yine Peygamberimiz (s.a.v) "Ehl-i Beytim Nuh'un gemisi gibidir; ona binen kurtulur; uzak duran boğulup helâk olur" buyurdu. (Hâkim, Müstedrek, III, 151; Ahmed, Müsned, III, 157; Taberânî, el-Kebîr, No:2636-2638)Bu ayet ve hadislerden yola çıkarak bir İmam Ali ve Ehl-i Beyt düşmanı olan, üstelik bu noktada ayetlerin ve hadislerin emrine uyan İmam Ali ve Ehl-i Beyt taraftarlarını acımasızca katleden Muaviye ve avanesinin sizce İslam'a göre hükmü nedir?Allah'ın ak dediği kara demekle kara olmaz, kara dediği de ak demekle ak olmaz.