Hucurat suresi İnananların ahlaklarını düzeltip kemale erdirmede, Allah(c.c.)ve Resulüne (s.a.a.) karşı yapılacak, itaat, tazim ve adapları en ince şekilde öğrenmeleri için Müminlere ders niteliğindedir.
"Ey İman edenler, Allah'ın ve Peygamberinin önüne geçmeyin. Allahtan korkun. Şüphesiz Allah, her şeyi hakkıyla işitendir, bilendir."(1)
Ey, Allah'ın birliğine ve Muhammed'in peygamberliğine iman edenler, gerek dini gerek dünyevi işlerinizde Allah'ın ve Resulünün hükümlerine başvurmadan önce karar vermeyin. Aksi takdirde Allah'ın ve Resulünün hükümlerine ters karar vermiş olabilirsiniz. Allah'ın ve Resulünün izin vermediği bir hususta herhangi bir söz söylemek veya bir iş yapmaktan çekinin ve Allahtan korkun. Zira Allah, söylediklerinizi çok iyi işiten ve yaptıklarınızı çok iyi bilendir.(2)
Bu ayeti kerimeyi iyi anlaya bilen, ihlasla inanan bir mümin başka hükümler ve çözüm şekilleri arayamaz.
"Ey İman edenler, seslerinizi peygamberin sesini bastıracak şekilde yükseltmeyin. Birbirinizle yüksek sesle konuştuğunuz gibi peygamberle de yüksek sesle konuşmayınız. Yoksa amelleriniz boşa gider de, farkında bile olmazsınız.(3)
Allah-ü Teâlâ, bu ayet-i kerime ile müminlere, Peygamber Efendimizle (s.a.a) konuşma adabını öğretmekte ve onun huzurunda konuşurken seslerini kısarak konuşmalarını emretmektedir. Bu ayet inmeden önce müminler, Resulüllahın (s.a.a.) huzurunda yüksek sesle konuşuyorlar ve Resulüllaha, birbirlerine konuştukları gibi konuşuyorlardı. Allah-ü Teâlâ bu ayetle müminlerin, Peygamber(s.a.a.) karşı edepli ve saygılı olmalarını emretti.(4)
Bu Ayet-i Kerimenin nüzulü sebebi hakkında İbn-i Ebi Müleyke şu hadisi rivayet etmiştir;"Resulullaha, Temim oğullarının heyeti geldiğinde Ebubekir ve Ömer, Resulullahın yanında konuşurken seslerini yükselttiler. Birisi, (Ömer) Resulullahtan, Temim oğullarına Akra b. Hâbis'i emir tayin etmesini istedi. Bunun üzerine Ebubekir Ömer'e " Sen, bana karşı gelmekten başka bir şey istemiyorsun", dedi. Ömer ise, "ben sana muhalefet etmek istemedim", dedi. Böyle konuşuyorlarken sesleri yükseldi. Bunun üzerine Allah-ü Teâlâ bu ayeti inzal buyurdu.(5)
Tabi ki bu ayeti kerime, onun zamanındaki ashabına hitab ettiği gibi günümüzdeki müminlere de hitab etmektedir. Müminler, Peygamberlerinin gıyabında da ona saygı duyacaklar ve peygamberin varisi olanlara da, yaşadıkları zaman diliminde bu saygı ve hürmeti İslamiyet'i anlayıp yaşayabilmeleri göstermeleri gerekir.
Rabbim bizleri hem habibine tabi olanlardan, hem de habibinin varislerine tabi olup edepli olanlardan eylesin. Âmin
1- Hucurat suresi 1. Ayeti kerime
2- Taberi tefsiri 7. Cilt 496. Sayfa
3- Hucurat suresi 2. Ayeti kerime
4- A. g. e. 7. Cilt 498. Sayfa
5- A. g. e. 7. Cilt 499. Sayfa
