Şefik Şengül amcanın "şeb-i arus'u"

Bir gönül adamını daha Hak'ka uğurladık Perşembe günü.Dilinde zikir, gönlünde Allah sevgisi, kulağında Kur'an sedası eksik olmayan bir insanı, Şefik amcayı uğurladık en sevdiğine.Ne zaman karşılaşsak, mutlaka hoş bir menkıbe anlatırdı, ders almamız için.Ya hayır söylemek yada susmaktı onun alışkanlığı.Kur'an okumayı ama özellikle de dinlemeyi çok severdi.Bir de dostlarını iyi seçmişti yaşarken.En kazançlı yatırım da işte budur, dost yatırımı.Üç günlük dünya hayatında en akıllı iş dostu bulmaktır.Prof. Dr. Haydar Baş hocamla dostluğu bir başkaydı.Kolay kolay tarif edilemeyen bir dostluktu o.Belki de bir muhabbet.Ama farklı bir muhabbetKarşılıktı saygıya dayanan o dostluk anlayabilene çok şey hatırlatıyordu.Çünkü ötelerden iz taşıyordu, ötelerin esintisi vardı o muhabbette.Onun için söylenenler ancak nasip ehline nasip olurdu zaten.Yıllar önce K.M. Paşa'da ilk kez tanışmıştık.BTP'nin kuruluş yıllarından sonra daha fazla karşılaşıyorduk.Sohbeti hoş bir insandı.Bir hukuk adamıydı, yüksek hakimlik görevinde bulunmuş, hukukun babası olan sulhu, insanları mahkemeye düşmeden barıştırmayı ana ilke edinmişti.Hastalığı süresince maddi tedaviyi ihmal etmemekle birlikte, işin aslı olan manevi tedaviyi de hiç ihmal etmedi.Ne zaman yanına varsak, bize mutlaka bir fatiha, üç ihlası okutur öyle salardı.Ağrılarını daha bir dindirirdi okunmak.Son günlerinde ziyaretine gitmiştik.Arkadaşları şaşırtmamak için ben sessiz okuyordum.Ama sessiz Kur'an okumak hiç kesmez beni.Arkadaşlar bitirince sesimi biraz yükselttim.Baygın bir halde yatan Şefik ama, sesimi duyar duymaz bir anda göz kapaklarını ardına kadar açıp sesin geldiği yöne başını çevirip yüzüme dikkatlice bakmaya başlamıştı.Hali, çok değer verdiği yitiğini bulan bir insanın haline benziyordu.Bulmanın sevincini ve mutluluğunu taşıyordu yüzünde.Baygın hali gitmişti.Bana döndü, can kulağıyla beni dinlemeye başladı.Baygınlık hali gitmiş, Kur'an'ın nefesiyle adeta dirilmişti.Bir müddet sonra bir yanında Sabri Terzi, diğer yanında Mahmut Erdem ve oğlu Fuat beyle salona kadar geldi.Hatta biraz da sohbet etti bizimle o ağır hastalığın pençesinde olduğu halde.Konuşma zorluğu çekmesine rağmen hala hayır adına bir şeyler anlatmaya gayret ediyordu.Ameliyata gidişini umreye gidiş olarak anlatıyordu.Dostlarıyla tavaf ettiğini, vakfeye hazırlandığı anlatıyordu.Çektiği acılar günahlarına kefaretti.Kirden günahtan temizlenerek son yolculuğa hazırlanmıştı.Ve gün geldi vade bitti ve ötelere yolculuk başladı.Cenazesini yıkadık.İlk kez gülen bir ölü görüyordum.Mübalağa yapmıyorum, Şefik amca, son nefesini bir şeye tebessüm ederek vermişti.Varacağı yerin güzelliğiydi ona tebessüm ettiren şey. Hem gördüğü şeyin güzelliğine gülüyordu, hem de bizim halimize.Hastalığı günlerinde yüzünden eksik olmayan müzmin hastalığın acısı yerini tebessüme bırakmıştı. İki hali de gördüğüm için aradaki farkı biliyor ve ayırt edebiliyorum.Bir ölüyü seyretmekten insan zevk alır mı?Alır işte.Eğer o ölü dünya hayatında Allah'a ve O'nun dostlarına sevdalı olarak yaşamışsa onu teneşirde seyretmek de zevk verir insana.Mevlana'nın "şeb-i arus" yıldönümünde Şefik amca da "şeb-i arus" ile vardı sevgiliye.Sevgililerin en sevgilisine.Mevlasına.Kim istemez böylesi bir ölümü?Kendisine Allah'tan rahmet, aile fertlerine, İl Başkanı dostum Fuat beye sabr-ı cemil niyazımla.