Türk vatandaşları ucuz iş gücü!

AKP hükümetinin 22 yıllık ekonomi politikaları, vatandaşlarımızın gelirini her geçen gün eritmeye devam ediyor. Bugün asgari ücret, AKP'nin iktidara geldiği 2002 yılındaki alım gücüne sahip değil. Bunu çeyrek altınla mukayese edebilirsiniz, dolarla, avroyla ya da buğdayla, zeytinyağıyla, peynirle, etle mukayese edebilirsiniz, hiç fark etmez, hep aynı sonuca ulaşırsınız. Türk insanının geliri sürekli eridi.

Türk vatandaşlarının ortaya koydukları emek ve üretim karşılığı elde ettikleri gelirin yetersizliğini uluslararası kuruluşların yaptığı çalışmalar da gözler önüne seriyor.

2023 yılı verileri üzerinden yapılan bir çalışma, Avrupa ülkeleri arasında ortalama maaşların en düşük olduğu ülkenin Türkiye olduğunu gösterdi. Euronews Business, Eurostat verilerinden yola çıkarak bir çalışma gerçekleştirdi.

Brüt yıllık kazançlardan gelir vergileri ve sosyal güvenlik katkı paylarının çıkarılması ve ardından aile ödeneklerinin eklenmesiyle hesaplanan ortalama yıllık net kazanç AB'de ortalama 28 bin 217 Euro olarak açıklandı.

Rakamlara göre, İsviçre 85 bin 582 Euro'luk yıllık ortalama net kazançla listenin başında yer alırken Türkiye 8 bin 968 Euro ile son sırada yer aldı. 

Dikkat ederseniz, ortalama net kazançta Türkiye, AB ortalamasının 3'te 1'i kadar oldukça düşük bir seviyede… En alt sıradaki Türkiye'nin hemen üstünde sırasıyla 9 bin 355 Euro ile Bulgaristan, 11 bin 105 Euro ile Romanya, 12 bin 330 Euro ile Hırvatistan ve 12 bin 456 Euro Macaristan var.

Tabi, bu rakamlar, o ülkelerin vatandaşlarının net kazanç ortalamasından elde ediliyor. Yani geliri en üst seviyede olan servet sahipleriyle, asgari ücretlinin, emeklinin geliri aynı kefede hesaplanıyor. TÜİK'in enflasyon sepeti gibi!

Gelişmiş Avrupa ülkelerinde, en üst gelir grubuyla en alt gelir grubu arasındaki gelir uçurumu daha azken, Türkiye'de yüzde 20'lik gruplar baz alındığında 8 kattan fazla fark var. Ortalama kazancı, 17 bin lira maaş alan asgari ücretli, 10 bin lira maaş alan emekli bazında değerlendirdiğinizde Türkiye'deki ortalama net kazancın daha da yerlerde süründüğünü göreceksiniz.

Buna rağmen, Türkiye'de asgari ücretin düşük olmadığını, yeterli olduğunu savunan bir Maliye Bakanımız var! Ama o da şöyle haklı(!); bakıyor TÜİK'in enflasyon sepetine, 34 lira uzman doktor muayenesini, 5 bin 800 lira civarındaki aylık kira bedelini, 113 liralık zeytinyağı fiyatını görüyor, gidiyor Meclis lokantasındaki fiyatlara bakıyor vs. bu asgari ücret yeterli diyor.

Asgari ücretli bir ayını nasıl geçiriyor, halkın arasına girerek bir gözlemlese yetmediğini kendisi de net olarak görecek Sayın Bakan!

Bizler ne zaman, "Asgari ücret diğer ülkelere göre çok düşük" dediğimizde hemen iktidar cenahı, "Ama o ülkelerde masraflar daha fazla" diyerek savunma pozisyonuna geçiyorlar.

Yukarıda bahsettiğimiz çalışmanın devamında bunun cevabı da var.

Ekonomide vatandaşların gelir-gider dengesini anlamanın en doğru yolu satın alma gücüdür. Tek başına gelir artışı o toplumun refahının arttığını göstermez, önemli olan satın alma gücünün artması ve yeterli bir seviyede olabilmesidir.

Neticede Türkiye'de AKP döneminde maaşlara zamlar yapılmasına rağmen, hükümet enflasyon sorununu çözemediği için, o artan maaşların satın alma gücü sürekli azalmıştır. Bu sorunun çözümü için hükümet enflasyonu gerçek manada düşürmesi gerekirken, tam tersi, gerçek enflasyonu gizleme yoluna giderek, maaşları düşürme yoluna gitmiştir. Bu da satın alma gücünü daha da azaltmıştır.

Şimdi satın alma gücü bazlı çalışmanın sonuçlarını da aktaralım.

Satın alma gücü standartlarına (PPS) yani ülkeler arasındaki fiyat seviyesi farklılıklarını ayarlayan yapay bir para birimine göre ele alındığında; Slovakya 14 bin 758 PPS ile en düşük ortalama yıllık net kazanca sahipken, Türkiye (2022), Letonya ve Bulgaristan da her biri 16 bin PPS'nin altında olmak üzere spektrumun alt ucunda yer alıyor. Yani Türkiye satın alma gücü bakımından da Avrupa'da listenin en altlarında bulunuyor.

Türk insanı, Avrupa'ya göre çalışma saati açısından en fazla çalışan ama en az geliri elde eden bir noktada. İşte buna biz ekonomik ifadesiyle, "ucuz iş gücü", siyasi ifadesiyle "modern kölelik" diyoruz.

Geçmişte kölelerin bile efendileri tarafından barınma da dahil tüm ihtiyaçlarının karşılanması zorunluluğu vardı. Bugün 20 bin liraya ulaşmış bir açlık sınırının bulunduğu Türkiye'de, 2024 yılı için 17 bin lirada sabit bırakılan bir asgari ücretle geçinen milyonlarca vatandaşa "Ne halin varsa gör" deniliyor.

Türk vatandaşları böyle bir mağduriyetten kurtulmak istiyorsa, sandık başına gittiğinde bu mağduriyeti yaşatmayacak bir siyasi tercih yapmak zorundadır.

Milli Ekonomi Modeli gibi devrim niteliğinde muhteşem bir modelle Bağımsız Türkiye Partisi (BTP), bu manada önümüzde tek seçenek olarak durmaktadır.

Artık kalıplarımızdan kurtulalım, zincirlerimizi kıralım.