Yaş üzümün başkenti Alaşehir

Manisa'nın bereketli toprakları üzerinde kurulu Alaşehir, sahip olduğu verimli alüvyal topraklar ve uygun iklim koşulları sayesinde Türkiye'nin en önemli tarım merkezlerinden biri olarak öne çıkıyor.

İlçe ekonomisinin can damarı olan tarım, özellikle dünyaca ünlü bir ürün etrafında şekilleniyor.

Yetişen Başlıca Ürünler: Çekirdeksiz Üzüm Liderliği



Alaşehir tarımında tartışmasız bir liderlik söz konusudur:

Sultani Çekirdeksiz Üzüm: Alaşehir, Türkiye'nin ve dünyanın önde gelen çekirdeksiz kuru üzüm ve yaş üzüm üretim merkezidir. Bu ürün, hem iç piyasada hem de ihracatta büyük bir ekonomik değere sahiptir. Bağcılık, ilçenin tarımsal yapısını belirleyen ana faaliyettir.

Asma Yaprağı: Üzüm bağlarından elde edilen asma yaprağı da tüm Türkiye'de aranan ve talep gören önemli bir yan üründür.

Zeytin: Bağ alanlarının daha az yoğun olduğu yamaçlarda ve ova kenarlarında zeytin yetiştiriciliği de yapılmaktadır. Zeytinler, hem yağlık hem de sofralık olarak değerlendirilmektedir.

Diğer Ürünler: Daha küçük alanlarda sebze yetiştiriciliği yapılmaktadır. Eskiden önemli bir ürün olan pamuk ise günümüzde çok küçük bir alanda ekonomik önemini yitirmiş durumdadır. Arpa ve buğday gibi tahıllar ise genellikle çiftçinin kendi ihtiyacını karşılamak amacıyla ekilmektedir ve ticari olarak büyük bir yoğunluğa sahip değildir.

Alaşehir Çiftçisinin Başlıca Sorunları



"Yaş üzümün başkenti" olarak anılan Alaşehir'de, üretimin devamlılığını ve verimliliğini tehdit eden çeşitli sorunlar mevcuttur:

Su Kaynaklarının Tükenmesi ve Yüksek Sulama Maliyeti:

Yeraltı Suyu Seviyesinin Düşmesi: İlçede 1500'den fazla derin kuyu pompası bulunmasına rağmen, taban suyu seviyesi 80-150 metre arasında değişmektedir. Bu düşüş, özellikle yaz kuraklığında üzümün sulanması için büyük bir endişe kaynağıdır.

Verimsiz Sulama: Yaygın olarak kullanılan salma sulama (yüzeye su verme) yöntemi, suyun büyük oranda buharlaşmasına ve gereğinden fazla su kullanımına yol açarak su kaybını artırmaktadır. Bu durum, elektrik veya motorla çalışan pompalarla birlikte çiftçinin sulama maliyetlerini de ciddi ölçüde yükseltmektedir.

Eski Bağcılık Sistemleri ve Don Riski:

Goble Sistemi: Çekirdeksiz üzüm bağlarının önemli bir kısmı halen eski bir teknik olan goble sistem (yer sistemi) ile yapılmaktadır. Bu sistem, verim azlığına ve özellikle ilkbahar donları gibi olumsuz hava koşullarına karşı bağları savunmasız bırakmaktadır. Telli sisteme (yüksek sistem) geçiş yaygınlaşsa da, eski bağların varlığı riski sürdürmektedir.

İşçi ve Üretim Maliyetlerinin Artışı:

Mazot, gübre, ilaç ve elektrik gibi temel tarımsal girdilerin fiyatlarındaki sürekli artışlar, çiftçinin üretim maliyetlerini yükseltmekte, bu da elde edilen kar marjını düşürmektedir.

Bağcılık gibi emek yoğun bir faaliyette işçi maliyetlerinin artışı da çiftçinin bütçesinde önemli bir yer tutmaktadır.

Hastalık ve Zararlılarla Mücadele:

Yaş üzümde kaliteyi düşüren Bortyrtis (kurşuni küf) gibi hastalıklarla mücadele ve ürünün uzun süre saklanamaması, önemli sorunlardandır.

Son yıllarda artan yaban domuzu popülasyonu da ekili tarım alanlarına büyük zarar vererek çiftçinin emeğini heba edebilmektedir.

Alaşehir çiftçisi, dünyanın sofrasına üzüm taşırken, tarımsal maliyetleri düşürecek, modern sulama yöntemlerine geçişi hızlandıracak ve eski bağ sistemlerini yenilemeye teşvik edecek destek ve çözümleri bekliyor.