Bin Bağdat'a değer Tayyar
Bağdat, Sultan 4. Murat tarafından fethedildi. Fetih sırasında Sadrazam Tayyar Mehmed Paşa şehit düştü. Sadrazam Tayyar Paşa'nın şehadetinden habersiz 4. Murad, fetih dolayısıyla sevinç içindeydi. Bağdat'a girmeye hazırlanıyor,
- "Tiz atımız eğerlensin!", "Cenk esvabımız getirilsin!" diye sağa sola emirler veriyordu.
Bu sırada komutanlardan biri içeri girdi. Dizini yere koydu. Boynunu büktü.
- "Padişahım, Allah ömrünüzü uzun eylesin..." dedi. Padişah sordu:
- "Ne var, niye üzgün durursun, Bağdat'ın alındığını görmez misin?"
- "Padişahım, Sadrazam Tayyar Mehmed Paşa..." Komutan sözünü bitirmeye kalmadan Padişah atıldı:
- "Ne oldu Tayyar'ıma?"
- "Şehid oldu Padişahım."
Koca Sultan kasırgaya tutulmuş ağaç gibi bir o yana bir bu yana sallandı. Gözlerine hücum eden yaşları göstermemek için başını çevirdi ve;
- "Ahh Tayyar'ım. Bağdat gibi bin kaleye değerdin" diye mırıldandı.
Yavuz Sultan Selim'in "Mısır'ı fethettik ama Sinan'ı kaybettik" diye Mısır'a bedel gördüğü Sadrazam Sinan Paşa örneği hatırlandığında Osmanlı Sultanlarının insan unsuruna verdiği değeri görmek mümkündür.
Gönül Çalab'ın tahtı,
Çalap gönüle baktı,
İki cihan bedbahtı,
Kim gönül yıkar ise.
(Yunus Emre)
