Sünnet ve hadise yönelik gizleme ve tahrifler -1-

Bir önceki makalemizde Kutlu doğum haftası ve Mevlit Kandili vesilesiyle peygamber gerçeği üzerinde durmuş, Peygambersiz din olmayacağını anlatmaya çalışmıştık. 

Dini emreden ve kurallarını koyan yüce Allah, din doğru anlaşılsın diye, dini kimsenin şahsi kanaatlerine bırakmamıştır. Bu sebeple peygamber olmadan dini ve Allah'ın muradını doğru anlamak imkansızdır. 

Bu gerçek meydanda olduğu halde peygamberden sonra ilk yapılan sapıklık; peygamberin sünnetleri ve hadisler üzerindeki tahribatla başlamıştır. Bu gerçek asla göz ardı edilemez. 

"Peygamberi gören herkes sahabedir, sahabe de seçilmiştir" mantığıyla dine ilk nifak sokulmaya başlanmış, gerek peygamber döneminde gerek peygamberden sonraki dönemde nifakları ile meşhur olanlar kaynak diye gösterilmiştir. 

Peygamberimiz kendinden sonra delalete düşülmeden doğru bir hayat yaşamanın kaynağı olarak gösterdiği "Ehl-i Beyt'in" çıkar sahipleri tarafından Peygamberimizin hemen vefatının ardından; ortadan kaldırılmaya çalışılması, hadislerin çarpıtılması başlı başına bir sorundur. 

Prof. Dr. Haydar Baş hocamızın "Tevhidin Merkezi Ehl-i Beyt'tir" çıkışıyla yalancıların mumları sönmeye başladı. Bazı aklı evveller, Sünnilik ve Ehl-i Beyt arasında ara bir yol icat ettiler. 

Farkında olarak ya da olmayarak öyle bir şer işe sebep oldular ki; bir yandan Fırka-i Naciye'yi bulmak uğruna ortaya konulan çabaları baltaladılar, bir yandan da bir fırka da kendileri oluşturarak delalette kalanların yanlışta ısrarına sebep oldular. 

Doğru tektir! Herkesin kendince doğruları kabul görmez. Doğru olan ölçüyü koyma, seçme hakkına sahip olan yüce Allah'tır.  

Yunus Emre doğruyu bulmak, nefisini terbiye etmek adına Taptuk Emre'nin dergahına 40 sene taşıdığı yakacak odunlar arasında bir tek eğri odun bile getirmemiştir. 

Eğer İslam bilginleri, Yunus Emre'nin gösterdiği çabayı gösterseydi. Kaynaklara eğri büğrü rivayetler yazmasaydı; İslam âlemi bu dağınıklık ve bu delalette olmazdı. Ama çıkar ilişkileri, sözde âlimleri, Allah'ın dinini çarpıtmaya bile sevk etmiştir.

Prof. Dr. Haydar Baş hocamızın çileli hayatına sebep de bu delaleti ortadan kaldırıp İslam ümmetini "Tevhidin Merkezi Ehl-i Beyt" çizgisinde buluşturmaktı. Onun tavrı hakikate âşık olmaktı. 

Ne kadar zor, ne kadar çileli de olsa doğruyu, masumu, haklıyı bulup savunmaktan zevk alırdı rahmetli Hocamız. İşte bu sebeple "Hakka hakikate adanmış bir ömür sürdü Haydar hocamız" diyoruz haklı olarak… 

(Devam edecek...)