Vücudumuzdaki et parçası

İnsanların yaratılış gayesi ve hikmeti, Cenab-ı Hakk'ı tanımak ve bilmektir. Yani bizim insan olmamızı da, kul olmamızı da ispatlayan, Allah'ı hatırlamak, zikretmek, tefekkür etmektir. Nitekim Resûl-i Ekrem (s.a.a.) zikirle ilgili olarak şöyle buyurmuştur: "Vücutta öyle bir et parçası var ki dikkat edin o kalptir." (Buhari, İman, 39). Kul ibadet edip Allah'ı zikrettikçe kalbine olan tecellilerle Cenab-ı Hakk'ı bilir. Kul olarak ibadetlerde, onu anmada ve zikretmede gayretli ve istikrarlı olduğumuz müddetçe de Cenab-ı Hakka vuslatımız gerçekleşir.Çağın bilgesi Prof. Dr. Haydar Baş Beyefendinin abide eseri 'Dua ve Zikir'den edindiğimiz bilgilere göre; zikir lügatte anmak, hatırlamak, düşünmek, adı geçmek, hatırdan çıkartmamak, hatırlayıp icra etmek manalarına gelmektir. Istılahta ise, Cenab-ı Hakk'ın kudret azametini düşünmeye, düşündürmeye sevk etmek manalarını taşıdığı gibi, birçok yerde Kur'an-ı Kerim, namaz, oruç, hatta peygamberler anlamına gelir. En yaygın olarak zikir; tekbir, tehlil, tesbih, salavat ve vird gibi dil ile hakkı anmak olarak hususi, manada kullanılmaktadır.Zikrin tasavvufi manasına gelince; zikir kelimesi ve türevleri Kur'an-ı Kerim'de 71 surede, 256 ayette, 278 defa geçmektedir ki bu ayetlerin bazıları şunlardır: "Rabbinin adını an bütün varlığınla ona yönel." (Mümezzil: 73/8). "Kendi kendine yalvararak ve ürpererek, yüksek olmayan bir sesle sabah akşam Rabbini an gafillerden olma." (Araf: 7/205). "Bunlar iman edenler ve gönülleri Allah'ın zikriyle sükûnete erenlerdir. Bilesiniz ki kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur." (Rad: 13/28). "Namazı bitirince de ayakta, otururken ve yanınız üzerinde yatarken (daima) Allah'ı anın. Huzura kavuşunca da namazı dosdoğru kılın. Çünkü namaz mü'minler üzerine vakitleri belli bir farzdır." (Nisa: 4/103). "Ey inananlar! Allah'ı çok zikredin." (Azhab: 33/41). "Öyle ise siz Beni (ibadetle) anınki Ben de sizi anayım. Bana şükredin; sakın Bana nankörlük etmeyin." (Bakara 2/152).Bu ayetlerde inananlara, zikir, hem bir emir hem de bir kurutuluş reçetesi olarak sunulmuştur.Resûlallah (s.a.a.) zikrullah ibadetinin önemi ve ecri üzerine şunları bildirmiştir: "Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor: Ben kulumun zannı üzereyim. Beni andığı zaman onunla beraberim. Eğer Beni kendi nefsinde (kendi kendine) anarsa, Ben de onu kendi nefsimde anarım. Eğer Beni bir topluluğun içinde zikrederse, Ben de onu o topluluktan daha hayırlı bir topluluğun için de anarım. Bana bir karış yaklaşırsa Ben de ona bir arşın yaklaşırım. Bana bir arşın yaklaşırsa Ben ona bir kulaç yaklaşırım. Bana yürüyerek gelirse Ben ona koşarak gelirim. Dikkat edin kalpler ancak Allah'ın zikriyle mutmain olur."Ebu Musa'dan rivayetle; Resûlullah (s.a.a.) buyurur ki: "İçinde Allah'ın anıldığı ev ile içinde Allah'ın anılmadığı ev diri ile ölü misalidir."Ebu Hureyre rivayet etmiştir ki: "Allah'ı anmadan bir meclisten ayrılan bir kavim, merkep leşi yanından ayrılmış gibidir. Meclis onlar için pişmanlık sebebidir."İbn-i Feddal, merfu olarak rivayet eder: "Allah Azze ve Celle, İsa'ya (a.s) şöyle vahiy etti: Ey İsa! Beni içinde zikret Ben de seni içimde zikredeyim. Beni topluluğunda zikret, Ben de seni Ademoğlundan daha hayırlı bir toplulukta zikredeyim. Ey İsa! Kalbini Benim için yumuşat ve yalnızken Beni çok zikret. Bil ki Bana yalvarılmasından hoşlanırım. Bu hususta diri ol ölü olma."Özetle; zikreden diridir, zikretmeyen ölü misalidir. Fahri Kâinat Efendimizin hadisindeki uyarısı üzerine vücudumuzdaki et parçasını yani kalbimizi ihmal etmeyelim, ona iyi bakalım. Kalbin gıdası olan zikrullahı ondan esirgemeyelim.Zikir ibadetinin önemini ve gereğini ortaya koymaya çalıştık. Peki, zikretmeyen kulların hali nedir, ne olacaktır? Bu önemli sorunun cevabını bir sonraki yazımızda vermeye gayret edeceğiz.