Şiir Köşesi

Hz. Yusuf (as)Huzur veren bir ses duydu, ey kulum neredesinRabb'e vaad eylemiştin duyulmaz oldu sesin

Senin Rabb'in çok yücedir ne uyur ne unuturAsla şüphe eyleme Rabb'in sözünde durur

O dünyanın nimetine sende mi kanmaktasınRabb'in seni gözlüyor sense unutmaktasın

Sevdiğin kim ise bana adayacaktın, haniKulum, yoksa unuttun mu Rabb'in bekliyor, seni

Rabb'imiz senin şanın büyüktürKulların unutkandır, acizdir, küçüktür

Hazretinden affetmeni rahmetini dilerimEn sevdiğim İsmail'dir, derhal kurban ederim

Benim oğullarım sana tam kul olmazsa eğerBu dünyadan neslimi sil ifade etmez değer

Ya Rabb, ben aciz kuluna rahmet etSalih torunlar ihsan et, dinimizi daim et

Hak Teâlâ rahmet etti onun oğullarınaOnlar Allah'ı tanıttı bilmeyen kullarına

İbrahim oğullarından İsmail'i severdiRabb'imizin has kuludur, o tam salihtir, derdi

Dedi ey oğulcuğum Rabb'imiz sesleniyorEmre uymamız lazım, seni benden istiyor

Rabb'in emrine uyup teslim olacak mısınSaçımı sakalımı tutup yolacak mısın

Rabb'im seni alırsa Cennet'e koyacaktırBin sene yaşasan da sonu o olacaktır

İsmail der ey baba, ben sabır edeceğimBu sabrımın ecrini Rabb'dan bekleyeceğim

İkinci oğul İshak'ı ayrıca çok severdiNeslimin hayırlısı bundan da gelir, derdi

Onun güzel halleri insanlara ibrettirRabb'im, isteyenlere nimetini bol verir

Bu benim oğulcuğum bana gelen nimettirGelecek nesillere dinimizi öğretir

İshak oğullarından Yakub'u çok severdiOnu kavminin önünde güzel halle överdi

Bu oğulcuğum bir yana dünya malı bir yanaOnu lütfundan vermiştir yüce Allah'ım, bana.

Arslan A?AN