Sevginin, merhametin, affın kaynağı dinimiz İslam'dır dedik. Zaten Peygamber Efendimiz'in (sav) asıl adı "Rahmet Peygamberi"dir. Hatırlarsanız bendeniz Resululah'a ait, onun hayatını izah eden eserimize de "Rahmeten Li'l Alemin" adını koydum. O benim tespitim değil. Allah'ın Peygamberini tanıtmasıdır. Ayet-i kerimede, "Muhammedim seni ancak alemlere rahmet olasın diye gönderdim." (Enbiya; 21/107) buyuruluyor. Yani merhamet senin vasıtanla şu insanlık alemine yayılsın istedim. Olay budur.Merhametin kaynağı o olduğuna göre, sevginin de kaynağı odur. Şefkatin de kaynağı odur. Affın da kaynağı odur. Ancak günümüzde çeşitli olaylar bazı kasıtlı kimseler tarafından istismar edilerek farklı yönlere, farklı durumlara kanalize edilmeye çalışılıyor. Oysa biz kendi derunumuzda meknuz olan kıymetleri ortaya koymamız lazım gelirken sanki bunlar bizde yokmuş gibi başka başka yerlerde, başka başka yollarda aramaya koyulmamız ve seferber olmamızın temelinde yatan espri iman zafiyetidir.Bunları sen aradın bulamadın mı ki başka yerlerde, başka yollarda arıyorsun? Onun için Cenab-ı Hak, bizi ayıktırıyor ve "sakın böyle bir yanlış yapmayın, yaparsanız helak olursunuz" diyerek de uyarıyor:"Kim İslam'dan başka din ararsa, bilsin ki kendisinden (böyle bir din) asla kabul edilmeyecek ve o, ahirette ziyan edenlerden olacaktır." (Al-i İmran; 3/85). O halde sen üç tane, beş tane dini nereden çıkarttın? O zaman senin dinin olur o. Allah'ın dini olmaz.Başka bir ayette de şöyle buyuruyor: "Onlar, Kur'an'ı bölüp ayıranlardır. Rabbin hakkı için, mutlaka onların hepsini yaptıklarından dolayı sorguya çekeceğiz" (Nahl, 16/91, 92, 93).