Şanlıurfa’da Sıra Gecesi deneyimi: Ritmin ve ruhun uyandığı an
Şanlıurfa… Mezopotamya'nın kadim sesi, Harran'ın yıldızlı göğü, Göbeklitepe'nin çözülmemiş gizemleri. Bu büyülü coğrafyada bir akşam vakti, taş duvarlar arasında usulca başlar sıra gecesi. Gündüz güneşi yerini sıcak sohbetlere bırakırken, bir halk kültürünün kalbinde attığını hissedersin
31.07.2025 00:31:00 / Güncelleme: 31.07.2025 00:36:26
Hasan Gündoğdu
Hasan Gündoğdu
Sıra gecesi, Urfa'da dostların bir araya gelip sırayla saz çaldığı, türkü söylediği, yemek yediği ve sohbet ettiği bir sosyal yaşam geleneğidir. "Sıra" kelimesi, herkesin eşit şekilde katıldığı ve söz aldığı demokratik ortamı temsil eder. Bu bir eğlence değildir yalnızca; öğretidir, paylaşmadır, birliktir.
Başlangıç: Damakta Urfa
Akşam olur. Taş avluda sıralanmış minderlerin üzerine oturulur. Buharı tüten çiğköfte tepsisi ortaya konur, yanında acılı ezme, isotlu turşu, ayran... Sofra, sadece karın doyurmak için değil, sohbetin zeminidir.
Parmaklarla yoğrulan çiğköfte eşliğinde ilk cümleler kurulurken göz göze gelen dostlar, zamanla geçmişi, aşkı, kederi ve memleketi konuşurlar. Bu bir yemek değildir; kültürün tadıdır.
Müzik başlar: Urfa'nın türküleri
Birisi sazını alır, usulca telleri yoklar. Sonra "Yarim İstanbul'u mesken mi tuttun?" gibi bir türküyle gece dalga dalga yayılır.
Kimi zaman hüzünlü uzun havalar…
Kimi zaman coşkulu halaylar…
Her tel, her ses, Urfa'nın taş sokaklarında yankılanır gibi olur.
Sazcılar sırayla türkü söyler, dinleyenler başlarını sallar. En maharetliler türkülerin arasına mani, atışma ve hikâyeler de serpiştirir.
Sohbetin derinliği: Bir kültürel meclis
Sıra gecesi yalnızca eğlence değil; bir kültürel okul gibidir.
Gençler, ustalardan dinleyerek öğrenir.
Büyükler, hikâyelerini paylaşır.
Herkes birbirine saygı duyar; "sıra"ya sadık kalır.
Çaylar ince belli bardaklarda tüterken, geçmişin sesleri bugünün ruhuna dokunur. Fıkralar anlatılır, bazen şiirler okunur. Saat ilerledikçe zaman durur.
Gecenin sessizliği
Sazlar susar, sohbetler yavaşlar. Herkes sırasını tamamlamış gibi... Gecenin sonunda hissedilen şey müzik değil, birliktir.
Sıra gecesi, Urfa'nın zamanla yarışan bir geleneğidir. Modern hayatın hızına karşı, bu gelenek "dur ve paylaş" der.
Eğer bir gün Şanlıurfa'ya yolun düşerse, turistik programlara değil, taş avlulu bir evin ışığına kulak ver. Çünkü gerçek sıra gecesi, sahnede değil; samimiyette yaşanır.
Yorumlar
Yorum bulunmuyor.
