Bolşevik Rusya'nın Ermeni siyaseti

Aralık 1917'de, Alman isteklerinin ağırlığı karşısında Troçki, Rusya'nın eski bağlaşıklarını barış konferansına davet bahanesi ile BrestLitovsk Barış konferansını beş gün tatil eder. İngiltere, Fransa ve İtalya Konferansa gelmeyince görüşmeler 7 Ocak 1918de tekrar başlar. Troçki görüşmeleri uzatmak amacı ile barış konferansının Stokholm'de yapılmasında yeniden ısrarlı bir istekte bulunur. Fakat kabul edilmez. İsteğinin bu karşınlığına karşı Troçki, öfkeli bir tavırla Almanya ve Bağlaşıklarına meydan okurcasına şu konuşmayı yapar: Biz bir Ültimatomla karşı karşıyayız; ya Brest Litovsk'ta görüşeceğiz, yahut hiç görüşme olmayacak; Bu ültimatom Almanya'nın güçlü ve Rusya'nın güçsüz bulunduğu duygusundan doğuyor. Rus güçsüzlüğü şimdiye kadar o ülkeye egemen olan sınıfların siyasasından doğmuştur. Ancak bir ulusun acunda ki durumu yalnız elindeki teknik gereçlere de bağlı değildir; ondaki olabilirleri de göz önünde tutmak gerekir. BrestLitovsk'ta barış görüşmelerine katılan Sadrazam Talat Paşa 12 Haziran 1918 günü Babailiye şu bilgileri teller: üç gündür Alman ve Avusturya'lılar, Rus'lar ile özel toplantılar yapıyorlar. Tartışma konusu Rusya Topraklarındaki refarundomların Alman'ların çekilmesinde önce mi yoksa sonra mı yapılmalıdır? Arada bir genel toplantı dayapıldı. Ukranyalı'larla ayrı Barış görüşmeleri yapılması ve bağımsızlıklarının antlaşmaya ek bir madde ile onaylanmasıdır. Ruslar bu günkü Ukrayna Hükümetinin ora ulusunu temsil edip etmediğini bilmediklerinden bir sakınca ileri sürdüler ve bu koşul altında onunla görüşülmesini onayladılar. Hâlbuki Ukrayna halkının bu isteği Lenin'in( Her Ulusun Kendi keskilini kendisinin kesmesi) ilkesinden kaynaklanıyordu. Bu sefer bu düşünce ile Troçki, Leninden farklı düşünerek, Rusya'nın Emperyalist amaçlarını koruması için Kongreye Ermeni delegeleri aracılığı ile Büyük Ermenistan Sorunu'nu getirir. Hâlbuki 17-18 Aralıkta Almanya ve bağlaşıkları ateşkes imzalandığı sırada, biz de Erzincan'da Rusya ile ateşkes imzalamıştık ki, bırakışma maddeleri arasında Bir Ermenistan konusu yoktu.  Erzincan bırakışmasından sonra Rus işgal kuvvetleri çekilirken, birliklerdeki Kafkas Ermenisi olan askerlere ve yerli Ermeni halkına silah ve cephane bırakarak boşaltmış oldukları köy, kasaba ve şehirlerde katliamlar yaparlar. 1917 Aralık ayının ikinci yarısından sonra ve 1918 yılının ilk ayında bu katliamda öldürülen Türk ve Kürtler, katledenler tarafından kuyulara ve onlar tarafından açılan çukurlara atılarak vahice yığılmış ve üzerleri toprakla örtülmüştür. Ermeniler bu katliamları yaptıkları sırada Kafkas Berisi ülkelerinin halklarını oluşturan Azeri Türkleri, Gürcüler ve Ermeniler daha Bolşevik hükümeti yönetimine girmemişlerdi. Yalnız Petrograt'ta toplanan Anayasa meclisine temsilci göndermişlerdi. Onların verecek oldukları hukuki durumla ilgili bilgiye göre durumlarını değerlendirip Bolşevik hükümeti yönetimine girip, girmeme kararı alacaklardı. Bu olay gerçekleşmeden Troçki, Alman istekleri karşısında barışı geciktirmek için Ermeni konusunu da bir sorun olarak Kongre'ye getirir. Yani Troçki Ocak ayında Ermeni sorumunu Barış görüşmelerine getirdiği sırada, Ermeniler'de dâhil Kafkas Berisi halkları Bolşevik yöneticileri daha ülkelerine sokmamışlardı. Yalnız Stalin ve Bolşevik hükümeti, Kafkas Berisi Halklarına Bolşevikliği tanıtması için yakın arkadaşlarından İSTEFAN SOMİYAN'I (Gürcü asıllı) göndermiştir. 