Almanya ABD'ye nota veriyor

12 Aralık 1916 tarihinde Almanya ve bağlaşıkları Amerika'ya ayrı, ayrı birer nota gönderirler. Amaç barışçı istekleri için Başkan Wilson'un aracılık yapmasıdır.Bağlaşık devletlerin gönderdikleri barış notalarına karşılık olarak 18 Aralık 1916'da Başkan Wilson karşılık olarak sürekli barış koşullarını yayınlar. 26 Aralık 1916'da Bağlaşık Devletler, Başkan Wilson'a karşılık olarak barış için herhangi bir koşul bildirmeden bir barış konferansı toplamasını isterler.9 Ocak 1917 günü Pless'te (Alman Genelkurmaylığının bulunduğu yer) Kayser II. Wilhelm, Başbakan Betman Holveg, Deniz Bakanı Kapel Başkomutan Mareşal Hindenburg ve Genelkumay Başkanı Lüdendorf 1917 yılı için siyasi askeri durumlar görüşerek tartışırlar. Sonuçta Başkomutan Mareşal Hindenburg'un isteği üzerine Kayser II. Wilhelm amansız denizaltı savaşı için karar alınmasını ister. Başbakan Betman Holveg, hükümet adına bu tip bir savaşa karşın olduğunu belirterek kararın uygulanmamasını ister. Fakat buna rağmen Amansız Denizaltı savaşına gidilmesi için karar alınır.30 ocak 1917'de Alman Genelkurmaylık Karargahı gerekli hazırlıkları yaptıktan sonra amansız denizaltı savaşını uygulamak için karar alır.31 Ocak 1917 günü Alman Hükümeti amansız denizaltı savaşı kararını tedbir almaları nedeni ile bütün yansız devletlere ve Amerikan hükümetine bildirilir. Amerikan hükümetine bu bildiri ile beraber birde Amansız Denizaltı savaşının savaş amaçlarını bildiren bir nota verir. Alman Hükümeti bu notada amansız denizaltı savaşının bütün sorumluluğunu dörtlü Anlaşma Devletleri gurubuna(İngiltere-Fransa-Rusya-İtalya) yükler. Ayrıca 12 Aralık 1916'da Barış Görüşmelerinde aracılık yapması ve görüşmelerin başlatılması için verdiği notanın da ciddiye alınmadığı düşüncesi ile Denizaltı Savaşının, savaş amaçlarını bu notada açıklar: Savaşın süresini kısaltacak olan her iki yandan da binlerce cesur savaşçısının hayatlarını korur ve insanlık için bir bereket olurdu. İmparatorluk Hükümeti savaşın sonunu çabuklaştırmak için herhangi bir vasıtadan faydalanmayı ihmal edecek olursa, kendi vicdanının, Alman ulusunun ve tarihin suçlandırmalarına nasıl karşılık verebileceğini kestirememektedir. Görüşmeler yolu ile bir anlaşmaya varmak için yaptığı denemeye düşman daha çetin bir savaşta bulunacağı yolunda bir karşılık verdi. İnsanlığın en üstün menfaatlerine uygun biçimde, ancak bununla birlikte kendi ülkesi lehinde bir hareket etmek isteyen İmparatorluk hükümeti, kendisine zorlanan savaşa devam etmek ve yaşayabilmek için bütün silahlarını kullanmak zorundadır. Dolayısıyla vuruşma silahlarının kullanılması işinde kendi kendisine çizmiş olduğu sınırları artık aşmaktadır. İmparatorluk Hükümeti umar ki Amerika yeni durumu yüksek bir yansızlık görüşü ile ele alacak ve gelecekteki yıkımları hafifletmek için elinden geleni yapacaktır.Dolayısıyla İmparatorluk Hükümeti şu inandadır ki anlaşmaların bağlaşıklarınca kullanılan kaba ve çetin savaş usulleri ve onların merkez devletlerini yok etmek yolundaki kesin azimleri yüzünden Almanya'nın içine sokulduğu durumu Amerikan hükümeti takdir edecektir ve kabul edecektir ki Anlaşmanın şimdi açığa vurulmuş olan niyetleri Almanya'ya, 4 mayıs 1916'da Amerika'ya verdiği notada kendisi için alıkoyduğu hareket serbestliği hakkını kullanmak hakkını vermektedir. Bu duruma göre  Almanya meşru olmayan tedbirlerine karşılık olarak 1 Şubat 1917'den itibaren, İngiltere, Fransa ve İtalya'yı kuşatan bölgelerle Doğu Akidenize? yansızlarınkiler dahil her türlü deniz gidiş gelişini kuvvet kullanarak önlemeye karar vermiştir. Bu bölgelerde görülen her gemi batırılacaktır.Alman Hükümeti, Bağlaşıkları haricindeki (Avusturya-Macaristan İmp, Osmanlı İmp. ve Bulgaristan) bütün devletleri karşısına almayı göze alarak altı ay içerisinde düşmanlarını barışa zorlamaya kararlıdır.