Zevkle içilen geleneksel bir içecek: Boza

Boza, yüzyıllar öncesine dayanan bir geçmişe sahiptir.

Bozanın hikayesi 8-9 bin yıl önce Mezopotamya'ya dayanıyor ve tüccar gemiciler aracılığıyla pek çok yere yayılıyor. Mısır ve Kuzey Afrika sahillerinden Hazar Denizi'nden daha doğulara, Kafkasya'ya kadar bir yolculuk izliyor.

Türk göçleri de bu içeceğin yayılmasında etkili olmuş. İlk topluluklar bozanın güçlendirici ve iç ısıtıcı etkisinden dolayı mucizevi bir içecek olarak tanımlamışlar.

Boza, kalın bulgur veya darı, su, pirinç, yaş maya, toz şeker, ılık süt, leblebi ve tarçın gibi malzemelerle yapılır. Genellikle tarçın ve sarı leblebi ile servis edilir.

Osmanlı döneminde toplumun en sevdiği sosyalleşme mekanlarından biri olan bozahanelerde içilirdi.

Özellikle Ramazan gecelerinde rağbet görür ve büyük kadehlerde servis edilirdi.

Aynı zamanda içinde bağışıklık sistemini kuvvetlendiren, demir, kalsiyum, sodyum, karbonhidrat, B1 ve B2 gibi zengin vitamin ve mineraller de bulunur.

Boza yapmak için bulgur veya darı, su, şeker, vanilya, toz maya kullanılır. Malzemeler kolay bulunur ve fiyat açısından uygundur. Fermentasyon süreci sonucunda elde edilen bu içecek, hem lezzetli hem de besleyicidir.

Boza, sadece bir içecek değil, aynı zamanda kültürümüzün bir parçasıdır. Soğuk kış günlerinde içimizi ısıtan bu keyifli içeceği paylaşmak, geleneklerimizi yaşatmak için önemlidir.