13 Ocak 1918 günü Lenin ve Stalin'in imzaları ile PRAVDA GAZETESİNDE yayınlanmış bir bidiri vardır. Bildirinin başlığında 13 NOLU DEKRE yazılıdır:İşçi ve köylü Hükümeti Rusya'da ve Türkiye'de Ermenilerin isterlerse tam bağımsızlığa dek kendi keskilerini seçmeleri hakkını destekler. Komiserler meclisi (Bakanlar kurulu) bu hakkın gerçekleşebilmesinin ancak özgür bir referandum için önceden inancalar sağlanabilmesiyle olabileceği kanısındadır. Bu inancalar şunlardır:1Türk Ermenistan'ı sınırlarından asker birliklerinin çabucak çekilmesi ve durmadan bir Ermeni milisi kurulup orada can ve mal güvenliğinin sağlanılması.  2Yakın bölgelere sığınmış olan Ermeni Göçmenlerinin yerlerine dönmeleri. 3Savaşın başından beri Türk Hükümetince sürülmüş olan Ermenilerin yerlerine dönmesi. 4Demokratik ilkelere göre seçilmiş saylavlardan kurulmuş geçici bir Ermeni ulusal hükümetinin oluşturulması Bunun koşulu Türkiye barışı görüşmeleri sırasında ileri sürülecektir.5Bu yönlerin gerçekleşmesi için Kafkas işleri Komiseri Şomiyan, Ermenilere yardım edecektir. 6Ermeni topraklarının yabancı birliklerce boşaltılması için bir karma komisyon kurulacaktır. Rusya Erzincan ateşkesinden sonra Erzincan'dan itibaren köylerdeki, kasabalardaki ve şehirlerdeki Türkleri zalimce katletmekten hiç bahsetmeyerek oralardaki köy, kasaba ve şehirlerdeki Ermeni halkı arasında referandum yapmayı düşünüyor. Lenin ve Stalin herhalde Doğu Anadolu'da halkın çoğunluğunu sanki Ermenilerden oluşuyormuş gibi bahsediyorlar. Bu davranışları ilende tarihi gerçekleri bilmeyen cahiller olduklarını ortaya koymuşlardır. Anadolu tarihini incelediğimiz zaman 8 ve 9 uncu Yüzyıllarda Bizanslılar, Doğu Anadolu'daki Ermenileri zorla Ortodoks yapmak için Kilikya bölgesine, Orta ve batı Anadolu kıyılarına Suriye kıyılarına zorla göç ettirilmişlerdi. 1040 Dandanakan savaşından sonra Anadolu'ya gelen Oğuzlar kırsal kesimlere yerleştiği zaman çok az Ermeni halkın olduğu görülmüştür. Daha çok şehir ve kasabalarda zanaatkârlıkla uğraşıyorlardı. Bu nedenle Oğuzlar Anadolu'yu Malazgirt savaşı haricinde önemli bir vuruşma yapmadan ele geçirip kendirline anayurt yapmışlardır. Zamanla Doğu Anadolu'daki Ermeni halkı Batıdaki ticari merkezlere ve Limalarla İstanbul'a göç ederek Ticaret ve zanaatla uğraşmışlardır. Buralarda kesesini dolduranlarda Avrupa'daki ticaret ve Sanayi merkezlerine göç etmişlerdir. Büyük bir çoğunluk Avrupa' dadır. Tarihi gerçekleri önümüze koyarak düşündüğümüz zaman şu sonuca varırız: Kitaplarında ve söylevlerinde insan hakkını ve barışı düşünerek daima emperyalist görüşün karşısında olan Lenin'i, Stalin'le birlikte imzaladığı 13 NOLU DEKRE ile Emperyalist Rus çarlarından farklı bir düşüncede olmadığını görüyoruz. Çünkü Çarlık Rusya'sının Birinci Dünya savaşındaki savaşı amaçlarından birisi, Ermeni Siyasası ile Doğu Anadolu'yu ele geçirmek ve oradan da Suriye ve Akdeniz kıyılarını ele geçirmekti.